فهرست و معانی اسامی کتاب مقدس: بنایا، بن عمی، بنهدد و بنیامین

بُنایا (کسی که خداوند او را بنا کرده است)  1تواریخ 15: 20         Banaiah

1) یکی از لاویان که پدر وی یهویاداع قبصئیلی بود (2سموئیل 23: 20). او از اهالی جنوب یهودا و رهبر کاهنینی بود که در زمان داود در حبرون به لشکر او پیوستند (1تواریخ 12: 23، 27). وی رهبر یک گروه بیست و چهار هزار نفری بود (1تواریخ 27: 5). نام او در بین مردان شجاع لشکر داود ذکر شده است (2سموئیل 23: 20-23؛ 1تواریخ 1: 22-25).

از کارهای شجاعانۀ وی کشتن شیری در تپه های یهودا، کشتن دو مرد قوی و تنومند موآبی و یک نفر مصری بوده است. او به عنوان فرماندۀ جنگی، برای لشکر داود سرباز انتخاب می کرد (2سموئیل 8: 18). در زمان توطئۀ ابشالوم (2سموئیل 15: 18، 20: 23) و تلاش ادونیا برای به دست آوردن سلطنت (1پادشاهان 1: 8)، به داود وفادار ماند. همراه با ناتان و صادوق، در مراسم تاجگذاری سلیمان در جیحون نیز شرکت داشت (1پادشاهان 2: 46) و ادونیا (1پادشاهان 2: 25) به فرمان سلیمان و توسط وی اعدام شدند.

2) یکی دیگر از شجاعان لشکر داود (2سموئیل 23: 30؛ 1تواریخ 11: 30) که برای ماه یازدهم، فرمانده لشکر وی بود (1تواریخ 27: 14).

3) یکی از رؤسای قبایل بنی شمعون که به جدور رفته تا برای گله های خود چراگاه بجوید (1تواریخ 4: 36، 41-39).

4) یکی از لاویان که به دنبال تابوت عهد، موسیقی می نواخت (1تواریخ 15: 18، 20؛ 16: 5).

5) یکی ازلاویان دیگر که او نیز به دنبال نقل و انتقال تابوت عهد به اورشلیم کرنا می نواخت (1تواریخ 15: 24).

6) نام لاوی از نسل آساف که پسر یعیئیل  پدر بزرگ بریحزئیل بوده است (2تواریخ 20: 14).

7) نام لاوی در زمان حزقیا از مسئولین هدایا بود (2تواریخ 31: 13).

8) الی 11) نام 4 نفر از بنی اسرائیل که در زمان عزرا و نحمیا زنان غیر یهودی خود را طلاق دادند (عزرا 10: 25، 30، 35، 43).

12) نام پدر فلطیا از رؤسای قوم بنی اسرائیل بود (حزقیال 11: 1).

بِن عَمّی (پسر طایفۀ من)                      پیدایش 19: 38                     Ben-ammi

پسر دختر کوچکتر لوط که مؤسس قبیلۀ عمونیان بوده است (پیدایش 19: 38). وی مدتی پس از خرابی سدوم به دنیا آمد.

بَنهَدَد (پسر هدد)               1پادشاهان 15: 18                           Ben-Hadad

1) بنهدد اول: او پسر طبرمون (1پادشاهان 15: 18) و یکی از قویترین پادشاهان ارام بوده است، به سال تقریبی 890 ق.م. او این فرصت را یافت تا پادشاهی و اقتدار خویش را گسترش دهد. زمانی که بعشا در صدد بنا کردن رامه برآمد، آسا ثروت بزرگی را به نزد بنهدد فرستاد و از او طلب کمک کرد. اما قدرت بنهدد تهدیدی برای هر دو حکومت شمالی و جنوبی محسوب می شد (1پادشاهان 15). در زمان اخاب بنهدد سامره را محاصره کرد ولی محاصره شکسته و سامره آزاد گشت. یک سال بعد از آن در دشتهای افیق اخاب دوباره در مقابل پادشاه ارام قرار گرفت (1پادشاهان 20). پادشاه ارام در ماجرای مکتوب در کتاب 2پادشاهان (6: 7-8) بنهدد اول بوده است. چون بنهدد دوم به سال 800 ق.م. به سلطنت رسید و الیشع در این زمان سالهای آخر عمر خود را می گذراند. در زمان یهورام شریر نیز بنهدد اول سلطنت می کرد (1پادشاهان 6: 9، 23، 26). بعدها وی توسط حزائیل کشته شد (2پادشاهان 8: 7-15).

2) بنهدد دوم: وی پادشاهی ضعیف و پسر حزائیل بوده است. او مطابق با نبوت عاموس و الیشع، با یهواش پادشاه اسرائیل مقابله کرد (عاموس 1: 4؛ 2پادشاهان 13).

بنیامین                    پیدایش 35: 18            Benjamin

1) پسر بلهان که از مردان شجاع و از نسل یدیعئیل پسر بنیامین (1تواریخ 7: 10).

2) نام شخصی از نسل حاریم که همسر غیر یهودی خودرا طلاق داد (عزرا 10: 32). او در بازسازی دیوار اورشلیم همکاری کرد (نحمیا 3: 23؛ 12: 32).

3) پسر کوچک یعقوب که در فلسطین در منطقه ای بین بیت ئیل و بیت لحم به دنیا آمد. مادر وی در حین زایمان جان داد. مادرش وی را بن اونی به معنی «پسر غم من» نامید. یعقوب از ترس عواقب چنین نامی وی را بنیامین به معنی «پسر دست راست من یا پسر جنوب» نامید و بعد از فروخته شدن یوسف به اسماعیلیان او پسر محبوب پدرش بود (پیدایش 35: 16-18).

4) قبیلۀ بنیامین: به قسمت اسباط اسرائیل رجوع کنید.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس