مسئلۀ خواب نبوکدنصر و تعبیر آن در باب 2 کتاب دانیال

مسئلۀ خواب نبوکدنصر و تعبیر آن در باب 2 کتاب دانیال

این خواب (رویا) در سال دوم سلطنت نبوکدنصر که فرمانروایی مطلق بابل را در دست داشت، واقع می شود. دانیال در این زمان بسیار جوان بود و از آمدن او به بابل سه سال بیشتر نمی گذشت.

به طور کلی اعتقاد بر این است که چهار امپراتوری مذکور در این جا عبارتند از: بابلیان، پارسیان، یونانیان و رومیان. از زمان دانیال نبی تا زمان ظهور عیسی مسیح، این امپراتوری ها بر جهان حکومت رانده اند، دقیقاً به همان طوری که دانیال پیشگویی کرده بود. عیسی مسیح در دوران حکومت امپراتوری روم ظهور کرد و ملکوتی را بنیاد نهاد که همچون دانۀ خردلی کاشته شد و پس از گذر از فراز و نشیب های فراوان، اکنون همۀ شواهد دلالت بر آن دارند که آن، ملکوتی جهانی و جاودانی است که در بازگشت ثانوی عیسی مسیح به اوج جلال خود خواهد رسید.

منتقدینی که تاریخ نگارش کتاب دانیال را به دروان مکابیان نسبت می دهند، به منظور شرح مطالب مندرج در این کتاب، به عوض آن که مطالب نبوتی را در خصوص وقایع آینده معرفی کنند، آن ها را به رویدادهای زمان گذشته نسبت می دهند و برای توجیه چهار امپراتوری مذکور در زمان نگارش، امپراتوری پارس را به دو امپراتوری «ماد» و «پارس» تقسیم می کنند که بدین ترتیب امپراتوری یونان، چهارمین امپراتوری یاد شده فرض خواهد شد. اما واقعیت این است که اساساً امپراتوری «ماد» وجود نداشته است و حکومت پارسیان بلافاصله پس از سقوط بابل، سلطنت خود را آغاز کرده اند. طرح این گونۀ مطلب صرفاً تلاشی است در تحریف تاریخ به منظور به اثبات رساندن یک فرضیه. مادیان و پارسیان تحت سلطنت پادشاهان فارس، یک امپراطوری واحدی را تأسیس نمودند. داریوش «مادی» نیز صرفاً یک حکمران جزء بوده که به مدت اندکی تا  زمان ظهور کورش، در سطح پایین تری از او حکومت کرده است.

از این گذشته هیچ اتفاقی در دوران مکابیان رخ نداد تا بر اساس آن عبارت «سنگی از کوه جدا شد» را بتوان توجیه نمود.

نبوت مربوط به این چهار امپراتوری در باب 7 به صورت چهار وحش؛ در باب 8 در قالب قوچ و بز نر؛ در باب 9 به صورت 70 هفته و بالآخره در باب 11 در قالب جنگ مابین پادشاهان شمال و پادشاهان جنوب، به طور مبسوط تری شرح داده شده است.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222