وضع جهان در دورۀ عهدجدید (فصل اول): وضع سیاسی- دورۀ تسلط بطالسه ۳۲۲ تا ۱۹۸ قبل از میلاد

وضع جهان در دورۀ عهدجدید

(فصل اول): وضع سیاسی

دورۀ تسلط بطالسه- ۳۲۲ تا ۱۹۸ قبل از میلاد

با مرگ اسکندر کبیر خورشید امپراتوری وی غروب کرد و تجزیه گردید. وی وارثی بالغ و توانا بر جای نگذاشت که بتواند امپراتوری او را اداره نماید. به همین دلیل چهار سردار او امپراتوری را بین خودشان تقسیم کردند. بطلیموس مصر را برداشت و آنتیگونوس فرمانروای سوریه گردید. فلسطین میدان جنگ این دو نفر شد، در سال ۳۲۰ قبل از میلاد بطلیموس به فلسطین حمله کرد و اورشلیم را تصرف نمود. در سال ۳۱۵ قبل از میلاد آنتیگونوس آن را از وی پس گرفت ولی سه سال بعد در جنگ غزه آن را از دست داد. در سال ۳۰۱ قبل از میلاد آنتیگونوس در جنگ ایپسس کشته شد و فلسطین به طور قطع به دست بطلیموس افتاد. سلوکید اول به جای آنتیگونوس به فرمانروایی سوریه رسید.

در مورد وضع یهودیان فلسطین در این دوره اطلاعات کمی در دست است. فلسطین در میان دو قدرت متخاصم یعنی سوریه و مصر قرار داشت و از هر دو صدمه می‌دید. ولی این امر از یک نظر به نفع یهودیان بود. حکام مصری و سوری هر دو کوشش می‌کردند یهودیان را با خود متحد سازند تا از طرف دیگر قوی‌تر شوند. در نتیجه وقتی پادشاهی فلسطین را متصرف می‌گردید، یهودیانی که طرفدار رقیب وی بودند به کشور او مهاجرت می‌کردند. در زمان بطلمیوس اول عده‌ای از یهودیان به مصر مهاجرت کردند  و در اسکندریه ساکن شدند. وضع تجارت و کار و کسب در آنجا به قدری خوب بود که عده‌ای دیگر از یهودیان هم به آنجا آمدند به طوری که ظرف چند سال عدۀ زیادی یهودی در اسکندریه ساکن شدند. ظاهراً یهودیان در شهرهای جدید یونانی‌نشین که در این دوره تشکیل می‌شد مورد قبول واقع می‌شدند زیرا با هوش و فعال و جدی بودند.

یهودیان فلسطین در دورۀ تسلط بطالسه از آزادی‌های فراوانی برخوردار بودند. کاهن اعظم فرمانروای اصلی بود که قوانین را اجرا می‌کرد. شورای کاهنان و مشایخ به او کمک می‌کردند. معبد در مرکز حیات ملی قرار داشت. عیدهای فصح و هفته‌ها و خیمه‌ها به طور مرتب نگهداری می‌شد و مؤمنین یهودی از هر گوشۀ جهان برای شرکت در این عیدها به فلسطین می‌آمدند‌. تورات با اشتیاق فراوان مطالعه می‌شد و در این دوره فن تفسیر کتاب مقدس خیلی پیشرفت کرد.

وضع اقتصای مردم در دورۀ تسلط بطالسه چندان خوب نبود. مالیات بسیار کمی می‌پرداختتد ولی با توجه به وضع جمع‌آوری مالیاتهای سنگین در آن موقع می‌توان فهمید که علت کم بودن مالیات این بوده است که برای مالیات دادن پول نداشته‌اند. جنگها و مهاجرتهای دائمی باعث فقر کشور شده بود‌. در اواخر دورۀ تسلط بطالسه، یوسف برادرزادۀ کاهن اعظم اونیاس توانست بطلیموس سوم اورگتیس را راضی کند که کار جمع‌آوری مالیات به او سپرده شود. روش کار او به قدری توأم با موفقیت گردید که بطلیموس سوم دو هزار سرباز در اختیار او گذاشت که برای جمع‌آوری مالیات به او کمک کنند. کسانی که از پرداخت مالیات خودداری می‌کردند تمام دارائی‌شان ضبط می‌شد. بطلیموس سوم خوشحال بود و یوسف هر روز ثروتمندتر می‌شد ولی کشور روز به روز فقیرتر می‌گردید. احتمالاً همین فقط و فلاکت باعث شد که مردم در سال‌های آخر قرن سوم از بطلیموس پنجم رو گردان شوند و به آنتیوکوس سوم که پادشاه سوریه بود روی آورند.

بطالسه، در غالب موارد با یهودیان خوش‌رفتاری می‌کردند. در زمان فرمانروایی بطلیموس فیلادلفوس (۲۸۵- ۲۴۶ قبل از میلاد) که جانشین بطلمیوس لاگوس بود، هزاران بردۀ یهودی با پول دربار آزاد شدند و حتی بعضی از آنها دارای مقامهایی گردیدند. نسل جوانتر از عادات و سنن یونانی پیروی می‌کرد و به زبان یونانی سخن می‌گفت به طوری که به تدریج عادات و افکار سامی خود را از دست می‌داد.

در زمان فرمانروایی بطلیموس فیلادلفوس، ترجمه یونانی عهد عتیق که به ترجمۀ هفتاد معروف است انجام شد. طبق روایاتی که در زمان یوسفوس وجود داشت، کتابدار سلطنتی به نام دیمتریوس نسخه‌هایی از تمام کتاب‌های معروف را در کتابخانۀ بزرگ شهر اسکندریه جمع آوری می‌کرد. دیمتریوس که شنیده بود یهودیان تاریخ ملت خود را ثبت کرده‌اند، از پادشاه درخواست کرد که دستور ترجمه را صادر کند. بطلمیوس نزد ایلعازار رئیس کاهنان فرستاد و از او خواست که از هر سبط یهود شش نفر تعیین کند و نزد او بفرستد تا کار ترجمه را انجام دهند. ایلعازر این اشخاص را انتخاب کرد و با یک نسخه از عهد عتیق نزد او فرستاد. طبق روایتی که در این مورد وجود دارد، این هفتاد و دو نفر کار خود را در هفتاد و دو روز تمام کردند و وقتی ترجمه‌ برای یهودیان خوانده شد مورد تأیید آنان قرار گرفت. البته تمام جزئیات این روایت را نمی‌توان قبول کرد ولی شکی نیست که ترجمۀ «هفتاد» در اسکندریه انجام شد و هدف آن این بود که ترجمۀ یونانی عهد عتیق در اختیار یهودیان یونانی زبان قرار داده شود. این ترجمه در زمان مسیح در میان یهودیان پراکندۀ نواحی اطراف دریای مدیترانه رواج کامل داشت و کتاب مقدس کلیسای اولیه گردید.

برگرفته از کتاب معرفی عهدجدید (انتشارات حیات ابدی)

نوشتۀ مریل سی تنی

ترجمۀ ط. میکائیلیان