آئینها و سنتهای عهدعتیق: هدیه آردی
تنها هدیه عمدهای که مستلزم خون قربانی نیست هدیۀ آردی است. هرچند که این هدیه همراه با خون قربانیهای دیگر است؛ این هدیه به احتمال زیاد ابرازی از سپاسگزاری و صمیمیت با خداست که نان هر روزه نوع بشر را فراهم میکند. این آرد (غلات) میتوانست هم بصورت پخته شده و هم نپخته تقدیم شود، و شامل خمیر مایه نبود. روغن زیتون به این آرد اضافه میگردید، و بخور خوشبو همراه با این هدیه سوزانده میشد.
بخشی از این هدیه به اندازه یک مشت برای یادگاری بر روی مذبح سوزانده میشد، یک یادآوری از عهد خداوند که با قوم اسرائیل برقرار ساخت، و در این عهد خداوند وعده برکت به قوم اسرائیل داد و قوم اسرائیل نیز قول داد که از قوانین خداوند اطاعت کند. الباقی این هدیه آردی به عنوان هدایای آتشین خداوند به کاهنان داده میشد یعنی بخشی از این هدایا که کاهنان میتوانستند به عنوان غذای مقدّس در مکان قدس خیمه بخورند. هیچ گونه زمینی به کاهنانی که فراخوانده شده بودند داده نشده بود و بدینسان معیشت آنها وابسته به مردمان ایمانداری بود که هدایای گوناگونی به مذبح میآوردند. فقط قربانی سوختنی کاملا بر روی آتش سوزانده میشد؛ و از تمامی هدایای دیگر یک قسمت برای کاهنان یا برای خوردن مردم کنار گذاشته میشد.
هدیه آردی باید از آرد مرغوب و نرم باشد. اگر این آرد به عنوان هدیه نوبرها تقدیم میشد، باید از خوشههای تازه باشند که بدینسان به راحتی نرم نمیشدند؛ از اینرو به جای آن میتوانست خوشههای برشته شده و کوبیده شده تقدیم شود.
همچنین به تمام هدایای آردی باید نمک زده میشد، احتمالا به این دلیل که نمک برای زندگی بسیار لازم است. در اینجا به نمک عهد اشاره شده است؛ زیرا نمک عاملی پاک کننده است، و همچنین نمادی از پاکی و خلوص است که از تمامی قوم عهد خداوند وهمینطور از هدایایی که آنها به حضور خداوند میآورند انتظار میرود که چنین باشند.
قربانی سوختنی، خواه نذری، خواه دلخواه، و یا قربانی مخصوص یکی از عیدها باشد، در هر صورت باید با هدیه آردی تقدیم شود. اگر کسی بخواهد برهای را قربانی کند، باید همراه آن یک کیلو آرد مرغوب، مخلوط با یک لیتر روغن به عنوان هدیه آردی و برای یک قوچ باید دو کیلو آرد مرغوب مخلوط با یک و نیم لیتر روغن به عنوان هدیه آردی و برای یک گاو به عنوان قربانی نذری یا سلامتی بیاورد، همراه آن باید سه کیلو آرد مرغوب، مخلوط با دو لیتر روغن به عنوان هدیه آردی تقدیم کند.
برگرفته از وب سایت: www.razgah.com
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
کپی شد! |