مفهوم اورشلیم از دیدگاه کلیسای مسیحی

مفهوم اورشلیم از دیدگاه کلیسای مسیحی:

شهر اورشلیم از نظر کلیسای مسیحی نیز مهم است.

1) اورشلیم، محل تولد مسیحیت است.

در آنجا بود که عیسی مسیح مصلوب شد و از مردگان قیام کرد. در اورشلیم بود که مسیح جلال یافته و روح القدس را در پنطیکاست بر شاگردان ریخت (اعمال 2). از این شهر بود که پیغام انجیل عیسی مسیح تا “اقصای جهان” گسترش یافت (اعمال 1: 8؛ لوقا 24: 47)، کلیسای اورشلیم مادر تمامی کلیساها و کلیسای خانگی رسولان بود (اعمال 1: 12-26؛ 8: 1). زمانی که بر سر ختنه گردیدن امتهای ایماندار به عیسی، اختلاف نظر پیش آمده بود اورشلیم محل تشکیل اولین شورای بزرگ کلیسایی شد تا در مورد این موضوع تصمیم گیری شود (اعمال 15: 1-31؛ غلاطیان 2: 1-10).

2) نویسندگان عهد جدید اهمیت اورشلیم در عهد عتیق را قبول داشتند، اما آن مفاهیم را برای اورشلیم آسمانی بکار می بستند.

به عبارت دیگر، برای آنان اوشلیم به عنوان یک شهر مقدس آسمانی مطرح بود نه زمینی. یعنی جایی که خدا ساکن است و مسیح به دست راست او حکومت می کند، از آنجاست که مسیح برکت می دهد و از آنجا باز خواهد گشت. پولس در مورد اورشلیم “بالا” می گوید که “مادر جمیع ما می باشد” (غلاطیان 4: 26). نویسنده رساله به عبرانیان نشان می دهد که در هنگام آمدن عیسی مسیح برای نجات ایماندارن بر کوهی زمینی جمع نخواهند شد بلکه بر “جبل صهیون و شهر خدای حی یعنی اورشلیم سماوی” (عبراینیان 12: 22). به جای تدارک شهری بر روی زمین برای ایماندارن، خدا تدارک اورشلیم جدید را می بیند که روزی “از جانب خدا از آسمان نازل می شود حاضر شده و چون عروسی که برای شوهر خود آراسته است” (مکاشفه 21: 2؛ 3: 12). در آن روز بزرگ، وعده های عهد خداوند کاملاً به وقوع خواهند پیوست: “اینک خیمه خدا با آدمیان است و با ایشان ساکن خواهد بود و ایشان قومهای او خواهند بود و خود خدا با ایشان خدا ایشان خواهد بود” (مکاشفه 21: 3). خدا و بره تا به ابد بر تخت سلطنت شهر مقدس حکمرانی خواهند کرد (مکاشفه 22: 3).

3) آیا شهر زمینی اورشلیم، در آینده، در دوران سلطنت هزار ساله نقشی خواهد داشت؟

اشعیا به “آسمانی حدید و زمینی جیدی” اشاره می کند (65: 17) و با حرف “بلکه” تاکید می کند که اورشلیم فعلی انجام آن خواهد بود. بقیه متن اشعیا باب 65 با شرایط سلطنت هزار ساله انطباق و هماهنگی دارد. بسایری چنین ایمان دارند که در زمان بازگشت مسیح برای برقرای سلطنت هزار ساله (مکاشفه 20: 1-6) او تخت خود را در شهر اورشلیم برپا خواهد ساخت. بعد از داوری در مقابل تخت سفید (مکاشفه 20: 11-15)، اورشلیم آسمانی به زمین جدید نزول خواهد کرد و مرکز پادشاهی ابدی خدا خواهد شد (مکاشفه 21: 2).