سؤال ۸۷. آیا مریم مجدلیه برای اولین بار در دیدار نخست خود (متی ۹:۲۸) با عیسای قیام‌کرده ملاقات کرد، یا در دیدار دوم خود (یوحنا ۱۱:۲۰-۱۷)؟ و واکنش او چگونه بود؟
سؤال ۸۷. آیا مریم مجدلیه برای اولین بار در دیدار نخست خود (متی ۹:۲۸) با عیسای قیام‌کرده ملاقات کرد، یا در دیدار دوم خود (یوحنا ۱۱:۲۰-۱۷)؟ و واکنش او چگونه بود؟
ما در پاسخ قبلی ثابت کردیم که مریم مجدلیه به محض دیدن اینکه سنگ از مقابل قبر برداشته شده، نزد رسولان دوید. بنابراین، هنگامی که در متی ۹:۲۸ آمده که عیسی با آنان ملاقات کرد، مریم آنجا حضور نداشت. در واقع، از مرقس ۹:۱۶ می‌فهمیم که عیسی نخست به مریم مجدلیه ظاهر شد، که این پس از بازگشت مریم، پطرس و یوحنا به قبر در بار اول بود (یوحنا ۱:۲۰-۱۸). در اینجا می‌بینیم که پطرس و یوحنا قبر را دیدند و رفتند، در حالی که مریم در کنار ورودی قبر گریه می‌کرد. از اینجا بود که او دو فرشته را در داخل قبر دید و سپس خود عیسی را ملاقات کرد.
از آنجا که همۀ این وقایع پیش از ظاهر شدن عیسی به سایر زنان رخ داد، به نظر می‌رسد که رسیدن آنان به رسولان با تأخیر همراه بود. می‌توانیم با مقایسۀ روایت‌های مکمل، آنچه رخ داد را بهتر درک کنیم. متی ۸:۲۸ می‌گوید که زنان (مریم مادر یعقوب و سالومه) با ترسی آمیخته با شادی دویدند تا خبر را به شاگردان بدهند. به نظر می‌رسد که ترس آنان در ابتدا غلبه یافته بود، زیرا «به هیچ‌کس چیزی نگفتند» (مرقس ۸:۱۶). در همین زمان بود که عیسی ناگهان با آن‌ها ملاقات کرد (متی ۹:۲۸-۱۰). او در این دیدار ترسشان را فرو نشاند و بار دیگر به آن‌ها گفت که به شاگردان خبر بدهند.
مشکلات ظاهری متعددی در هماهنگ‌سازی گزارش‌های مربوط به رستاخیز وجود دارد، که به برخی از آن‌ها در اینجا اشاره شد. در این مقالۀ کوتاه امکان پرداختن کامل به هماهنگ‌سازی وجود نداشت، چرا که تمرکز ما بر پاسخ به نکات خاص بوده است. تلاش تحسین‌برانگیزی برای هماهنگ‌سازی کامل توسط جان ونهام در کتاب معمای رستاخیز (آخرین ویرایش ۱۹۹۶، انتشارات پاترنستر) صورت گرفته است. در صورت وجود پرسش‌های بیشتر، شما را دعوت می‌کنیم که به این کتاب مراجعه کنید.
باید اذعان داشت که ما در برخی موارد، از توضیحات یا تفسیرهایی پیروی کرده‌ایم که به‌طور مشخص در متن بیان نشده‌اند. این امر کاملاً مجاز است، چرا که این توضیحات صرفاً باید معقول و قابل‌قبول باشند. روشن است که نویسندگان انجیل‌ها از دیدگاه‌های متفاوتی می‌نویسند و جزئیات مختلفی را اضافه یا حذف می‌کنند. این امر کاملاً طبیعی است، چرا که چهار نویسنده به‌صورت مستقل از یکدیگر می‌نویسند.
نه‌تنها این موضوع نباید باعث تردید در مورد گزارش‌های آنان شود، بلکه در واقع اعتبار بیشتری به آن‌ها می‌بخشد؛ چرا که جزئیاتی که در نگاه اول متضاد به نظر می‌رسند، با کمی تأمل قابل حل هستند، و در عین حال نشانه‌ای از تبانی آشکار؛ چه از سوی نویسندگان اولیه و چه ویراستاران بعدی، در آن‌ها دیده نمی‌شود.
منبع مقاله:
ترجمۀ اِلما غریبیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
