نقدی بر معجزات عددی قرآن: فصل ششم- ادامۀ معجزات عددی در آثار شاعران، سیزدهمین‌ها در شعر شهریار (قسمت شانزدهم)

سیزدهمین‌ها در شعر شهریار

– سیزدهمین حرف در ترتیب حروف الفبا ، 13 بار در غزل تکرار شده است:

– سیزدهمین حرف غزل از اول و سیزدهمین حرف از آخر در کلمات قربانت (753) و قیامت (551) قرار دارند :

آمـدی جـانم به قربـانت ولی حالا چرا … این سفر راه قیـامت می روی تنـها چرا

اگر رقم های ابجد آن ها را جمع بزنیم حاصل می شود مضرب 13:  26=3+5+7+1+5+5

سیزدهمین نقطه از اول و سیزدهمین نقطه از آخر، در کلمات بی وفا (99) و سفر (340) قرار دارند:

آمـدی جـانم به قربـانت ولی حالا چرا         بی وفـا حالا که من افتـاده ام از پا چرا

شهریارا بی حبیب خود نمی کردی سفر       این سفر راه قیـامت می روی تنـها چرا

اگر ابجد این دو کلمه را کنار هم بگذاریم حاصل می شود مضرب 13:  34099

– سیزدهمین نقطه در سیزدهمین مصرع در کلمۀ «چشمانم» قرار دارد. این کلمه روی هم 13 حرف و نقطه دارد.                    ای شب هجران که یک دم درتو چشمانم نخفت

 مصرع های ویژه

مصرع های ویژه به مصرع هایی گفته می شود که دارای نقش یا موقعیت هایی خاص در غزل هستند. مصرع های ویژۀ این غزل بدین قرارند:

الف: مصرع اول (مصرعی که شاه بیت و شروع کنندۀ غزل است).

ب: مصرع آخر (مصرعی که پایان دهندۀ غزل است)

ج: مصرع تخلص. (مصرعی که تخلص شاعر در آن قرار دارد)

د: مصرع سیزدهم (مصرعی که شمارۀ رمز این غزل است)

هـ: مصرع هفتم (تنها مصرعی که دارای خصوصیات منحصر به فرد است)

این مصرع ها سرشار از نسبت های زیبا با مضرب 13 می باشند که هر کدام را جداگانه بررسی خواهیم کرد. ولی قبل از بررسی بهتر است بدانید مجموع رمزهای ابجدی این پنج مصرع مضرب 13 می باشد.

(690×13)   8970= 2081+2035+2842+816+1196

همچنین اگر شمارۀ این مصرع ها به ترتیب کنار هم چیده شود مضرب 13 به دست می آید:

(1317840×13)  20   19   13  7   1

مصرع اول

– این مصرع جمعاً 26 حرف دارد: (2×13)

– حاصل جمع ابجدهایش مضرب 13 می باشد.

1196= 55+94+7+753+46+4+201

– اگر تعداد نقطه های هر عبارت در این مصرع را کنار هم بگذاریم مضرب 13 حاصل می شود.

– اگر بعد از ابجد هر کلمه تعداد نقطه هایش را بگذاریم عدد ی 22 رقمی به دست می آید که باز هم مضرب 13 است:

– اگر تعداد حروف نقطه دار هر عبارت در این مصرع را کنار هم بگذاریم مضرب 13 حاصل می شود:

– اگر تعداد حروف به هم چسبیدۀ هر عبارت در این مصرع را کنارهم بگذاریم مضرب 13 حاصل می شود: 

مصرع هفتم

شمارۀ این مصرع برابر است با تعداد عبارت های آن

اگر همین اعداد باهم جمع بسته شوند عدد 28 حاصل می شود که برابر است با تعداد حروف این مصرع. شبیه معجزه سوم در سورۀ حدید و برتر از آن. زیرا آن جا معجزه فقط در ردیف سوره ها بود ولی این جا هم ردیف مصرع مطرح است هم ردیف کلمات آن.

حال اگر کُد 13 را از این عدد کم کنیم تعداد نقطه های این مصرع حاصل می شود:

15= 13-28

به عبارت دیگر، تفاوت میان تعداد حروف و تعداد نقطه های این مصرع عدد 13 می باشد.

ابجد اولین کلمۀ این مصرع مضرب 13 است.         نازنینا:  169  (13×13)

ابجد آخرین کلمۀ این مصرع نیز مضرب 31 می باشد.    داده ایم:  65 (5×13)

اگر مجموع تعداد حروف و نقطه های هر عبارت در این مصرع را کنار هم بگذاریم مضرب 13 به دست می آید:

اگر قبل از هر کدام از اعداد بالا، شمارۀ مربوط به آن عبارت را بگذاریم بازهم عدد حاصله مضرب 13 خواهد بود:

منظور از کلمۀ «ما» در این مصرع خود شهریار؛ و منظور از کلمۀ «تو» ثریا است ولی کدام ثریا؟ نسبت جالبی که میان رمزهای ابجدی این کلمات نهفته است پاسخ این سؤال را مشخص می کند:

آری نام معشوقۀ شهریار، ثریا ابراهیمی است. شهریار در این مصرع از وی با لقب «نازنین» یاد کرده است. نسبت « نازنین» با کل کلمات این مصرع مضرب 13 می باشد:

مصرع سیزدهم

اهمیت این مصرع به علت سیزدهمین بودن آن است لاجرم باید دارای ویژگی هایی قابل توجه با مضرب 13 باشد:

این مصرع دارای 13 مورد از حروف «ثریا ابراهیمی» معشوقۀ غزل است.

 ضمناً اگر از مصرع 1 تا 13 اعدادشان را باهم جمع بزنیم مضرب 13 ساخته می شود:

این خاصیت نیز فقط در همین سیزدهمین مصرع وجود دارد.

نه تعداد حروف این مصرع مضرب 13 است و نه تعداد نقطه هایش. شاید بپرسید چرا؟ این نیز خودش رازی دارد بسیار زیبا و بسیار عجیب که در «مبحث معجز ة مشترک غزلهای حافظ و شهریار» به آن اشاره خواهیم کرد.

برگرفته از کتاب افسانۀ اعداد

نوشتۀ بهزاد پوربیات