تیتوس فصل 1: خصوصیات کشیشان و مسئلۀ معلمین دروغین

تیتوس فصل 1: خصوصیات کشیشان و مسئلۀ معلمین دروغین

امید حیات جاودانی (آیۀ 2): پولس، همانند پطرس در نزدیک شدن به پایان جادۀ زندگی زمینی، چشمان خود را به آسمان می دوزد (اول پطرس 1: 3-5). این یکی از موضوعات اصلی موعظه های او در عین حال انگیزۀ اصلی زندگی او بود: جلالی که بدن نجات یافتگان خواهد یافت (رومیان 8: 18 و 23)؛ جلال روزی که فانی به بقا آراسته شود (اول قرنتیان 15: 51-55)؛ دلتنگی و اشتیاق برای خانۀ ناشناخته بدست انسان (دوم قرنتیان 5: 1-2)؛ وطنی که درآسمان است و بدن هایی که به صورت پر جلال نجات دهنده در خواهد آمد (فیلیپیان 3: 20-21)؛ شادی ربوده شدن و بودن ابدی با خداوند (اول تسالونیکیان 4: 13-18)؛ تاج عدالت که «در آن روز» بر سر گذاشته خواهد شد (دوم تیموتائوس 4: 6-8).

خصوصیات کشیشان (1: 5-9): در آیۀ 5 صحبت از «کشیشان» و در آیۀ 7 به «اسقفان» اشاره شده است که هر دو به یک معنی هستند. خصوصیاتی که در این بخش نام برده شده اند، عملاً با آنچه که در اول تیموتائوس 3: 1-7 ذکر شده، یکی می باشند.

معلمین دروغین (1: 10-16): کلیسای کریت دارای معلمین دروغینی بود که دربارۀ آن در دوم پطرس فصل 2 و یهودا نیز به آن ها اشاره شده است. این ها اشخاصی هستند که ادعا می کنند معلمین مسیحی هستند اما در واقع «مکروه» و «مردود» می باشند (آیۀ 16). آیۀ 12 بخشی از یک شعر کریتی می باشد که اثر «اپیمنیدز» شاعر سال 600 ق.م. است. «دهان» معلمین کذبه می بایستی بسته می شد، اما نه با زور بلکه با اعلام پر قدرت راستی (آیۀ 11).

«خانه ها را بالکل واژگون می سازند»: احتمالاً منظور اجتماعات ایمانداران است که در خانه ها جمع می شدند.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222