کتاب روح القدس در ما- فصل چهارم: یاری دهندۀ ساکن در ما

روح القدس در ما- فصل چهارم: یاری دهندۀ ساکن در ما

این  که روح القدس آمده تا پاراکلیت ما باشد، عملاً یعنی چه؟

با نگاهی مجدد به یوحنا 14: 16-18 وقتی مسیح آن وعده مخصوص را داد، شروع می کنیم:

و من از پدر خواهم خواست و او  مدافعی دیگر به شما خواهد داد که همیشه با شما باشد، یعنی روحِ راستی که جهان نمی تواند او را بپذیرد، زیرا نه او را می بیند و نه می شناسد؛ اما شما او را می شناسید، چرا که نزد شما مسکن می گزیند و در شما خواهد بود. شما را بی کس نمی گذارم؛ نزد شما می آیم.

باید دقت کنیم که واژۀ “پاراکلیت” که در این ترجمه مدافع ترجمه شده، از اصل یونانی می باشد. این کلمه بطور تحت اللفظی به معنای کسی است که از او خواسته شده در کنار ما بایستد و ما را کمک کند. یک پاراکلیت کسی است که می تواند کاری را بکند که شما به تنهایی قادر به انجام آن نیستید.

همین کلمۀ یونانی در اول یوحنا 2: 1 نیز استفاده شده:

ای فرزندانم، این را به شما می نویسم تا گناه نکنید. اما اگر کسی گناهی کرد، شفیعی نزد پدر داریم، یعنی عیسی مسیح پارسا.

کلمه ای که در این آیه شفیع ترجمه شده، در واقع همان کلمۀ پاراکلیت می باشد. کلمه ای که در فارسی شفیع ترجمه شده به صورت وکیل نیز ترجمه شده. کسی که در دفاع از ما سخن می گوید. همۀ ما از نقش وکلا در فرهنگ امروزی مان بخوبی واقفیم.

کتاب مقدس برای ما روشن می کند که ما دو وکیل داریم. بر زمین، روح القدس از ما دفاع می کند. چیزهایی را که ما به درستی نمی توانیم بیان کنیم، او به جای ما بیان می کند و چیزهایی را که ما درکشان نمی کنیم او برای ما توضیح می دهد. و در آسمان، عیسی مسیح وکیل ما نزد پدر است و برای ما شفاعت می کند. فقط فکرش را بکنید ما دو وکیل عالی رتبه در عالم هستی داریم! عیسی مسیح که پسر خدا است و در دست راست خدا است و روح القدس که بر زمین که با ما است. با داشتن این دو مدافع و وکیل عالی رتبه، چگونه امکان دارد که مورد مطرح شدۀ ما در دادگاه شکست بخورد!

اما عیسی در بارۀ این وکیل که پاراکلیت (یعنی وکیل، تسلی دهنده، مشاور و یاری دهندۀ) ما است، چه می گوید؟ بجاست بعضی مسائل را که عیسی در یوحنا 14: 16-18 بیان نمود، توضیح دهم:

«پدر… مشاوری دیگر به شما خواهد داد.» لازم است به اهمیت کلمۀ “دیگر” در این آیه دقت کنید. عیسی می فرماید: «من یک شخص هستم و ترکتان می کنم. وقتی بروم، شخصی دیگر خواهد آمد که یاری دهندۀ شما باشد. زمانی که من اینجا بر زمین بودم شما را کمک کردم. اما اکنون که شما را ترک می کنم، بدون یاور نخواهید ماند بلکه یاری دهندۀ دیگر می آید.»

«او با شما برای همیشه خواهد ماند.» مقصود عیسی این بود که: من سه سال و نیم با شما بودم. اکنون شما را ترک می کنم. اما مأیوس نشوید، چون شخص دیگری به جای من می آید، و او هرگز شما را ترک نمی کند بکله همیشه با شما می ماند.

«او با شما خواهد زیست و در شما خواهد بود.» عبارت “در شما” اهمیت زیادی دارد. این وکیل یا تسلی دهنده در ما خواهد زیست یعنی ما محل سکونت او خواهیم بود.

«من شما را یتیم نخواهم گذاشت.» به سخنی دیگر، اگر عیسی ترکشان می کرد و چیزی برای آن ها تدارک نمی دید، شاگردان یتیم باقی می ماندند، یعنی بدون کسی که از آن ها مراقبت کند، کمکشان کند یا مشکلات اساسی را برایشان حل کند.

«من نزد شما خواهم آمد.» این گفتۀ او اهمیت زیادی دارد. عیسی در روح القدس نزد شاگردانش برگشت. وقتی بر زمین در بدنش بود، عیسی تنها می توانست در یک جا و در یک زمان باشد. او می توانست با پطرس، یوحنا یا مریم مجدلیه در زمان مشخصی سخن بگوید، اما نمی توانست همزمان با هر سۀ آن ها، در سه مصاحبت مختلف سخن گوید. او محدودیت زمانی و مکانی داشت. اکنون که او در روح القدس نزد قوم خود می آید، از محدودیت های زمانی و مکانی آزاد است. او می تواند در حالی که در استرالیا با یک فرزند خدا که در نیاز است صحبت می کند، همزمان در ایالات متحدۀ آمریکا باشد و واعظی را مسح کند. در عین حال می تواند در بیابان ها یا جنگل های آفریقا هم باشد تا مبشری را تقویت کند یا شفا دهد. او دیگر محدودیتی ندارد. او برگشته، اما دیگر مقیّد به محدودیت های زمانی و مکانی نیست.

کمی در بارۀ این موضوع تبادل شخصیت ها تعمق کنیم: یکی می رود و دیگری جایگزین او می شود. در یوحنا 16: 5-7 عیسی می فرماید:

اکنون نزد فرستندۀ خود می روم، و هیچ یک  نمی پرسید، “کجا می روی؟” اما به سبب شنیدن سخنانم، دل شما آکنده از غم شده است. با این حال، من به شما راست می گویم که رفتنم به سود شماست. زیرا اگر  نروم، آن مدافع نزد شما نخواهد آمد؛ اما اگر بروم او را نزد شما می فرستم.

عیسی در این آیه ها با زبان بسیار واضح و رشنی با ما سخن می گوید: “تا وقتی که من با شما به عنوان یک شخص بر زمین هستم، روح القدس می باید در آسمان به عنوان شخصی دیگر بماند. اما اگر من به عنوان یک شخص شما را ترک کنم، آنگاه شخص دیگری را به جای خود خواهم فرستاد، یعنی روح القدس را”. این تبادل شخصیت های الهی است. برای اندک زمانی پسر به عنوان یک شخص بر زمین بود و وقتی خدمت خود را به کمال رساند، به آسمان بازگشت. به جای او روح القدس (یعنی شخص دیگر الوهیت) آمد تا خدمتی را که عیسی شروع کرده بود، ادامه دهد.

عیسی فرمود برای ما خوب است که او برود.  در ترجمۀ کینگ جیمز انگلیسی می گوید، «این مصلحت شما است». این سخن بی نظیری است. برای ما بهتر بود که عیسی به آسمان برود و ما را ترک کند و روح القدس بر زمین بیاید تا این که با عیسی بر زمین باشیم و روح القدس در آسمان بماند. افراد کمی این را درک می کنند. مسیحیان همیشه می گویند: “ای کاش زمانی که عیسی بر زمین بود، زندگی می کردم.” ولی عیسی فرمود: “این صلاح شما است که شما را ترک کنم و در حالی که من در آسمان باشم و روح القدس بر زمین، می توانید به افراد بیشتری از آنانی که با من بر زمین قدم می زدند، رسیدگی کنید.”

اکنون این مسئله را در نور تجربۀ شاگردان اولیۀ مسیح توضیح می دهم. دقت کنید وقتی روح القدس آمد سه نتیجۀ فوری اتفاق افتاد:

اول: آن ها نقشۀ خدا و خدمت عیسی را خیلی بهتر از زمانی که عیسی بر زمین بود، درک کردند. قابل توجه است که آن ها در شناخت خود محدود و بسیار کُند حرکت می کردند. اما از وقتی که روح القدس آمد درک کاملاً متفاوتی از خدمت و پیام عیسی دریافت کردند.

دوم: شاگردان به طرز عجیبی تبدیل به افراد شجاعی شدند. حتی پس از رستاخیز مسیح، آن ها هنوز از ترس یهود، پشت درهای قفل شده، خود را پنهان کرده بودند و تمایلی به ایستادن در میان مردم و موعظه و اعلام حقیقت نداشتند و هنوز مجهز نبودند. اما از لحظه ای که روح القدس آمد، همه چیز عوض شد. پطرس با دلیری و شجاعت بی سابقه و رُک و پوست کنده به یهودیان ساکن اورشلیم داستان کامل عیسی را بیان کرد و آن ها را مقصرین اصلی مصلوب شدن مسیح اعلام نمود (به اعمال رسولان 2: 22-36 رجوع شود).

سوم: آن ها تأئیدات مافوق طبیعی داشتند. از لحظه ای که روح القدس آمد، معجزات اتفاق افتادند. درست مثل این که عیسی نزد آن ها شخصاً برگشته بود، به خاطر این که عیسی به آنان فرموده بود: “وقتی روح القدس بیاید، من در او برخواهم گشت. من با شما خواهم بود و شما را یتیم نمی گذارم”.

نوشتۀ دکتر دِرِک پرینس

ترجمۀ کشیش ورژ باباخانیان