رمز گشايی از هويت مادر!

رمز گشايی از هويت مادر!

مادر چهار كار اصلی انجام می دهد كه اگر در زبان فارسی حرف اول اين كارها را كنار هم بگذاريم به هويت اصلی او پی می بريم.

١- مادر به فرزندش معرفت می بخشد
بعد از زایمان مادر فرزندش را در آغوش گرفته، می بوید و به وسیلۀ نَفَس و بوی خود این شناخت را به او می دهد که من مادر تو هستم و بعد قدم به قدم، افراد، اشیاء و محیط را به فرزندش می شناساند. هرچند بعداً معرفت و شناخت به وسیلۀ تجربه و تحصیل گسترش می یابد ولی مادر بنیان گذار اولین سنگ معرفت و شناخت در فرزندش می باشد.

2- مادر به فرزندش رؤیا می دهد
مادر رؤیای حرف زدن، ایستادن، راه رفتن، رشد کردن و موفق شدن را به فرزندش می بخشد و زمانی که بزرگ تر می شود رؤیاهای بزرگ تری را در او می پروراند. مادر موسی رؤیای رهایی قوم را طوری در او پرورانید که فرعون در سی و هفت سال بعد نتوانست خنثی کند. هرچند موسی در کاخ فرعون تربیت شد ولی در نهایت رهبری گردید که رؤیای آن را مادرش در او پرورانیده بود .

3- مادر به فرزندش مشورت می دهد
مادر، اولین، سالم ترین، خالص ترین و بدون حاشیه ترین مشاور فرزندش می باشد. حتی اگر آگاهی نداشته و مشورت هایش همیشه صحیح نباشد ولی ذات مادر مشاوری دل سوز برای فرزندش به جهت بهتر زندگی کردن است.

4- مادر برای فرزندش تدبیر ها می کند
مادر تمام حالات و خصوصیات جسمی و روحی فرزندش را از همان بدو تولد درک می کند و به خاطر می سپارد و برایش همواره تدبیر ها و چاره اندیشی هایی می کند که مناسب شرایط و موقعیت فرزندش باشد تا به اوج موفقیت برسد. مادر طرّاح روش ها و به وجود آورندۀ راه های متفاوت برای سعادتمندی فرزندش می باشد.

اگر حرف اول این چهار عمل اصلی مادر را کنار هم قرار بدهیم کلمۀ زیبای “مرمت” به دست می آید. بله “مرمت کردن” هویت ذاتی مادر است.

مادر حال خراب دل ما را مرمت می كند
مادر روابط سرد خانواده را مرمت می كند
مادر شكستگی های احساسی ما را مرمت می کند
مادر جراحت های روحی و روانی ما را مرمت می كند
مادر ضربه های عاطفی و زخم های ما را مرمت می کند

مادر با یک استکان چای و یک لبخند عاشقانه و چند جملۀ کوتاه، چنان فکر و روان پریشان فرزندش را ماهرانه مرمت می کند که صدها قرص و کپسول و جلسۀ مشاورۀ روانشناسی از عهدۀ آن بر نمی آید.

خدارا شکر برای وجود چنین مرمت کننده ای که دلسوزانه کوچه باغ های به هم ریختۀ افکارمان را ترمیم و تعمیر می کند و اگر با صد بارِ سنگین در آغوشش قرار بگیریم با گرمای وجودش ما را تسلی می بخشد.

جلیل سپهر
@jalilsepehr