در حضور خدا، حقیقی باشیم و در صحنۀ مشکلات، مجازی!

در حضور خدا، حقیقی باشیم و در صحنۀ مشکلات، مجازی!

یه شب خلوت و تاریک با پای برهنه داشتم روی شن‌های ساحلِ دریا قدم می‌زدم، یهو عکس ماه رو دیدم که افتاده وسط دریا و با موج‌ها تکون می‌خوره اما غرق نمیشه!

گفـتم: خدایا چرا ماه افتاده وسط دریا غرق نمیشه ولی من توی ساحلم دارم غرق میشم؟!

انگار یه ندایی توی قلبم گفت: “ماه عکسش توی دریاست ولی خودش توی آسمونه، اما تو، خودت توی دریای شک و تردید‌هات ایستادی و فقط عکست توی باورهاته. برای همین خودت داری توی دریای ناامیدی‌ها غرق میشی در حالی که باورهات توی ساحل هستند.

کلام خدا می‌فرماید: “خدا ما را با مسیح برخیزانید و در جایهای آسمانی با مسیح نشانید” (افسسیان ۲: ۶).

زندگی مسیحی قانون خودش را دارد. هر چقدر موجودیت ما در حضور خدا مجازی باشد، حضورمان در صحنۀ مشکلات حقیقی خواهد بود.

برعکس هر چقدر که وجودمان در حضور خدا حقیقی‌تر باشد، در صحنۀ مشکلات، مجازی‌تر خواهیم بود.

زندگی پیروزمند یعنی مانند ماه، عکست در دریای مشکلات باشد ولی فکر و رؤیا و امیدت در جایهای آسمانی.

جلیل سپهر
@jalilsepehr