اعتقادات کلیسای کاتولیک: نظامنامه آیین نیایش مقدس، واتیکان دوم، 4 دسامبر 1963، موسیقی مقدس

موسیقی مقدس

نظامنامه آیین نیایش مقدس، واتیکان دوم، 4 دسامبر 1963

فصل ششم

112- سنت موسیقی کلیسای جهانی، خزانه ای با ارزش، گرانبها و حتی عظیم تر از هر چیز دیگری است. دلیل عمده برای داشتن این امتیاز این است که، با ترکیبی از موسیقی و عبارات مقدس، بخش تکمیلی یا ضروری آیین نیایش رسمی تشکیل می گردد.

کتاب مقدس در واقع آهنگ روحانی را تمجید نموده است. بنابراین پدران و پیشنوایان کلیسا و مقامات عالی کلیسای کاتولیک رومی که در زمان فعلی، توسط پیوس قدیس دهم سرپرستی می شوند، عملکرد مفید اجرا شده به وسیله روحانی را در خدمت خداوند به طور صریح تری شرح داده اند.

بنابراین موسیقی روحانی باید مقدس تر از پیش و نزدیک تر به عمل نیایشی در نظر گرفته شود، حال چه نیایش را مطبوع تر سازد و وحدت افکار را ارتقا بخشد و یا وقار بیشتری به مراسم مذهبی اعطا نماید. در واقع کلیسا تمام اشکال هنر صریح و حقیقی را که دارای خصوصیات لازم باشند، تایید می نماید وآن را در عبادت الهی می پذیرد.

از این رو، مجمع مقدس با در نظر گرفتن موازین و دستورات سنت و انضباط کلیسایی و با توجه به هدف موسیقی روحانی، که جلال دادن خداست و تقدیس ایمانداران، احکام زیر را مقرر می دارد.

113- عبادت آیین نیایشی، شکل با شکوه تری به خود می گیرد، هنگامی که آیین نیایشی به طور رسمی با موسیقی برگزار شوند، همراه با کمک خادمین مقدس و شرکت فعال مردم.

116- کلیسا، سرودهای به سبک گریگوری (مربوط به پاپ گریگور اول) را، به طور خاصی مناسب برای آیین نیایش کلیسای رومی تشخیص می دهد. بنابراین باید جایگاهی افتخاری در خدمات نیایشی به آن داده شود.

دیگر انواع موسیقی روحانی، به خصوص چند صدایی، ابداً از جشنهای نیایشی حذف نمی گردد، مادام که با روح عمل آیین نیایش به صورتی که در ماده 30 تصریح گشته است، مطابقت داشته باشد.

118- آهنگهای مذهبی که توسط ایماندران سرائیده می شوند باید هوشمندانه تقویت شوند تا در پرهیزکاریها و فرایض مقدس همچون در خدمات آیین نیایشی، صدای ایماندران، در مطابقت با موازین و خواستهای مراسم نماز شنیده شود.

120- ارگ در کلیسای لاتین باید مورد توجه زیادی قرار گیرد، زیرا یک ساز سنتی است، که صدای آن می تواند شکوه عجیبی به مراسم و تشریفات کلیسا بدهد و با قوت، افکار مردم را به سوی خدا و امور آسمانی بلند نماید.

اما ابراز دیگر موسیقی نیز در عبادت الهی می توان استفاده نمود، البته با موافقت مقام صلاحیت دار که در ماده 2: 22 و37 و 40 تصویب گشته است. اما در شرایطی این مطلب صدق می نماید که ابزار موسیقی برای کاربرد روحانی مناسب باشند یا بتوان آنها را مناسب ساخت و نیز مطابق با شان مهبد باشند و حقیقتاً در تهذیب ایماندران سهیم گردند.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس