چرا عیسی مسیح درخت انجیر را نفرین کرد؟
چرا عیسی مسیح درخت انجیر را نفرین کرد؟
بامدادان چون به شهر مراجعت می‌کرد، گرسنه شد. و در کناره راه یک درخت انجیردیده، نزد آن آمد و جز برگ بر آن هیچ نیافت. پس آن را گفت: از این به بعد میوه تا به ابد بر تو نشود. که در ساعت درخت انجیر خشکید. چون شاگردانش این را دیدند، متعجب شده، گفتند: چه بسیار زود درخت انجیر خشک شده است! عیسی در جواب ایشان گفت: هرآینه به شما می‌گویم اگر ایمان می‌داشتید و شک نمی‌نمودید، نه همین را که به درخت انجیر شد می‌کردیـد، بلکه هر گاه بدیـن کوه می‌گفتی “منتقل شده به دریا افکنده شو” چنین می‌شد. و هر آنچه با ایمان به دعا طلب کنید، خواهید یافت. (انجیل متی ۱۸:۲۱-۲۲)
بامدادان چون از بیت عنیا بیرون می‌آمدند، گرسنه شد. ناگاه درخت انجیری که برگ داشت از دور دیده، آمد تا شاید چیزی بر آن بیابد. اما چون نزد آن رسید، جز برگ بر آن هیچ نیافت زیرا که موسم انجیر نرسیده بود. پس عیسی توجه نموده، بدان فرمود: از این پس تا به ابد، هیچ‌کس از تو میوه نخواهد خورد. و شاگردانش شنیدند… صبحگاهان، در اثنای راه، درخت انجیر را از ریشه خشک یافتند. پطرس به‌خاطر آورده، وی را گفت: ای استاد، اینک درخت انجیری که نفرینش کردی خشک شده. عیسی در جواب ایشان گفت: به خدا ایمان آورید، زیرا که هرآینه به شما می‌گویم هر که بدین کوه گوید منتقل شده، به دریا افکنده شو و در دل خود شک نداشته باشد بلکه یقین دارد که آنچه گوید می‌شود، هرآینه هر آنچه گوید بدو عطا شود (انجیل مرقس ۱۲:۱۱-۱۴و۲۰-۲۳).
ما دراین واقعه مواجهیم با ۱. عیسای مسیح ۲. شاگردان ۳. درخت انجیر.
کلام خدا شناخت روشنی از عیسای مسیح و شاگردانش به ما می‌دهد. اما برای درک صحیح از چرایی عمل عیسای مسیح باید با “درخت انجیر” نیز بیشتر آشنا شویم.
انجیر
درخت انجير از گياهان خزان‌دار نيمه گرمسيری است كه زمستان‌های ملايم همراه با بارندگي‌های پراكنده و تابستان‌های گرم را ترجيح می‌دهد. ويژگی خاص درخت انجير، مقاومت آن در مقابل عوامل نامساعد محيطی و مخصوصاً شوری خاك است كه باعث شده اين درخت باارزش به طيف وسيعی از شرايط آب و هوایی و خاكی سازگار باشد. درخت انجير تا سيصدسال عمر نموده و تا ارتفاع پانزده متری نیز رشد و نمو می‌كند. درخت انجیر قادر است گرمای زیاد و خشکی هوا را تحمل کند. حتی به گرمای نسبتاً زیاد تابستانی علاقه‌مند است. اما با رطوبت زیاد هوا به سختی کنار می‌آید. از آنجایی که درخت انجیر در مقابل کم‌آبی مقاوم است، در مناطق کم‌آب وخشک زیادتر کاشته می‌شود. قسمتی که به اسم میوۀ انجیر معروف است و مورد تغذیۀ انسان نیز قرار می‌گیرد درحقیقت میوه نیست، بلکه زائدۀ میان‌تهی است که گُلهای انجیر به تعداد زیاد در داخل آن قرار گرفته و مواد قندی در این زائده جمع می‌شوند. برداشت انجیر آبی (باغات) از نیمۀ تیر تا اواخر مرداد و انجیر دِیم (کوهی یا وحشی) از نیمۀ مرداد تا اواخر شهریور ادامه دارد.
اما درخت انجیر ذکر شده:
الف) با این توضیح اجمالی در می‌یابیم که درخت انجیر بخاطر توانایی سازگاری شگفت‌انگیزش با محیط ، قادربه ثمردهی درشرایط دشوار نیز می‌باشد. اما درهر دو روایت از این واقعه به درخت انجیری اشاره می‌شود که بر آن به جز برگ دیده نمی‌شد. شرایط محیطی و جَوی نمی‌توانسته عامل ناباروری درخت باشد، زیرا درخت انجیر برگ داشته است.
ب) لازم به یادآوری است که زایدۀ میان‌تهی درخت انجیر که حاوی گُل و شیرۀ آن می‌باشد، در فصل بهار و همزمان با رویش برگ‌ها، رویش کرده و از میانۀ تیرماه آمادۀ چیدن است. در بعضی موارد نیز این زائده حتی قبل از رویش برگ انجیر رویش می‌نماید.
ج ) با شروع فصل بهار و رویش برگ، بنابر قاعده، این درخت انجیر نیز باید زائده‌هایی (میوۀ انجیر) را با نوید ثمردهی در خود می‌داشت که در موسم آن قابل چیدن و خوردن باشد. با وجود فراهم بودن شرایط وتوانایی‌ها، آنچه تأسف برانگیز است، بی‌ثمر بودن آن درخت بوده است.
د) معمولاً بر شاخه و یا در پای درخت انجیرِ دیم (کوهی یا وحشی) انجیرهای خشک شدۀ فصل قبل به‌خاطر وجود هوای معتدل آن مناطق، دیده می‌شود. که خود استنادی بر میوه‌دهی درخت می‌باشد.
ناگاه درخت انجیری که برگ داشت از دور دیده، آمد تا شاید چیزی بر آن بیابد. شاگردان برخلاف قضاوت اولیۀ ما از عمل عیسای مسیح، هیچ اعتراضی مبنی بر “اقدام غیرمنصفانه” عیسی مسیح به‌عمل نمی‌آورند بلکه آنها بخاطر قدرت و سرعت در اجابت دعای عیسی متعجب گشته‌اند. «چون شاگردانش این را دیدند، متعجب شده، گفتند: چه بسیار زود درخت انجیر خشک شده است!» توضیح این‌که: میوۀ انجیر (تازه و خشک آن) به‌خاطر فراوانی و سهل‌الوصول بودن آن، بخش باارزشی از منابع غذایی مردم آن مناطق بوده و آشنایی شاگردان با ویژگی‌های درخت انجیر، علت فهم اقدام عیسیای مسیح می‌باشد.
عیسای مسیح:
الف) در انجیل متی باب سوم و آیه دهم آمده است که : «والحال تیشه بر ریشۀ درختان نهاده شده است، پس هر درختی که ثمرۀ نیکو نیاورد، بریده و در آتش افکنده شود.» همچنین در انجیل یوحنا باب پانزده آیه شش: «اگر کسی در من نماند، مثل شاخه بیرون انداخته می شود و می‌خشکد و آنها را جمع کرده، در آتش می‌اندازد و سوخته می‌شود.»
ب) در هر دو روایت از درخت انجیر درباب‌های اشاره شده در اناجیل متی و مرقس، واقعۀ تطهیر معبد توسط عیسی نیز ذکر شده است. در کنار هم قرار گرفتن این دو واقعه در یک باب، اشاره‌ای به خادمین معبد است که از دور بزرگ و پُرابهت دیده می‌شدند اما بی‌ثمر در زندگی مؤمنین؛ همچون بی‌ثمری درخت انجیر که عیسای مسیح با آن روبرو شد. آنچه برای خداوند حائز اهمیت است، نه شکوه و جلال آئین‌ها و مراسم عبادی ما، بلکه ثمرۀ زندگی‌مان در زندگی دیگران است. باید چون نمک طعم‌دهنده و مانع فساد در زندگی سایرین باشیم. خداوند می‌خواهد مؤثر و ثمرده باشیم. این تذکر خداوند، امروزه نیز برای خادمین عهد جدید صادق است.
نویسنده: کشیش محمد مدبر
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
