معنا و اهمیت صعود عیسی مسیح چیست؟

پس از قیام عیسی از مردگان، «او خود را زنده ظاهر ساخت» (اعمال ۳:۱) به زنانی که در کنار قبرش بودند (متی ۹:۲۸-۱۰)، به شاگردان (لوقا ۳۶:۲۴-۴۳)، و به بیش از ۵۰۰ نفر دیگر (اول قرنتیان ۶:۱۵). در روز‌های پس از قیام، عیسی به شاگردان خود درباره پادشاهی خدا تعلیم داد (اعمال ۳:۱).

۴۰ روز پس از قیام، عیسی و شاگردانش به کوه زیتون در نزدیکی اورشلیم رفتند. آنجا عیسی به پیروان خود وعده داد که آنها روح‌ القدس را دریافت خواهند کرد و به آنها فرمان داد تا در اورشلیم بمانند تا روح‌القدس بیاید. سپس عیسی آنها را برکت داد، و زمانی که آنها را برکت می‌داد، به آسمان صعود نمود. روایت صعود عیسی در لوقا ۵۰:۲۴-۵۱ و اعمال ۹:۱-۱۱ ثبت شده است.

از آیات کتاب مقدس به‌وضوح مشاهده می‌شود که صعود عیسی به معنای واقعی کلمه، بازگشت جسمانی به آسمان بود. او به‌تدریج و آشکارا از زمین فاصله گرفت و این را بسیاری با چشمان خود مشاهده کردند. در حالیکه شاگردان خیره مانده و در تلاش بودند که تا آخرین لحظه عیسی را ببینند، ابری او را از دیدگانشان در ربود و دو فرشته ظاهر شدند و بازگشت عیسی را وعده دادند و گفتند: «همین عیسی که از میان شما به آسمان برده شد، باز خواهد آمد، به همین‌گونه که دیدید به آسمان رفت» (اعمال ۱۱:۱).

صعود عیسی به چندین دلیل با معنا است:

۱) صعود او نشان دهنده پایان خدمات زمینی او بود. خدای پدر با محبت فراوان پسر خود را در بیت‌لحم به جهان فرستاد، و اکنون پسر نزد پدر باز می‌گشت. دورۀ محدودیت بشری او به پایان رسیده بود.

۲) صعود او به معنای موفقیت‌آمیز بودن کار زمینی او بود. او تمام آن کاری را که برایش آمده بود به‌انجام رساند.

۳) صعود او نشان دهنده بازگشت جلال آسمانی او بود. جلال عیسی در زمان زندگی‌اش بر زمین پوشانده شده بود، به‌جز یک مورد استثنای کوتاه در تبدیل هیات او (متی ۱:۱۷-۹).

۴) صعود او سمبلی از جلال یافتن او توسط پدر بود (افسسیان ۲۰:۱-۲۳). کسی که پدر از او بسیار خشنود است (متی ۵:۱۷) در حرمت بالا برده شد و نامی برتر از همه نامها به او داده شد (فیلیپیان ۹:۲).

۵) صعود او اجازه داد که او مکانی برای ما مهیا سازد (یوحنا ۲:۱۴).

۶) صعود او نشان دهنده شروع کار تاز‌ه او به‌عنوان کاهن اعظم بود (عبرانیان ۱۴:۴-۱۶) و واسطه عهد جدید (عبرانیان ۱۵:۹).

۷) صعود او الگویی را برای بازگشت او قرار داد. وقتی عیسی می‌آید تا پادشاهی را برقرار سازد، او درست همانطور که رفت باز خواهد گشت، به معنای خاص کلمه، در جسم و آشکارا از میان ابرها (اعمال ۱۱:۱؛ دانیال ۱۳:۷-۱۴؛ متی ۳۰:۲۴؛ مکاشفه ۷:۱).

هم‌اکنون، خداوند عیسی در آسمان است. آیات کلام دائماً او را در دست راست پدر، یعنی جایگاه حرمت و اقتدار به تصویر می‌کشند. (مزمور ۱:۱۱۰؛ افسسیان ۲۰:۱؛ عبرانیان ۱:۸). مسیح سر کلیسا است (کولسیان ۱۸:۱)، او بخشندۀ عطایای روحانی است (افسسیان ۷:۴-۸)، و او کسی است که همه چیز را پر می‌سازد (افسسیان ۹:۴-۱۰). صعود مسیح، واقعه‌ای بود که او را از خدمت زمینی‌اش به خدمت آسمانی‌اش منتقل ساخت.

منبع مقاله: www.gotquestions.org