مروری بر کتاب غزل غزلهای سلیمان
مروری بر کتاب غزل غزلهای سلیمان
نویسنده:
بر اساس آیۀ اول، سلیمان نویسندۀ غزل غزل‌ها است. این غزل یکی از ۱۰۰۵ غزلی است که سلیمان نوشته است (اول پادشاهان ۳۲:۴). عنوان «غزل غزل‌ها» به معنای بهترین غزل است.
تاریخ نگارش:
احتمالاً سلیمان این غزل را در اوایل دوران سلطنت خود نوشته است که تاریخ نگارش آن را حدود ۹۶۵ قبل از میلاد قرار می‌دهد.
هدف نگارش:
غزل غزل‌ها شعری است که فضایل عشق بین یک زن و شوهر را ستایش می‌کند. این شعر به وضوح نشان می‌دهد که ازدواج طرح خدا است و مرد و زن باید در چارچوب ازدواج زندگی کنند و یکدیگر را از نظر روحانی، احساسی و جسمی دوست بدارند. این کتاب دو افراط را به چالش می‌کشد: زُهد (انکار هرگونه لذت) و لذت‌گرایی (پیگیری لذت محض). ازدواجی که در غزل غزل‌ها به تصویر کشیده شده است، الگویی از مراقبت، تعهد و شادی است.
آیه‌های کلیدی:
غزل غزل‌ها ۷:۲؛ ۵:۳؛ ۴:۸ – «محبوب مرا تا خودش نخواهد بیدار نکنید».
غزل غزل‌ها ۱:۵ – «ای دوستان بخورید، و ای یاران بنوشید، و به سیری بیاشامید».
غزل غزل‌ها ۶:۸-۷ – «مرا مثل خاتم بر دلت و مثل نگین بر بازویت بگذار، زیرا که محبت مثل موت زورآور است و غیرت مثل هاویه ستم‌کیش می‌باشد. شعله‌هایش شعله‌های آتش و لَهیب یهوه است. آبهای بسیار محبت را خاموش نتواند کرد و سیلها آن را نتواند فرو نشانید. اگر کسی تمامی اموال خانۀ خویش را برای محبت بدهد، آن را البته خوار خواهند شمرد».
خلاصۀ کتاب:
شعر به صورت گفت‌وگویی بین یک شوهر (پادشاه) و همسرش (شولمیت) شکل می‌گیرد. می‌توان کتاب را به سه بخش تقسیم کرد: دوران نامزدی (۱:۱ – ۵:۳)؛ مراسم ازدواج (۶:۳ – ۱:۵)؛ و ازدواجی که به بلوغ می‌رسد (۲:۵ – ۱۴:۸).
این غزل پیش از مراسم عروسی آغاز می‌شود، یعنی از وقتی که عروسِ آینده مشتاق است با نامزد خود باشد و منتظر نوازش‌های صمیمی اوست. با این حال، او توصیه می‌کند که عشق به‌طور طبیعی و در زمان خودش رشد کند. پادشاه زیبایی شولمیت را ستایش می‌کند و احساس ناامنی او در مورد ظاهرش را از بین میبرد. شولمیت در خوابی می‌بیند که سلیمان را از دست داده و در سراسر شهر به جستجوی او می‌پردازد. او معشوق خود را با کمک نگهبانانِ شهر پیدا کرده و به او می‌چسبد و او را به مکانی امن میبرد. پس از بیدار شدن، او دوباره توصیۀ خود را مبنی بر اینکه نباید عشق را مجبور کرد، تکرار می‌کند.
در شب عروسی، شوهر دوباره زیبایی همسرش را ستایش می‌کند و در زبانی بسیار نمادین، همسرش او را دعوت می‌کند تا از همۀ آنچه او ارائه می‌دهد بهره‌مند شود. آن‌ها با یکدیگر نزدیکی می‌کنند و خدا اتحاد آن‌ها را برکت می‌دهد. با بلوغ ازدواج، شوهر و زن دوره‌ای دشوار را تجربه می‌کنند که در یک خواب دیگر نماد‌سازی شده است. در این خواب دوم، شولمیت شوهرش را رد می‌کند و او می‌رود. او که از احساس گناه غرق شده است، شهر را برای او جستجو می‌کند؛ اما این بار، به جای کمک به او، نگهبانان او را کتک می‌زنند که نمادی از وجدان دردناک اوست. سرانجام، امور به خوبی پایان می‌یابد و عشاق دوباره متحد شده و آشتی می‌کنند.
به‌عنوان پایان غزل، هم شوهر و هم زن در عشق خود مطمئن و ایمن هستند، آن‌ها از ماهیت پایدار عشق واقعی می‌سرایند و آرزوی حضور در کنار یکدیگر را دارند.
پیش‌نمایش‌ها:
برخی مفسرانِ کتاب مقدس در غزل غزل‌ها نمادی دقیق از مسیح و کلیسای او می‌بینند. مسیح به‌عنوان پادشاه دیده می‌شود، در حالی که کلیسا به عنوان شولمیت نمایان می‌شود. اگرچه اعتقاد بر این است که این کتاب باید به‌طور لفظی به‌عنوان تصویری از ازدواج درک شود، اما عناصری وجود دارد که کلیسا و رابطه‌اش با پادشاه، یعنی عیسای مسیح را پیش‌نمایش می‌کند. غزل غزل‌ها ۴:۲ تجربۀ هر ایمانداری را که توسط عیسای مسیح جستجو و خریداری شده است، توصیف می‌کند. ما در مکانی از ثروت روحانی فراوان هستیم و تحت پوشش محبت او قرار داریم. آیۀ ۱۶ از فصل ۲ می‌گوید: «محبوبم از آن من است و من از آن وی هستم. در میان سوسنها می‌چراند»(ترجمۀ قدیمی). این تصویری است نه‌تنها از امنیت ایماندار در مسیح (یوحنا ۲۸:۱۰- ۲۹)، بلکه از شبان نیکویی که گوسفندان خود (یعنی ایمانداران) را می‌شناسد و جان خود را برای ما فدا می‌کند (یوحنا ۱۱:۱۰). به‌خاطر او، ما دیگر از گناه لکه‌دار نیستیم، زیرا لکه‌های ما با خون او پاک شده‌اند (غزل غزل‌ها ۷:۴؛ افسسیان ۲۷:۵).
بعضی نکات کاربردی در این کتاب:
دنیای ما در مورد ازدواج دچار سردرگمی است. شیوع طلاق و تلاش‌های مدرن برای بازتعریف ازدواج، در تضاد چشمگیری با غزل سلیمان قرار دارد. شاعر کتاب مقدس می‌گوید که ازدواج باید جشن گرفته شود، از آن لذت برده و محترم شمرده شود. این کتاب برخی راهنمایی‌های عملی برای تقویت ازدواج‌هایمان فراهم می‌کند:
- به همسر خود توجه لازم را داشته باشید. زمانی را اختصاص دهید تا واقعاً همسر خود را بشناسید.
- تشویق و ستایش، نه انتقاد، برای یک رابطۀ موفق حیاتی هستند.
- از بودن با یکدیگر لذت ببرید. برای سفرهای کوتاه برنامه‌ریزی کنید. خلاق و حتی گاهی با یکدیگر بازیگوش نیز باشید! از هدیۀ عشق در رابطۀ زناشویی خود که خدا به شما عطا کرده، لذت ببرید.
- هر کاری که لازم است انجام دهید تا تعهد خود به همسرتان را تقویت کنید. عهدهای خود را با هم تجدید کنید؛ مشکلات را حل کنید و طلاق را به‌عنوان راه‌حل در نظر نگیرید. خدا می‌خواهد که هر دوی شما در عشقی که عمیقاً آرام و امن است، زندگی کنید.
منبع مقاله: https://www.gotquestions.org/Song-of-Solomon.html
ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
