چرا به خانوادۀ کلیسایی مان احتیاج داریم؟

چرا به خانوادۀ کلیسایی مان احتیاج داریم؟

«ما كه بسياريم، در مسيح يك بدن را تشكيل می دهيم و هر يك، اعضای يكديگريم.» (روميان 12: 5)

هدف خدا از قرار دادن ما در كليسا، فقط تمرکز بر خود او نبوده بلکه ارتباط و مشارکت با سایر ایمانداران و مراقبت از یکدیگر نیز بوده است.

نقشه و طرح خدا برای بشر از ابتدا، زندگی در انزوا نبوده بلکه تا زمانی که بر زمین زندگی می کنیم، می خواهد به دیگران عشق بورزیم و به یکدیگر در خانوادۀ الهی محبت کنیم.

كلام خدا در روميان 12: 5 می فرماید: «مسیح ما را یک بدن می سازد که هر یک از ما با یکدیگر ارتباط داریم.» (ترجمۀ GW کتاب مقدس)

وقتي به فرزندان خدا مبدل می شويم، رابطۀ جدیدی را با هم تجربه می کنیم و به عنوان خواهران و برادران، شروع به احساس تعلق نسبت به هم می کنیم.

در آيۀ فوق منظور از واژۀ  بدن چه می تواند باشد؟ «بدنی كه از آن سخن می گويیم، بدن مسيح است كه از انسان های برگزيده تشکیل شده و هر یک از ما به عنوان بخشی از این بدنِ او، کار و معنای خود را می یابیم. اما بدون یکدیگر مانند انگشت بریدۀ دست و پا، ارزش زیادی نخواهیم داشت.» (رومیان 12: 5 ترجمۀ The Message کتاب مقدس)

زندگی روحانی اعضایی که رهبری شان را به عهده دارید، در صورتی که به خانوادۀ خدا وصل نباشند و با آن ها رابطه نداشته باشند، اهمیت چندانی نخواهد داشت.

به عنوان نمونه: اگر انگشتان ما قطع می شد، نه فقط رشد آن ها متوقف می شد بلکه از ادامۀ زندگی نیز محروم می شدند. برای این که کاری که برای آن طراحی شده اند به خوبی انجام دهند، می بایست به بدن متصل باشند.

به همين ترتيب، اگر می خواهیم از نظر روحانی رشد کنیم و اهداف خدا را در زندگی مان تحقق بخشیم، لازم است که به بدن مسیح متصل باشیم.

بخش سلامت روان كاليفرنيا مطالعاتی انجام داد که بر اساس آن به این نتیجه رسیدند که اگر در انزوا زندگی کنید و با دیگران ارتباطی نداشته باشید و برای ایجاد دوستی صمیمی قدمی برندارید (به عنوان نمونه: تعلق به یک گروه کوچک) با رویدادهای تلخ و ناگوار زیر در زندگی مواجه خواهید شد:

• 3 برابر احتمال بیشتر وقوع مرگ زودرس
• 4 برابر احتمال تجربۀ خستگی مفرط عاطفی
• 5 برابر احتمال بستری شدن به خاطر افسردگی بالینی
• و 10 برابر احتمال بستری شدن در بیمارستان به خاطر ابتلا به اختلالات روحی و روانی

برای حفظ سلامت روح و روان خود و اعضای کلیسایتان، این اطمینان را حاصل کنید که گروه های کوچک، بخشی حیاتی و مهم از کلیسایتان را تشکیل دهند.

جماعت خود را کمک کنید تا با سایر ایمانداران ارتباط برقرار کنند و برکات بودن در مشارکت های صمیمی و صادقانه با یکدیگر را تجربه کنند.

«شما اعضای خانوادۀ خدا و… با هر مسیحی دیگر، اهل خانۀ او هستید.» (افسسیان 2: 19 ترجمۀ TLB کتاب مقدس)

نوشتۀ: کشیش ریک وارِن

ترجمۀ: شبنم ابراهیمی نیا