1- با توجه به اینکه خدا به شیطان می گوید که از نسل زن و نه از نسل مرد کسی به دنیا می آید و سر شیطان را می کوبد و آن عیسی مسیح می باشد، چرا پس می گویند که عیسی مسیح از نسل فلان پیامبر مثلاً سلیمان یا ناتان می باشد؟ چه لزومی دارد که برای عیسی مسیح که خدا است به عنوان انسانها نسل و نسب قرار دهیم که انسانی است نه خدایی؟ 2- در تورات به خداوند متعال نسبت دروغ و جهل و جسمانى بودن و احساس رقابت او با انسان و مخالفت او با علم ‏آموزى و آگاهى بشر و بدخواهى او براى انسان می دهد. علاوه بر این یک دیدگاه منفى از جنس زن ارائه می دهد؟ 3- همچنین در تورات به نوح نسبت ‏شراب‏خورى فراوان و مستى و برهنگى می دهد؟ 4- در تورات داستان کشتی گرفتن یعقوب با خدا مطرح شده است. هارون برادر حضرت موسى به عنوان عامل گوساله‏ پرستى قوم بنی اسرائیل معرفى شده است!؟ 5- تورات، یعقوب را حیله‏ گر و دروغگو و خیانتگر معرفى کرده است. از این گذشته اینگونه وانمود کرده است که می توان از راه حیله و دروغ ،منصب بزرگ نبوت را براى خود و فرزندان خود به دست آورد؟ 6- در تورات به لوط پیامبر هم نسبت‏ شرابخوارى و هم نسبت هم بسترشدن با دو دختر خود را می دهد. در تورات آمده است که یهودا فرزند یعقوب با عروس خود (زن پسر خود) «ثامار» زنا کرد و ثامار از این راه حامله شد و دو قلو زایید به نام فارص و زارح. در حالى که در انجیل متى به صراحت آمده است که عیسى مسیح و داوود و سلیمان از نسل فارص هستند؟ 7- در عهد عتیق آمده است که داوود زنا می کند و زن از این راه حامله می شود. داوود براى این که شوهر او یعنى اوریا را به اشتباه بیندازد، دست‏ به حیله‏ اى می زند که موفقیت‏ آمیز نیست تا این که به ناچار با حیله‏ اى اوریا را از بین می برد و همسر او را به زنى می گیرد. و سلیمان فرزند چنین زنى است؟ 8- عهد عتیق به سلیمان نسبت دلدادگى مفرط به زنان و شهوت‏ پرستى و ازدواج با زنان کافر و بت ‏پرست و از آن بدتر بت‏ پرستى و کفر و ترویج و اشاعه آن را داده است؟ 9- در عهد عتیق آمده است که خداوند به یوشع نبى امر کرد که با زن فاحشه‏ اى ازدواج کند تا از مردان دیگر نیز براى او فرزند بیاورد؟ 10- در عهد عتیق به طالوت نسبت‏ سرپیچى از فرمان خدا، حاکم ‏شدن روح پلید در وجود او، حسادت‏ ورزیدن به داوود و قصد ترور او و در نهایت عزل شدن از مقام خود از سوى خدا را می دهد؟ درنهایت چه طور امکان دارد که خدا ازبین انسانها کسانی را به عنوان پیامبر انتخاب کند، که چنین گناهانی را انجام داده اند؟ نتیجه اینکه اینها که انسانهای خوبی نزد خدا بودند و به عنوان پیامبر انتخاب شدند، چه انتظاری از دیگر انسانهایی می توان داشت که پیامبر نبودند؟ و وقتی که انسانهای آن دوران گناهان پیامبرانشان را می دیدند، پس انجام گناه برای مردم، امری عادی می شده است و این گناه مردم را چگونه می توان بر گردن مردم دانست، چونکه برگزیدگانشان ازطرف خدا گناهکاران بزرگی به شمار می آمده اند؟