نتیجۀ دو واکنش متضاد

نتیجۀ دو واکنش متضاد

فرض کنید در بازی فوتبال نزدیک دروازۀ تیم حریف ایستاده‌اید و یکی از بازیکنان تیم مقابل از روی خشم و نفرت توپ را به شما می‌زند به این منظور که به شما ضربه‌ای زده باشد.

آنوقت توپ در پای شماست و این شما هستید که باید تصمیم بگیرید در آن لحظۀ حساس چه واکنشی نشان دهید.

بازیکن نابالغ و غیرحرفه‌ای خشمگین می‌شود، کنترلش را از دست می‌دهد و توپ را به شدت به طرف بازیکن مقابل پرت می‌کند (به عبارتی انتقام می‌گیرد).

اما بازیکن بالغ و حرفه‌ای این حرکت ناراحت‌کننده را به فرصتی طلایی تبدیل کرده و با حفظ خونسردی توپ را به طرف دروازۀ حریف می‌زند و از آن یک گل موفقیت‌آمیز خلق می‌کند که باعث تحسین تماشاچیان است.

این است مفهوم حقیقی تعلیم مسیح که فرمود: هرگاه تقصیرات مردم را بیامرزید، پدر آسمانی شما، شما را نیز خواهد آمرزید (متی 6: 14) در واقع شما از نظر داور بازی در برابر خطای دیگران هيچ خطایی نکرده ايد.

شما در بازی زندگی می‌خواهید کدام بازیکن باشید؟
بازیکن بالغی که واکنش‌هایش بر اساس هدف و رؤیای موفقیت تیمش می‌باشد؟ یا بازیکن نابالغی که تحت کنترل خشمش فقط به انتقام می‌اندیشد؟

فرق بین این دو واکنش، تبدیل یک حرکت اشتباه به یک فرصت طلایی و یا برعکس تبدیل یک فرصت طلایی به یک انتقام موقت است.

از نظر خدا که داور مسابقه است بخشیدن خطاکاران مسئولیت شماست، نه لیاقت و استحقاق افرادی‌که به شما ضربه زده‌اند.

لطفاً فرصت‌های طلایی و شیرین زندگی‌تان را به خاطر اشتباهات سهوی و خطاهای عمدی دیگران به هدر ندهید. یقیناً با نزدن توپ به دروازه حریف حتی اگر بی‌گناهی شما و خطاکاری طرف مقابل به اثبات هم برسد هیچ موفقیتی کسب نمی‌کنید. لطفاً فرصت‌ها را دریابید.

جلیل سپهر
@jalilsepehr