تعریف سلامتی یا آرامش (شالوم)

تعریف سلامتی یا آرامش (شالوم)

ارمیا 33: 6 «اینک به این شهر عافیت و علاج باز خواهم داد و ایشان را شفا خواهم بخشید و فراوانی سلامت و امانت را به ایشان خواهم رسانید.»

واژۀ عبری برای سلامتی و آرامش، شالوم است. این الگو به چیزی فراتر از نبود جنگ، منازعه یا کشمکش اشاره دارد. مفهوم اصلی شالوم به قابل تشخیص بودن هماهنگی (یعنی اتحاد، همکاری و روابط خوب)، رضایت و خرسندی در تمام جنبه های زندگی است:

(1) سلامتی یا آرامی می تواند به روابط بین المللی و صلح بین ملت ها نیز اشاره داشته باشد (برای مثال اول سموئیل 7: 14؛ اول پادشاهان 4: 24؛ اول تواریخ 19: 19).

(2) این واژه می تواند به آرامش و امنیت یک قوم در حین برخورداری از وضعیت مناسب اقتصادی و اجتماعی داشته باشد (دوم سموئیل 3: 21-23؛ اول تواریخ 22: 9؛ مزامیر 122: 6-7).

(3) بهره مندی از سلامتی و آرامی می تواند شامل اتحاد، همکاری و رضایت در روابط میان انسان ها، هم در داخل خانه (امثال 17: 1؛ اول قرنتیان 7: 15) و هم خارج از خانه (رومیان 12: 18؛ عبرانیان 12: 14؛ اول پطرس 3: 11) باشد.

(4) سلامتی و آرامی می تواند به حس مطلوب یک شخص در حینی که هیچ گونه ترس و نگرانی ندارد نیز اشاره داشته باشد. به این نوع سلامتی می توان سلامتی درونی شخص (مزامیر 4: 8؛ 119: 165؛ ایوب 3: 26) و با خدا (اعداد 6: 26؛ رومیان 5: 1) گفت.

(5) هر چند واژۀ شالوم در پیدایش 1-2 مورد استفاده قرار نگرفته، ولی همین واژه توصیف کنندۀ خلقت اولیۀ جهان است که در آن همۀ عناصر، هماهنگ با یکدیگر کار می کنند. وقتی خدا آسمان و زمین را آفرید. جهان را در سلامتی خلق کرد. نیکویی نهایی خلقت در این جمله منعکس شده است: «و خدا هر چه ساخته بود، دید و همانا بسیار نیکو بود» (پیدایش 1: 31).