چگونه می توان به دین یهود گروید؟

چگونه می توان به دین یهود گروید؟

باید اذعان داشت که پاسخ به این پرسش که چگونه می توان یهودی شد امری است که مقداری مشکل و پیچیده است. چرا که گرویدن به یهودیت بر خلاف مسیحیت که به منظور نجات همۀ انسان ها است و این نجات با ایمان به مسیح برای همه امکان پذیر است، به آمیزشی از دین و نژاد و تابعیت بستگی دارد و این وابسته به آن است که کدام قسمت مورد توجه قرارگیرد که در نتیجه تعاریف آن هم متفاوت است.

باید یادآوری کرد که این مسئله مشکلات زیادی در اسرائیل به وجود آورده است. از سال ۱۹۶۲ دادگاه های زیادی در اسرائیل برای تشخیص یهودی بودن یک فرد فراهم شده است. اما این که چگونه می توان یهودی شد، هنوز برای این سؤال جواب و فرمول مشخصی برای آن وجود ندارد و بیشتر، سلیقه های رهبران مذهبی مورد توجه قرار می گیرد.

داشتن خون یهودی، نژاد یهودی، گرویدن به دین یهود و انجام مناسک مذهبی آن ها، همه پاسخ هایی هستند که تا کنون مطرح شده اند. اما پس از گذشت نسل ها، هنوز تعریف روشنی از این که چگونه می توان یهودی شد، وجود ندارد. در اسرائیل، این بلاتکلیفی موجب شده حدود ۲۵۰ هزار نفر که خود را یهودی می دانند، نتوانند از حقوق کامل شهروندی بهره مند شوند.

این گروه، یهودیان شوروی سابق هستند که در قرن گذشته، در گروه های بزرگ، به اسرائیل مهاجرت کردند. آن ها که خود را یهودی می پنداشتند به اسرائیل مهاجرت کردند، اما هنگامی که می خواستند ازدواج کنند یا قرار بود در موقوفات یهودیان دفن شوند، خاخام های ارشد، اعلام کردند که آن ها را یهودی نمی دانند!

بر اساس میشنا که پایه و اساس تلمود است یک فرد یهودی باید اولاً از یک مادر یهودی باشد و راه دیگر آن گرویدن به یهودیت است.

کتاب تلمود سه شرط لازم  گرویدن به یهودیت را ذکر می کند واین شروط در ضمن این  که لازم هستند ولی کافی نیستند.

آمورائیم ها که تلمود را ساختند سه لازمه برای تغییر دین به یهودیت وضع کردند. آمورائیم که به عبری אמוראים و انگلیسیAmoraim نوشته می شود، به دانشمندان یهودی تلمودی از حدود ۲۰۰ میلادی تا ۵۰۰ میلادی گفته می‌شود.

آمورائیم جمع آمورا به معنای “مفسران” است. این واژه بیشتر به دانشمندان یهودی بابل و فلسطین در سده‌های سوم تا ششم و از پایان میشنا تا پایان تلمود اطلاق می‌شده ‌است.

تغییر دین از دیدگاه این دانشمندان حتماً باید در حضور و با تأیید یک دادگاه خاخامی که اسم آن بت دیان است و متشکل از سه یهودیِ مردِ بالای سیزده سال (نیاز نیست خاخام باشند) انجام شود.

– معنای بِت دیان چیست؟

بِت دیان که به عبری: בית דין نوشته می شود، به معنای خانۀ قضاوت یا دادگاه شرعی یهود می باشد و فرد قاضی در آن دیان نام دارد. در زمان‌های قدیم این دادگاه، ستون اصلی حکومت شرعی در سرزمین اسرائیل بود. امروزه نیز این دادگاه شرعی در سرزمین اسرائیل (دین توراه) و در بین یهودیان در کشورهای دیگر وجود دارد. حکم‌های آن به خصوص در مورد مسائل مذهبی یهودی لازم‌الاجرا هستند.

خدا در تورات به موسی دستور می‌دهد که در حکومت خود قاضیان و مأمورانی را جهت داوری قوم  تعیین کند (تثنیه ۱۶:۱۸). در سرزمین اسرائیل سه نوع دادگاه وجود داشت:

• سَنهِدرین، دادگاه عالی مرکزی که در شهر اورشلیم بود و متشکل از۷۱ نفر بود.
• دادگاه‌های کوچک تر ۲۳ نفره که سنهدرین کتانا نامیده می‌شد. این دادگاه‌ها می‌توانستند حکم اعدام صادر  کنند و در شهرهای اصلی قبایل اسرائیل و در شهرهایی با جمعیت حداقل ۲۳۰ نفر وجود داشتند.
• در شهرهای کمتر از1۲۰ نفر یک دادگاه بسیار کوچک تشکیل می‌شد. این دادگاه تنها به مسائل مالی رسیدگی می‌کرد.

در یهودیت ارتدوکس حداقل سه مرد یهودی که تا آن جا که ممکن است یک نفر از آن‌ها به هلاخا یعنی شریعت یهودی  مسلط باشد، می توانند بِت دین را تشکیل دهند. در بعضی گروه‌های یهودیِ نوگرا، به تازگی از زنان نیز در بِت دین استفاده می‌شود. به صورت معمول بِت دینِ دائمی از سه خاخام تشکیل شده‌است. بِت دینی که به مسائل مالی بزرگ یا مسائل مهم جامعۀ یهودی مرتبط باشد نیازمند حضور قاضیان (دیانیم که جمع دیان) است، می باشد. حضور در بِت دین برای امور زیر الزامی است:

• تأیید حکم شرعی طلاق.
• تأیید کوشر بودن (حلال بودن) رستوران یا محصولات غذایی.
• بازدید شوچتیم (ذبح یهودی) و تأیید آن.
• گرویدن به یهودیت که در آن حداقل یکی از اعضای بِت دین باید خاخام باشد.
• نظارت بر ساخت و نگه داری میکوه (غسل گاه یهودی).
• تأیید یهودی بودن فرد بر اساس هلاخا.
• دادن مدرک و نظارت بر موهلیم (ختنه کنندگان شرعی یهودی).
• مسائل مربوط به کفن و دفن شرعی یهود.

اما سه شر ط لازم برای گرویدن به دین یهود عبارتند  از:

• ختنه =بریت میلا یا هتفت دم بریت برای مردان

• بریت میلا به عبریבְּרִית מִילָה که تلفظ آن [bʁit miˈla]اشکنازی[bʁis ˈmilə] که همان پیمان ختنه است؛ تلفظ ییدیش : bris [bʀɪs]) یک نوع مراسم ختنه سوران پسران در دین یهود است که در هشتمین روز زندگی نوزادِ مذکر توسط یک موهل انجام می‌شود.
• غسل یا تویلا) در حمام مناسکی (میکوه) برای مردان و زنان).

میکوه عبری: מִקְוֶה / מקווה حمامی خاص است که در یهودیت برای غسل کردن مورد استفاده قرار می‌گیرد. واژۀ میکوه در تورات مورد استفاده قرار گرفته است و معمولاً به معنی محل نگهداری آب است. تعدادی از دستورهای توراتی به لزوم فرورفتن کامل در آب برای طهارت اشاره می‌کنند. فردی که قصد داشت وارد معبد اورشلیم شود باید طهارت می‌گرفت و کسی که قصد دارد به یهودیت بگرود باید مراسم طهارت را انجام دهد. همچنین زنان بعد از عادت ماهانه یا زایمان باید در میکوه فرو روند تا بتوانند دوباره با همسر خود رابطه برقرار کنند. پاکیزگی و پاکیزه نبودن ترجمۀ واژۀ عبری «طهارا» و «توماه» است. مقدار طهارتِ لازم برای کار کردن در معبد که بنا به نظر یهودیتِ امروزی، قابل دسترسی نیست و تمامی انسان ها از این نظر غیر طاهر هستند. این طهارت تنها در صورتی قابل دست یابی است که یهودیان دارای گاو سرخ باشند. بیشتر طهارت ها با آب های طبیعی ممکن است ولیکن بعضی دستورهای خاص در مورد استفاده از بعضی آب ها نیز وجود دارد. استفادۀ بیشتر از میکوه در یهودیت امروزی شامل موارد زیر می باشد:

• توسط زنی یهودی بعد از عادت ماهانه یا زایمان
• توسط مرد یهودی برای رسیدن به طهارت
• قسمتی از مراسم گرویدن به یهودیت
• برای استفاده از لوازم غذا خوری قبل از استفادۀ اولین بار از  این لوازم

میکوه‌های تاریخی که بعضی از آن ها به قرن اول میلادی بازمی گردند در سرزمین اسرائیل وجود دارند. در دنیای امروزی بیشتر جامعه‌های یهودی ارتدوکس دارای میکوه هستند. همچنین قبرستان های یهودی دارای سرویسی برای غسل دادن جسد در میکوه قبل از دفن آن هستند.

• تقدیم قربانی (به صورت رسمی در معبد یعنی پرستش‌گاه اورشلیم) که این امر تا زمانی که معبد وجود ندارد و تا  تجدید بنای معبد به تعویق می افتد.

این در تلمود نیامده بلکه بعداً در هلاخا ذکر شده.

دیان پس از انجام سه لازمه، مدرکِ رسمی یهودی بودن را صادر می‌کند.

اما گاهی این شروط لازم اما کافی نیستند و باید چنین  فردی ۱۸ماه به عنوان یک یهودی ارتودکس زندگی کند.

او باید در این مدت غذای حلال یهودی (کوشِر) بخورد،  لباس سنتی یهودی  بپوشد و مراسم سَبَّت (شبات) را کاملاً به جا آورد. (یعنی از غروب جمعه تا غروب شنبه کار نکند).

اما مطابق کتاب مقدس پرستش وایمان به یهوه خدای اسرائیل و اجرای احکام  می توانست چنین افرادی رابه فرزندان یعقوب متصل کند.

به عنوان مثال روت نمادی از تمام  غیر یهودیانی است که به خدای اسرائیل ایمان آوردند. روت که از قوم موآب بود و به مادر شوهر خویش که یک یهودی بود گفت: «قوم تو، قوم من و خدای تو، خدای من خواهد بود.»

نوشتۀ: استاد علی خیراندیش