فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: عروعیر، عزموت، عزیقه، عسق، عصمون و عصیون جابر

عَروعَیر (خرابه ها)       اعداد 32: 34         Aroer

1) در سواحل شمالی درۀ ارنون قرار داشته و جنوبی ترین شهر سیحون، پادشاه اموریان بوده است (تثنیه 3: 36؛ 4: 48؛ یوشع 12: 2). به عنوان جنوبی ترین شهر رؤبین نیز به آن اشاره شده است (یوشع 13: 16). سرشماری داود از این نقطه آغاز شد (2سموئیل 24: 5). توسط حزائیل فتح گردید (2پادشاهان 10: 23)؛ ارمیا (48: 18-19) در داوری موآب به آن اشاره کرده است.

2) یکی از شهرهای قبیلۀ جاد (یوشع 13: 25) که موضع فعلی آن نامشخص است.

3) شهری در جنوب یهودا که داود قسمتی از غنایم حاصل از جنگ با عمالیق را برای آنان می فرستد (1سموئیل 30: 28).

عَزمُوت        عزرا 2: 24           Azmaueth

بیت عزموت نام روستایی در مرزهای یهودا و بنیامین بود که به فاصلۀ 5 مایلی از شمال شرقی اورشلیم قرار داشت. ممکن است نام این شهر از یکی از سرداران لشگر داود ریشه گرفته باشد. 42 تن از ساکنین این شهر جزو یهودیانی بودند که از اسارت بازگشتند (عزرا 2: 24؛ نحمیا 7: 28؛ 12: 29).

عَزِیقَه          یوشع 10: 10            Azekah

نام شهری که بر روی تپه ای مرتفع و در شمال شرقی لاکیش و جنوب غربی اورشلیم واقع شده است. پادشاه آن منطقه در زمان یوشع به دشمنان بنی اسرائیل پیوست (یوشع 10: 10).

اردوگاه فلسطینی ها در جنگی که داود جلیات را کشت، در این منطقه قرار داشت (1سموئیل 17: 1).

در زمان تقسیم شدن پادشاهی اسرائیل، رحبعام این شهر را بازسازی کرد (2تواریخ 11: 9).

در زمان حملۀ نبوکدنصر در سال 588 ق.م. از نظر نظامی قلعۀ بسیار مهمی محسوب می گردید.

در زمان محاصرۀ لاکیش و عزیقه توسط سپاه بابل، عزیقه یکی از شهرهای حصاردار باقیمانده در یهودا محسوب می شد.

عِسِق        پیدایش 26: 20          Asek

نام چاهی در وادی جرار که شبانان اسحق حفر کردند.

عَشّتارُوت     یوشع 9: 10        Astaroth

نام شهری در باشان در مشرق اردن که نام دیگر آن «بعشتره» است (یوشع 21: 27).

عَصمون       اعداد 34: 4         Azmon

منطقه ای در جنوب مرزهای یهودا که موضع فعلی آن نامشخص است (اعداد 34: 4-5؛ یوشع 15: 4).

عِصیون جابَر       اعداد 33: 35          Ezion-gaber

بین شهرهای ایلوت و عقبه قرار داشته و به نام ایلت نیز شناخته شده است (تثنیه 2: 8؛ 2تواریخ 8: 17؛ 1پادشاهان 9: 26). احتمالاً ایل فاران نیز نام دیگر این منطقه بوده است. که در شمال کرانۀ شرقی دریای سرخ قرار داشته است (پیدایش 14: 6).

یکی از اردوگاههای بنی اسرائیل بعد از ترک مصر و کوه سینا بود و قوم بعد از آن به طرف قادش حرکت کردند (اعداد 33: 35-36). بعد از اشاره ای که در زمان خروج بنی اسرائیل به این منطقه می شود تا زمان سلیمان در کلام خدا ذکری از آن وجود ندارد. محل کشتی سازی حکومت سلیمان در این منطقه بوده است (1پادشاهان 9: 26-28).

کشتی های یهوشافاط نیز که قصد آوردن طلا را از اوفیر داشتند در این منطقه شکسته شدند (1پادشاهان 22: 48). العازار نبی مریشاتی شکسته شدن کشتی ها را تنبیهی از جانب خدا (2تواریخ 20: 37) به دلیل بستن پیمان دوستی وی با اخزیا، پادشاه اسرائیل اعلام کرد. در زمان پادشاهی حکومت جنوبی هر زمان حکمت یهودا ضعیف می گردید، ادومی ها کنترل منطقۀ عصیون جابر و ایلت را به دست می گرفتند (2پادشاهان 8: 20-22؛ 14: 22؛ 16: 6؛ 2تواریخ 28: 17).

عطاروت        اعداد 32: 3           Ataroth

1) شهری در شرق اردن که به قبیلۀ رؤبین تعلق گرفت ولی جادیان آن را بازسازی کردند. نام فعلی آن «قریه آتاروس» (Attarus) است که به فاصلۀ 8 مایلی شمال غربی دیبون (اعداد 32: 3، 34) قرار دارد.

2) نام شهری در جنوب مرزهای افرایم (یوشع 16: 2) که احتمالاً نام دیگر آن عطاروت آدار (Ataroth-addar) بوده است که در نزدیکی تل النسبه (Tell en-Nasbeh) قرار دارد.

3) یکی دیگر از شهرهای افرایم در مرزهای جنوب آن (یوشع 16: 7).

4) شهری در یهودا و در نزدیکی بیت لحم که «عطروت بیت یوآب» نیز نامیده شده است (1تواریخ 2: 54).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس