عهد خدا با اسحق

عهد خدا با اسحق:

1) خدا در طلب این بود که عهد ابراهیم را با نسلهای بعد از او برقرار سازد و آن را با پسر ابراهیم تسحق آغاز کرد (پیدایش 17: 21).

به عبارت دیگر این فقط کافی نبود که اسحق پسر ابراهیم باشد بلکه او نیز بایستی وعده های خدا را با  ایمان می پذیرفت. فقط پس از آن بود که خدا چنین می گوید، “من با تو هستم و تو را برکت می دهم و ذریت تو را به خاطر بنده خود ابراهیم فراوان خواهم ساخت” (پیدایش 26: 24).

2) اسحق و رفقه در مدت بیست سال اول ازدواج خود فرزندی نداشتند (پیدایش 25: 20، 26).

تا زمانی که اسحق صادقانه برای حامله شدن همسرش نزد خداوند دعا نکرد، رفقه همچنان نازا باقی ماند (پیدایش 25: 21). پاسخ این دعا ثابت می کند که انجام عهد از طریق وسایل طبیعی امکان پذیر نیست، بلکه فقط از طریق فیض خدا در پاسخ به دعا و طلبیدن او (پیدایش 25: 21).

3) اسحق نیز برای ادامه یافتن برکت عهد، بایستی مطیع باشد.

برای مثال در زمان وقوع قحطی در سرزمین کنعان، خدا به اسحق چنین گفت که به مصر باز نگردد و در آنجا بماند. در صورت اطاعت وی، خدا چنین وعده داد “سوگندی را که با پدرت ابراهیم خوردم استوار خواهم داشت” (پیدایش 26: 3؛ 26: 5).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس