چرا خدا در رنج و مصیبت ما، صبر می‌کند تا اینکه به اوج یأس و ناامیدی برسیم؟!!!
چرا خدا در رنج و مصیبت ما، صبر می‌کند تا اینکه به اوج یأس و ناامیدی برسیم؟!!!
فرانسیس اِسیزی، قدیس قرون وسطی، گفته زیبایی دارد که در کتاب سرگشته راه حق به زیبایی بیان شده: ” خدا هر که را دوست دارد، بیشتر مورد رنج و زحمت قرار می دهد!!!”
مسلماً طریق زیستن با خدا و راه رفتن با او به آن سادگی نمی باشد که ما انسانها آن را تصور کرده ایم. این طریق در عین سادگی دارای پیچیدگی های خود است.
به زندگی ابراهیم و یا یعقوب در کتاب پیدایش در کتاب مقدس ما مسیحیان توجه کنید که چگونه دست خدا در زندگی آنها بصورت بسیار ماهرانه و هنزمندانه تصویر زیبای الهی را در آنها نقش بست.
به خاطر بسپارید که عیسی مسیح فرمود: هر که می خواهد از عقب من آید می بایست صلیب خود را برداشته مرا پیروی نماید!
پیروی از عیسی مسیح و شکل گیری شخصیت، امری است که به انضباط الهی نیازمند است و کار یکی دو روز نمی باشد و خدا در تمام مدت عمر ما مشغول شکل دادن تصویری در ما است که درخور ابدیت باشد.
زندگی و خدمات و زحمات و رنجها و مصائبی که مسیح به خاطر ما تحمل کرد و به عنوان پیشوا و کامل کننده ایمانمان از پیش در حرکت بود، نمونه زیبایی از این مسئله است.
مسلماً زندگی در خوش گذرانی و عیش و عشرت، دارای راحتی و سهولت و لذاید خود می باشد. اما این کجا و آن کجا!!!
زندگی بشر انتخابی است میان تبدیل شدن به پولس ها یا پطرسهای تغییر یافته یا ایزابلها و اخآبها و تمام افرادی که طریق شرارت را انتخاب کردند.
این انتخاب، امروز نیز، پیش روی من و شماست.
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
