صفات خدا: صفات خاص خدا

صفات خدا: صفات خاص خدا

“از روح تو کجا بروم و از حضور تو کجا بگریزم. اگر به آسمان صعود کنم تو آنجا هستی و اگر در هاویه بستر بگسترانم اینک تو آنجا هستی”. (مزمور 139: 7-8)

کتاب مقدس سعی ندارد که وجود خدا را ثابت کند بلکه وجود او را یقین دانشته و صفات مختلف او را شرح می دهد. بعضی از این صفات مختص وی به عنوان خداوند می باشد و بعضب دیگر را می توان در انسان که به شباهت وی خلق شده است، مشاهده کرد.

1) خدا حاضر مطلق است. یعنی در آن واحد در همه جا حضور دارد.

نویسنده مزامیر نیز معتقد است که خدا در همه جا حضور دارد (مزمور 139: 7-12؛ ارمیا 23: 23-24؛ اعمال 17: 27-28) و آنچه را که به عمل می آوریم، می بیند.

2) خدا دانای مطلق است. به این معنا که او از همه چیز آگاه است (مزمور 139: 1-6؛ 147: 5).

او نه تنها اعمال ما را می داند بلکه از افکار ما نیز آگاه است (1سموئیل 16: 7؛ 1پادشاهان 8: 39؛ مزمور 44: 21؛ ارمیا 17: 9-10). زمانی که کتاب مقدس از پیشدانی خدا سخن می گوید (اشعیا 42: 9؛ اعمال 2: 23؛ 1پطرس 1: 2) به معنی آن است که او همه چیزهای ممکن، چیزهای قطعی، احتمالی و چیزهایی که در گذشته و آینده اتفاق افتاده و می افتد را می داند و آنچه در مورد آینده می گوید، پیش بینی قطعی است (1سموئیل 23: 10-13؛ ارمیا 38: 17-20). پیشدانی کتاب مقدس به مفهوم جبر فلسفی نیست. او بر طبق اراده و حکمت خود در تصمیم گیری و تغییر اهداف خود در طول زمان و تاریخ آزاد است. به عبارت دیگرخدا زندانی پیشدانی های خود نیست (اعداد 14: 11-20؛ 2پادشاهان 20: 7-1؛ به موضوع انتخاب الهی و از پیش برگزیدگی، رجوع کنید).

3) خدا قادر مطلق است. یعنی تمامی قدرت در دستان او است و بر تمامی موجودات و خلایق حاکم و مسلط است (مزمور 147: 13-18؛ ارمیا 32: 17؛ متی 19: 26؛ لوقا 1: 37).

این بدان معنی نیست که خدا همیشه از تمامی قدرت و اقتدار خود استفاده می کند برای مثال، خدا قدرت دارد تا تمامی گناهان را نابود سازد ولی او چنین تصمیم گرفته است که تا پایان تاریخ، این عمل را انجام ندهد (1یوحنا 5: 19). در بسیاری از موارد خدا قدرت خود را محدود می ساخته و آن را از طریق قوم خود جاری می کند (2قرنتیان 12: 7-10) در چنین مواردی، قدرت وی بستگی به میزان دسترسی و اطاعت ما نسبت به او دارد (افسسیان 3: 20؛ به موضوع تدبیر الهی، رجوع کنید).

4) خدا متعال است. یعنی او متفاوت از مخلوقات و مستقل از آنان است (خروج 24: 18-9؛ اشعیا 6: 1-3؛ 40: 12-26؛ 55: 8-9).

وجود و حیات او بی نهایت عظیم تر و رفیع تر از مرتبه مخلوقات می باشد (1پادشاهان 8: 27؛ اشعیا 66: 2-1؛ اعمال 17: 24-25). او در کاملیت و قدوسیت، ورای همه مخلوقات خود ساکن است. او مخلوق نیست و مستقل از خلقت خود حیات دارد (1تیموتائوس 6: 16). به هر صورت متعال بودن خدا مستلزم آن نیست که خدا نتواند در میان قوم خود به عنوان خدا زندگی کند (لاویان 26: 11-12؛ حزقیال 37: 27؛ 43: 7؛ 2قرنتیان 6: 16).

5) خدا ابدی است. او از ابتدا بوده و تا ابد خواهد بود (مزمور 90: 1-2؛ 102: 12؛ اشعیا 57: 15).

هیچ زمانی در گذشته نبوده و در آینده نخواهد بود که خدا در آن حضور نداشته باشد. او محدود به زمان انسانی نیست (مزمور 90: 4؛ 2پطرس 3: 8) وعبارت “من هستم” بهترین بیان حقیقت است (خروج 3: 14؛ یوحنا 8: 58).

6) خدا بدون تغییر است.

هیچ تغییری در صفات، کاملیت و اهداف او برای نوع بشر ایجاد نمی گردد (اعداد 23: 19؛ مزمور 102: 28-26؛ اشعیا 41: 4؛ ملاکی 3: 6؛ عبرانیان 1: 11-12؛ یعقوب 1: 17). البته این بدان معنی نیست که خدا هرگز اهداف موقتی خود را در پاسخ به اعمال انسانها تغییر نمی دهد. برای مثال او ممکن است قصد خود در داوری را به دلیل توبه خالصانه گناهکاران تغییر دهد (یوحنا 3: 6-10). به علاوه او در پاسخ به نیازهای انسانها و دعای قوم خود مختار و آزاد  است. کتاب مقدس اغلب از این سخن می گوید که خدا در نتیجه دعای مصرانه عادلان، فکر خود را تغییر داده است (اعداد 14: 1-20؛ 2پادشاهان 20: 2-6؛ اشعیا 38: 2-6؛ لوقا 18: 1-8؛ به موضوع انتخاب الهی و از پیش برگزیدگی، و دعای موثر، رجوع کنید).

7) خدا کامل و قدوس است. او مبرا از گناه بوده و کاملاً عادل است (لاویان 11: 45-44؛ مزمور85:: 13؛ 145: 17؛ متی 5: 48).

آدم و حوا بدون گناه آفریده شدند (پیدایش 1: 3) اما قادر به انجام گناه بودند، از طرف دیگر خدا نمی تواند گناه کند (اعداد 23: 19؛ 2تیموتائوس 2: 13؛ تیطش 1: 2؛ عبرانیان 6: 18). قدوسیت او همچنین شامل تعهد او در انجام اهداف و برنامه هایش نیز می گردد.

8) خدا تثلیث است.

او خدای واحدی است (تثنیه 6: 4؛ اشعیا 45: 21؛ 1قرنتیان 8: 5-6؛ افسسیان 4: 6؛ 1تیموتائوس 2: 5) که خود را در سه شخصیت الهی متجلی ساخته است: پدر، پسر و روح القدس (متی 28: 19؛ 2قرنتیان 13: 14؛ 1پطرس 1: 2). هر شخصیت او کاملاً الهی است و با دو شخصیت دیگر برابر است. آنان سه خدا نیستند بلکه یک واحد می باشند (متی 3: 17؛ مرقس 1: 11).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس