معیارهای اخلاق جنسی مسیحیان

معیارهای اخلاق جنسی مسیحیان

عبرانیان 13: 4 «نکاح به هر وجه محترم باشد و بسترش غیر نجس زیرا که فاسقان و زانیان را خدا داوری خواهد فرمود».

خدا از قوم خود، یعنی کسانی که با پیروی از پسرش عیسی گواهی می دهند که از آن او هستند، انتظار دارد که از نظر اخلاقی و رابطۀ جنسی پاک باشند (دوم قرنتیان 11: 2؛ تیتوس 2: 5؛ اول پطرس 3: 2). واژۀ «پاک» (یونانی هاگنس یا آمیانُتس) یعنی دوری و جدایی از هرگونه فساد. این موضوع شامل دوری از روابط جنسی ناپاک، بی بندوباری جنسی و شهوترانی است. کسی که با خدا رابطه دارد، باید از همۀ رفتارها و افکار شهوت آلودی که با کلام خدا و معیارهای نشانگر بکارت، پاکی در روابط جنسی و پیمان ازدواج سازگاری ندارند، دوری کند. کتاب مقدس بر انضباط اخلاقی، دوری و خودداری از هر گونه تفکر، تحریک و انگیزۀ شهوت آلود تأکید بسیار دارد تا مبادا پاکی روحانی شخص از ارزش های خدا کاهش یابد یا به کلی فاسد گردد. هر کسی باید بر بدن خود تسلط داشته باشد، به گونه ای که «ظرف خود را در قدوسیت و عزت دریابد» (اول تسالونیکیان 4: 4)، و «نه در هوس شهوت» (4: 5). این تعلیم کتاب مقدس برای مجردان و متأهلان به یک اندازه دارای اهمیت است. کتاب مقدس دربارۀ پاکی روابط جنسی و اخلاقی چنین آموزش می دهد:

(1) اول از همه باید در نظر داشت که خدا خودش میل جنسی را در انسان قرار داده است: میل جنسی، حاصل خلاقیت خدا است و کلام خدا از همان ابتدای کتاب مقدس، دربارۀ این میل، سخن می گوید (م.ک. با پیدایش 1: 27 و 28؛ 2: 18-24). خدا مرد و زن را به شباهت خود آفرید (یعنی، دارای قابلیت ایجاد رابطه با خدا و بازتاب ویژگی های شخصیتی او) و پیوند جسمانی زن و مرد، بازتاب یگانگی (وحدانیت) و کمال او است. کسانی که زندگی شان با ازدواج در حضور خدا به هم پیوند خورده و یکی شده است، به هیچ وجه نباید رابطۀ جنسی بینشان را شرم آور یا گناه آلود بدانند.

(2) رابطۀ جنسی فقط در قالب پیمان ازدواج قابل قبول است و تنها در این صورت از جانب خدا متبارک و تأیید خواهد شد (ر.ک. به پیدایش 2: 24). زن و شوهر، با پیمان ازدواج، «یک تن» خواهند شد (پیدایش 2: 24؛ مرقس 10: 18؛ افسسیان 5: 31). یعنی، وقتی که زن و شوهر با هم ازدواج می کنند، بدن زن و مرد که باآفرینش حوا از دندۀ آدم متمایز شد، به راستی دوباره با رابطۀ جنسی یکی می شود. در عین حال پیوند جنسی زن و مرد، پیوند عمیق احساسی و حتی روحانی را نیز در بر می گیرد (اول قرنتیان 6: 15-16). رابطۀ جنسی بین زن و شوهر، نمایان گر رابطه ای بسیار نزدیک، عمیق و نیرومند و در عین حال حساس و آسیب پذیر می باشد. خدا چنین مقرر داشته است که زن و مرد فقط در قالب پیمان ازدواجی روحانی و وفاداری به یکدیگر، به چنین سطحی از رابطه و نزدیکی برسند. لذت و خوشی احساسی و جسمانی حاصل از یک ازدواج وفادارانه به عنوان هدیه ای ارزشمند از سوی خدا طرح شده است و خدا آن را محترم می شمارد.

(3) طبق معیارهای خدا، گناهان جنسی عبارتند از: زنا (رابطۀ جنسی بین شخص متأهل و شخص دیگری به جز همسرش)، آمیزش جنسی خارج از پیمان ازدواج (هر گونه رابطه یا فعالیت جنسی خارج از پیمان ازدواج)، همجس بازی (رابطۀ جنسی مرد با مرد و زن با زن)، زنای محارم (رابطۀ جنسی بین اعضای خانواده)، زنای با حیوانات (آمیزش جنسی با حیوانات)، رفتارها و کارهای شهوت آمیز، هوس ها و خیال های ناپاک و انحراف های شهوانی (ر.ک. به لاویان 18). کسی که چنین کارهایی را مرتکب می شود، به خدا گناه می ورزد، او با رفتار و کردارش قوانین اخلاقی خدا را زیر  پا می گذارد (ر.ک. به خروج 20: 14) و به روابط خانوادگی و پیمان ازدواجش لطمه وارد می کند. چنین گناهانی نه تنها در کلام خدا منع شده اند، بلکه مانع ورود انسان ها به ملکوت خدا می شوند (رومیان 1: 24-32؛ اول قرنتیان 6: 9-10؛ غلاطیان 5: 19-21).

(4) فساد و ناپاکی در روابط جنسی تنها آمیزش جنسی را در بر نمی گیرد، بلکه هر گونه لذت و احساس شهوانی با شخص دیگری (شامل خیال و تصور شهوانی دربارۀ دیگری) به جز همسر خود، ناپاکی و فساد شهوانی می باشد. این ناپاکی شامل هر گونه لذت یا تحریک جنسی با دیدن بدن شخصی دیگر می شود، برخی از آموزه های امروزی می گویند، رابطۀ جنسی بین جوانان یا بزرگسالانی که «نامزد» کرده اند تا در آینده ازدواج کنند تا جایی که آمیزش کامل جنسی نداشته باشند قابل پذیرش است، نه تنها با معیارهای کتاب مقدس در پاکی بلکه با قدوسیت خود خدا (یعنی پاکی کامل، کمال و جدایی از گناه) نیز مخالف است. به بیان دیگر، خدا هر گونه «رابطۀ جنسی» (به معنی واقعی «کشف عریانی یکدیگر») را قبل از ازدواجِ قانونی، بین زن و مرد منع می کند (لاویان 18: 6-30؛ 20: 11، 17، 19-21؛ 18: 6).

(5) قوم خدا باید تمرین کنند و یاد بگیرند که بر بدن خود مسلط باشند تا قبل از ازدواج، از نظر جنسی پاک بمانند. درست جلوه دادن روابط جنسی نامشروع، در قالب و به بهانۀ عشق و احساس واقعی یا غیر واقعی، غفلتی شرم آور نسبت به احکام خدا است؛ کسی که چنین عقیده دارد، معیارهای دنیوی و شیوه های ناپاک دنیا را تأیید می کند. خدا چنین بهانه ای را نمی پذیرد و کسی که معیارهای اخلاقی و نقشۀ او را در رابطۀ جنسی خود نادیده می گیرد، از برکت یک ازدواج مبارک و لذت بردن و احساس رضایت از رابطۀ جنسی به گونه ای که مورد تأیید خداست، محروم خواهد شد. زن و مرد باید در محدودۀ پیمان ازدواج با یکدیگر رابطۀ جنسی برقرار کنند. کتاب مقدس می گوید که یکی از میوه های روح، پرهیزکاری است؛ پس این ویژگی اخلاقی مثبت، میوۀ رفتاری است که روح القدس در زندگی پیروان مسیح به بار می آورد. دنیای امروز می گوید که بی بند و باری در ابراز احساس، هوسبازی، رفتارهای جنسی نامناسب، لذتجویی، زنا و ناپاکی، اموری قابل قبول و معمولی است. در حالی که کتاب مقدس به هیچ وجه با این اعتقاد موافق نیست. اگر ما خود را به طور کامل به خدا بسپاریم و زندگی مان؛ از جمله این بخش از زندگی خود را در راستای خواسته ها و ارادۀ او قرار دهیم، دَرِ رحمت او را به روی خود خواهیم گشود و با قدرت روح القدس، عطای پرهیزکاری را دریافت خواهیم کرد (غلاطیان 5: 22-24).

(6) کتاب مقدس برای توصیف فساد جنسی و بر شمردن پیامدهای پلید و بی شمار آن از واژه های بسیاری استفاده کرده است:

(الف) فساد جنسی (یونانی پرنئیا) که گونه های بسیاری از رفتارهای جنسی خارج و یا پیش از ازدواج را در بر می گیرد. ابراز هر گونه رفتار با احساس جنسی خارج از پیمان ازدواج، از جمله لمس کردن یا مشاهدۀ اعضای تناسلی بدن شخص دیگر، نیز تحت این واژه می گیرد و خلاف معیارهای اخلاقی خدا است (ر.ک. به لاویان 18: 6-30؛ 20: 11-12، 17 و 19-21؛ اول قرنتیان 6: 18؛ اول تسالونیکیان 4: 3).

(ب) فسق و فجور (یونانی آسگلیا)، یعنی، عدم پایبندی به اصول اخلاقی درست، به ویژه عدم پرهیزکاری و ابراز رفتارهای ناشایست (ر.ک. به رومیان 13: 13؛ دوم قرنتیان 12: 21؛ غلاطیان 5: 19؛ اول پطرس 4: 3). شهوترانی شامل این می شود که شخص شهوتران به هوس های شهوانی (یعنی، گرایش های نامناسب جنسی) خود میدان می دهد و به عمد در ذهن خود، در مورد دیگران افکار شهوانی می پروراند. این عمل، هم پایۀ زنا محسوب می شود (افسسیان 4: 19؛ دوم پطرس 2: 2 و 18؛ ر.ک. به اول تیموتائوس 2: 9 دربارۀ عزت نفس).

(ج) برای لذت جویی شخص و گرایش های خودخواهانه، از دیگران بهره بردن یا از آن ها سوء استفاده نمودن (یونانی پلئنکتئو)، و به این ترتیب دیگری را از پاکی اخلاقی که خدا برایش می خواهد، محروم نمودن است. برانگیختن خواهش های شهوانی در دیگری که نمی تواند به شیوه ای درست و خداپسندانه بر آورده شود، سوء استفاده از دیگری و ربودن روحانیت و اخلاق شخص است (اول تسالونیکیان 4: 6؛ م.ک. با افسسیان 4: 19).

(د) شهوترانی (یونانی اپیتومیا) خواهشی غیر اخلاقی است که اگر انجام شود، معیارهای خدا و پاکی شخص را خدشه دار می سازد (افسسیان 4: 19 و 22؛ اول پطرس 4: 3؛ دوم پطرس 2: 18؛ متی 5: 28).

(7) برای این که از نظر روابط جنسی پاک بمانیم و در این زمینه نیز از نظر روحانی پیروز باشیم، باید یاد بگیریم که با وسوسه مقابله کنیم. وسوسه در واقع احساس نادرستی است که در وجود شخص، بروز می کند و او را به سمت انجام کاری نادرست یا پرورش احساس پلید در ذهنش، می کشاند. بی گمان همۀ انسان ها به نوعی وسوسۀ جنسی را تجربه می کنند، به ویژه که این موضوع در بسیاری از جامعه های امروزی به شکل های مختلف عادی جلوه داده می شود. پیام هایی که برای برانگیختن خواهش های جنسی ما در نظر گرفته شده اند، همواره بر سر ما ریخته می شوند. اگر چه ما نمی توانیم از فکرهایی که به ذهنمان می آیند پرهیز کنیم، اما می توانیم مراقب آن چه که به آن فکر می کنیم باشیم. به یاد داشته باشید که وسوسه شدن گناه نیست. خود عیسی نیز وسوسه شد (متی 4: 1-11)، ولی گناه نورزید؛ زیرا تسلیم وسوسه شدن و افکار گناه آلود در ذهن پروراندن، گناه است.

اشتباهی که بیشتر مردم مرتکب می شوند، این است که خود را بی باکانه و به عمد در معرض موقعیت های حساس و وسوسه انگیز قرار می دهند. آن ها با این کارشان، حکم خدا را می شکنند زیرا خودشان موقعیتی فراهم می کنند که باعث سقوط اخلاقی شان می شود. بهترین راه برای دوری از وسوسه این است که از موقعیت های خطرناک به دور باشیم و از همان ابتدا، از چیزهای وسوسه انگیز دور بمانیم (ر.ک. به دوم تیموتائوس 2: 22). برای موفقیت در این امر، باید خود را از هر موقعیت وسوسه انگیزی دور نگاه داریم. ما باید زندگی مان را پاکسازی کنیم و وسائل و عوامل ایجاد و تحریک خواهش های ناپاک را از زندگی خود دور نمائیم. برای نمونه، عکس ها، مجله ها، فیلم ها، موزیک، کتاب ها و هر وسیلۀ شهوت انگیز و وسوسه کننده ای را از زندگی مان خارج کنیم. از جاهایی که چنین وسائلی را می فروشند یا به معرض نمایش می گذارند، دوری کنیم. همچنین از برنامه ها و فیلم های تلویزیونی که دارای تصاویر و برداشت های شهوانی هستند پرهیز کنیم. وقت خود را به بی کاری و در تنهایی نگذرانیم. یکی از راه های خوب دیگر این است که از شخص قابل اعتماد بخواهیم در این زمینه به ما کمک کند و همواره به ما یادآوری نماید. چنین کسی (برای مثال: دوست، رهبر گروه جوانان کلیسا، شبان، مشاور مسیحی) باید مسئولیت پذیر و همجنس شما باشد تا بتوانید به او اطمینان کنید و به او اجازه دهید دربارۀ افکار و رفتارهایتان از شما پرسش های سخت و محرمانه بپرسد. وقتی شما می دانید که همواره کسی هست که دربارۀ پیامدهای افکار، انتخاب ها و رفتارتان، شما را بازخواست خواهد نمود، آنگاه بیشتر مراقب رفتارتان خواهید بود و خود را از گناهان و کارهای مشکل ساز دور نگاه خواهید داشت.

سخن آخر این که وقتی برای پاکی جنسی، از معیارهای خدا پیروی کنیم و بر قوت خدا تکیه نماییم، زندگی روحانی پیروزمندانه ای خواهیم داشت و همواره بر وسوسه غلبه خواهیم کرد (ر.ک. به اول قرنتیان 10: 13 دربارۀ چیره شدن بر وسوسه با کمک خدا، دربارۀ راه کارهایی برای رسیدن به پیروزی روحانی در فکر و زندگی خود، ر.ک. به دوم قرنتیان 10: 5).

امید و شفا: کسانی که بیشتر روابط جنسی نامشروع داشته اند و بکارت و پاکی جنسی خود را از دست داده اند، در مورد این موضوع عذاب وجدان خواهند داشت. ولی برای ایشان نیز امید هست. درست است که شما نمی توانید گذشته و واقعیت رابطۀ پیشین خود را تغییر دهید ولی همیشه فرصت دارید که با خدا همه چیز را از نو آغاز کنید. صرف نظر از این که بیشتر در چه جایی بوده اید و چه ها کرده اید، خدا می خواهد با ایمان به آغوش وی پناه ببرید (م.ک. با عبرانیان 10: 22)، اطمینان داشته باشید که او شما را می آمرزد و به رابطۀ درست با خود، باز می گرداند. گناهانتان را به خدا اعتراف کنید (اول یوحنا 1: 9) و این واقعیت را بپذیرید که عیسی خود را برای شما قربانی نمود تا با فدا کردن جان خود، جریمۀ همۀ خطاها و گناهانتان را بپردازد و آمرزش خدا را شامل حالتان سازد (م.ک. با عبرانیان 7: 27؛ 10: 2، 10 و 12). از خودمحوری دست بکشید. ردپای هر گناهی را در زندگی تان پاک کنید تا از خطا کردن دور بمانید. ادارۀ زندگی تان را به مسیح بسپارید و ارادۀ او را بجوئید و به جا آورید. اگر چنین کنید، خدا زندگی تان را تبدیل و ذهنتان را تازه خواهد کرد (م.ک. با رومیان 12: 2) و وجدانتان (عبرانیان 9: 14) و قلبتان (اول یوحنا 1: 9) را پاک خواهد ساخت. او به معنای واقعی کلمه، شما را آفریده ای تازه خواهد ساخت (از نو بنا خواهد کرد؛ ر.ک. به دوم قرنتیان 5: 17). خدا حتی می تواند روابط شکست خورده و آسیب دیدۀ شما را در این زمینه، شفا دهد. اگر پیشتر با کسی از مرزهای رفتار جنسی درست تجاوز کردید و سپس هر دوی شما توبه نمودید، خدا می تواند رابطۀ شما را نیز ترمیم کند. پس با کمک خدا، گذشته را پشت سر بگذارید و چشم به افق های تازه در آینده بدوزید؛ مطمئن باشید که خدا برای زندگی شما نقشه ای نیکو دارد و در پادشاهی مقدس خود جایی برای شما اختصاص داده است.