متن اعتقادنامۀ وست مینستر- فصل سی و دوم: وضع انسان بعد از مرگ و رستاخیز مردگان

متن اعتقادنامۀ وست مینستر

فصل سی و دوم: وضع انسان بعد از مرگ و رستاخیز مردگان

1. بدنهای انسانها بعد از مرگ فاسد می‌شوند و به خاک بر می‌گردند (پیدایش 3: 19؛ اعمال رسولان 13: 36). ولی روحهای آنها، که نمی‌میرند و نمی‌خوابند، دارای وجود غیرفانی هستند و فوراً به سوی خدایی که خالق آنهاست بازگشت می‌نمایند (لوقا23: 43؛ جامعه 12: 7). آنگاه روحهای عادلان در قدوسیت کامل و در ملکوت اعلی پذیرفته می‌شوند و در آنجا صورت خدا را در نور و جلال مشاهده می کنند و در انتظار خلاصی کامل بدنهای خود به سر می‌برند (عبرانیان 12: 23؛ 2قرنتیان 5: 1، 6، 8؛ فیلیپیان 1: 23؛ اعمال رسولان 3: 21؛ افسسیان 4: 10؛ رومیان 8: 23). روحهای شریران به جهنم افکنده شده و در آنجا در عذاب و تاریکی محض می‌مانند و برای روز عظیم داوری نگهداری می‌شوند (لوقا 16: 23-24؛ اعمال رسولان 1: 25؛ یهودا 6-7؛ 1پطرس 3: 19). برای روحهایی که از بدنهای خود جدا می‌شوند، در کلام خدا فقط به این دو جا اشاره شده است و جای دیگری وجود ندارد.
2. کسانی که در روز آخر زنده باشند، نخواهند مرد بلکه مبدّل خواهند شد (1تسالونیکیان 4: 17؛ 1قرنتیان 15: 51-52). در آن موقع، تمام مردگان با همان بدنهایی که قبلاً داشتند برخواهند خاست و هر چند بدنهایشان دارای خصوصیات متفاوتی خواهند بود ولی با روحهای آنها تا ابد خواهند پیوست (یوحنا 5: 25-29؛ اعمال رسولان 24: 15؛ ایوب 19: 26-27؛ دانیال 12: 2؛ 1قرنتیان 15: 42-44).
3. با قدرت مسیح، بدنهای اشخاص شریر برای بی حرمتی و ذلت برخیزانیده خواهند شد و بدنهای عادلان به وسیلۀ روح مسیح برای عزّت و حرمت خواهند برخاست تا شبیه بدن پر جلال مسیح شوند (اعمال رسولان 24: 15؛ یوحنا 5: 25-29؛ 1قرنتیان 15: 43؛ فیلیپیان 3: 21).