متن اعتقادنامۀ وست مینستر- فصل سی و سوم (آخرین فصل): داوری نهایی

متن اعتقادنامۀ وست مینستر

فصل سی و سوم (آخرین فصل): داوری نهایی

1. خدای پدر روزی را مقرر فرموده است که در آن جهانیان را به وسیلۀ عیسای مسیح به عدالت داوری خواهد کرد (اعمال رسولان 17: 21) که به او تمام قدرت و اقتدار داوری از طرف خدا عطا شده است (یوحنا 5: 22، 27). در آن روز نه فقط فرشتگان مُرتد داوری خواهند شد (یهودا 6؛ 2پطرس 3: 4) بلکه تمام مردمی که در دنیا زندگی کرده‌اند، پیش مسند مسیح حضور خواهند یافت تا حساب افکار و سخنان و اعمال خود را پس بدهند و مطابق آنچه در بدن خود انجام داده‌اند خواه نیک و خواه بد داوری شوند (2قرنتیان 5: 10؛ جامعه 12: 14؛ رومیان 2: 16؛ رومیان 14: 10، 12؛ متی 12: 36-37).
2. منظور خدا از تعیین این روز داوری این است که مجد و رحمت خود را در نجات ابدی برگزیدگان آشکار سازد و مجد و عدالت خود را در هلاکت اشخاص مردودی که شریر و نامطیع‌اند ظاهر گرداند. در آن موقع عادلان به حیات ابدی داخل شده و از کمال شادی و تازگی حیات که در حضور خدا حاصل می‌گردد بهره‌مند خواهند شد. ولی شریران، که خدا را نمی‌شناسند و انجیل عیسای مسیح را اطاعت نمی‌کنند، در عذاب ابدی افکنده شده و به وسیلۀ انهدام ابدی دور از حضور خداوند و جلال و قدرت او مجازات خواهند گردید (متی 25: 31-46؛ رومیان 2: 5-6؛ رومیان 9: 22-23؛ متی 25: 21؛ 2تسالونیکیان 1: 7-10؛ مرقس 9: 48؛ اعمال رسولان 3: 19).
3. مسیح می‌خواهد ما کاملاً اطمینان داشته باشیم که روز داوری وجود خواهد داشت تا مانع گناه کردن مردم شود و باعث تسلی ایمانداران در زحمتشان گردد (2پطرس 3: 11، 14؛ 2قرنتیان 5: 10-11؛ 2تسالونیکیان 1: 5-7؛ لوقا 21: 27-28؛ رومیان 8: 23-25).

به علاوه، مسیح ترتیبی داده است که هیچ کس نداند که آن روز چه موقعی فرا خواهد رسید تا این که ما هیچگاه به اوضاع دنیا متکی نباشیم و چون از ساعت آمدن خداوند بی‌اطلاع هستیم، پس باید همیشه بیدار و هوشیار و آماده باشیم و بتوانیم بگوییم: «بیا ای خداوند، به زودی بیا». آمین. (متی 24: 36، 42-44؛ مرقس 13: 35-37؛ لوقا 12: 35-36؛ مکاشفه 22: 20)