آیا پولس رسول یک بدعت گذار بود؟

آیا پولس رسول یک بدعت گذار بود؟

در مورد این مسئله که پولس، رسول عیسی مسیح بود یا یک بدعت گذار، مطلب تازه ای نیست که بر علیه مسیحیت عنوان می شود. تا بوسیله این ایرادها، به آموزه های صحیح و ارتودوکس مسیحیت، که عیسی مسیح در انجیل به آنها اشاره ی نکرده و پولس آنها را تشریح کرده، به چالش بکشانند.

می توان با قاطعیت اعلام نمود که تنها فردی که توانسته افکار واندیشه های عیسی مسیح را صد در صد منتقل کند، پولس رسول بود. امانت و وفاداری حقیقی او باعث شد که نوشتجات و رسالات او مجوز کانُن را دریافت نمایند و کلام زنده خدا محسوب شوند.

حال این سؤتفاهمات  ازچه چیزی ناشی می شود؟ باید گفت این ایرادات ریشه در چند چیز دارد. بیاییم با ذکر یک مثال از عهد جدید روشن کنیم که این ایرادها از چه سؤ تفاهماتی رنج می برند:

بطور مثال در اول قرنتیان باب هفت:

پولس این نامه را به گروهی از مسیحیان قرنتس نوشت که در شهری بسیار فاسد زندگی می کردند. بخشی از این فساد به دلیل وجود معبد آفرودیت، خانۀ بیش از هزار فاحشه بود . پولس کلیسای قرنتس را در همین موقعیت بنا کرد. در حقیقت، بسیاری از اعضای جماعت از سبک زندگی غیراخلاقی قرنتیان آمده بودند. این کلیسا از زناکاران، بت پرستان، شیّادان، لواط‌ گران، دزدان و میگساران سابق تشکیل شده بود (اول قرنتیان 6: 9-11)

وقتی پولس وارد فصل هفت از نامۀ خود می شود، به پرسشی پاسخ می دهد که کلیسا در خصوص روابط جنسی میان مردان و زنان مطرح کرده بود. در فضای اجتماعی حاکم در قرنتس، قرنتیان فکر می کردند خوب است که همه مجرد بمانند. پولس موافقت می کند که تجرد چیز خوبی است و حتی بیان می دارد که آرزوی او این است که افراد بیشتری بتوانند مانند او مجرد باشد. پولس ازدواج را بی‌ اعتبار نمی سازد.  او صرفاً دارد به مزایایی بدیهی اشاره می کند که تجرد برای خدمت دارد. اما پولس می گوید که تجرد عطایی از سوی خداست و همه این عطا را ندارند (آیۀ ۷). پولس به آنانی که در حال حاضر متأهل هستند، می گوید که در همان وضعیت بمانند و در آیۀ 10 می فرماید: ” نه حکم من، بلکه حکم خداوند”. این بدین معناست که پولس دارد فرمانی مستقیم از جانب عیسی خداوند به قرنتیان می دهد. این فرمان از تعلیم عیسی در اناجیل نشأت می گیرد، به خصوص از انجیل متی 5: 32.

در آخر، پولس در آیۀ ۱۲ به “ازدواجهای مختلط” بین مسیحیان و غیرمسیحیان  می پردازد. مسیحیان در محیط فعلی ممکن است وسوسه شوند که همسران بی ایمان خود را طلاق دهند و فکر کنند که با انجام این کار خود را پاک می سازند و  پولس به همسر ایماندار می گوید که با زن یا شوهر بی ایمان خود بماند و می گوید که این فرمان از او است، نه از عیسی. اما پولس در اینجا عقیدۀ شخصی خود را بیان نمی کند بلکه مقصود او این است که عیسی هرگز در طول خدمت زمینی خود، مستقیماً به این موضوع نپرداخته است.  در خصوص فردی که زن یا شوهر بی ایمان دارد، اناجیل حاوی هیچ گونه تعلیم مستقیمی از عیسی نیستند.  عیسی صرفاً یک دلیل مشروع برای طلاق ارائه کرد (متی 5: 32 و 19: 9) و مزدوج بودن با یک بی ایمان دلیلی مشروع برای طلاق نبود.

پس بهترین پاسخ این است که پولس در حیطه ای که عیسی به طور خاص بدان نپرداخته بود، مکاشفه ای جدید از خدا دریافت می کرد.  به همین دلیل است که پولس می گوید : ” من می‌گویم، نه خداوند.” به بیان دیگر، من این فرمان را به شما می دهم نه عیسی، هرچند فرمان او بر اساس اصولی بود که عیسی تعلیم داد.  با اینکه خدمت عیسی گسترده بود اما همه چیز را در خصوص زندگی مسیحی بیان ننمود.  به همین دلیل رسولان را مأموریت داد که پس از صعود او، خدمتش را ادامه دهند و به همین دلیل است که ما کتاب مقدس را الهام خدا می دانیم: ” تا مرد خدا به کمال برای هر کارِ نیکو تجهیز گردد.” پولس مسئول مکاشفۀ جدید بود، و آن مکاشفات در نهایت از روح القدس بودند.  پولس در بسیاری از نامه های خود ” رازها” را آشکار می نماید.  کلمۀ ” راز” اصطلاحی فنی است که حاکی از حقیقتی است که سابقاً آشکار نشده بود ولی اکنون فاش شده، مانند این مسئله که کلیسا از یهودیان و نیز غیریهودیان تشکیل شده است (رومیان 11: 25) یا ربوده شدن ایمانداران (اول قرنتیان ۱۵: 51-52). پولس در واقع مکاشفه ای دیگر در خصوص ازدواج می دهد که عیسی آن را شرح نداده بود.

آیا این بدعت است و پولس بدعت گذار؟ با نمونه های بی شمار از رسالات می بینیم که اندیشه های پولس منعکس کننده صدا و طرز تفکر و روح بیانات عیسی مسیح است که در اناجیل بیان نشده  اما می توان به آن اعتماد نمود که بطور کامل کلام زنده خداوند است، همانگونه که پطرس رسول نیز در باره او می فرماید: ” و تحمّلِ خداوندِ ما را نجات بدانید، چنانکه برادر حبیب ما پولس نیز برحسب حکمتی که به وی داده شد، به شما نوشت. و همچنین در سایر رساله های خود این چیزها را بیان می نماید که در آنها بعضی چیزهاست که فهمیدن آنها مشکل است و مردمان بی علم و ناپایدار آنها را مثل سایر کتب تحریف می کنند تا به هلاکت خود برسند.” ( رساله دوم پطرس 3: 16) پطرس با این گفته تأئید می کند که رسالات پولس رسول را در همان سطح سایر کتب انبیاء عهد عتیق و الهام شده از جانب خدا می داند!

نوشتۀ استاد علی خیراندیش