آیا کتاب مقدس زنان را حقیر می شمارد؟

آیا کتاب مقدس زنان را حقیر می شمارد؟

اگر گناهی هست که امروزه باید نابخشودنی باشد، گناه جنسیت گرایی است. ما توسط پیش فرضهای مدرن در مورد برابری در شرایطی قرار داریم که می بایست به ضد هر نوع تفاوت نقش برای زنان و مردان عکس العمل نشان دهیم. وقتی می خوانیم که خدا زن را بعنوان ” کمک کننده و معاون” آفرید (پیدایش 2: 18) و اینکه ” مرد سر زن است” (اول قرنتیان 11:3) و نیز ” زنان باید مطیع باشند” (افسسیان 5: 22)، یا اینکه فقط مردان باید کلیسا را رهبری کنند (اول تیموتاؤس 2: 12) ما سریعا” فکر می کنیم، چقدر ناعادلانه! مسئله خیلی جدی تر می باشد، چون در طول تاریخ، مردان از قدرت بدنی برتر خود برای بهره برداری از زنان استفاده کرده اند و گاهی اوقات از کتاب مقدس نقل قول سوء شده تا آزار زنان را عادلانه جلوه دهند.

متأسفانه حقیقت دارد که از زمان سقوط بشریت در گناه، رهبری مردان اغلب برای ظلم گناه آلود ابراز شده است (پیدایش 3: 16). و این نیز متأسفانه حقیقت دارد که اغلب در تاریخ کلیسا، استعدادهای زنان به درستی تأئید نشده اند. با اینحال از نظر تاریخی هر جا که مسیحیت پیشرفت کرده، مقام زنان رشد قابل توجهی کرده است. کشورهایی که امروزه از زنان بیشترین سوء استفاده ها می شود، کشورهایی هستند که کمترین پذیرش را از انجیل دارند. کتاب مقدس تعلیم می دهد که مردان و زنان هر دو بطور مساوی به صورت خدا آفریده شده اند (پیدایش 1: 27-28) و تمام زندگی بشری مقدس است. مسیحیان بین اولین گروهها بوده اند که برای زنان تحصیلات و حقوق دیگر را قائل شده اند.

اما در باره مردسالاری ذاتی کتاب مقدس چه؟  جنبش برابری زن و مرد انجیلی ( مساوات طلبان)، تفاوت نقش مرد و زن را رد می کنند. آنها بحث می کنند که کتاب مقدس در زمینه فرهنگی مرد سالار نوشته شده است و ما امروز از آن زمان به پیش حرکت کرده ایم. پس ازدواج، شراکت برابر با تسلیم برابر می باشد (پیدایش 2: 24؛ متی 19: 4-5؛ افسسیان 5: 31) و اینکه زنان می بایست در هر خدمتی در کلیسا شرکت کنند. اما کوشش آنها در توضیح ” آیات مشکل” (برای مثال، اول تیموتاؤس 2: 8-15) قانع کننده نمی باشد. الهیدانان طرفدار برابری زن و مرد اقتدار کتاب مقدسی را رد می کنند و بسادگی ابراز می دارند که کتاب مقدس در این مورد اشتباه می کند.

ما می بایست حاضر باشیم  پیش فرضهای معاصر را در نور کتاب مقدس به چالش بکشیم.

پیش فرض 1: برابری به معنای همانندی است. صحبت از نقشهای متفاوت، تبعیضی بیش نیست.

پاسخ: برابری به معنای همانندی نیست. سه شخصیت تثلیث اقدس در الوهیت با هم برابر می باشند اما در نقش با هم متفاوتند.

پیش فرض 2: تفاوت در نقش مستقیما” به ارزش شخصی مربوط می شود. اطاعت و تسلیم به معنای تنزل رتبه می باشد.

پاسخ: تسلیم و اطاعت به معنای ارزش کمتر نیست. پسر مطیع پدر است، در حالیکه در الوهیت با او برابر است و تسلیم شدن و اطاعت او، شکوه و جلال او می باشد.

پیش فرض 3: زنان تنها زمانی اختیار خواهند داشت که همانند مردان باشند (با پر کردن همان شغلها و رسیدن به همان مقامها).

پاسخ: زنان برای داشتن اختیار نیازی به داشتن همان شغل و مقام مردها ندارند. این عقیده تعدادی زیادی از زنان را مورد اهانت قرار می دهد که به موفقیتهای رابطه ای احترام و اهمیت بیشتری قائل هستند تا پیشرفت شغلی. کتاب مقدس به زنانی که همسران، مادران و خانه داران بودند در کنار زنانی که خدمت کردند و به طرق دیگر کار کردند،  احترام زیادی می گذارد (امثال سلیمان 31؛ اول تیموتاؤس 5: 9-10، 14)

اگر از پیش فرضهای اشتباه صرف نظر کنیم، می توانیم ببینیم که کتاب مقدس زنان را مورد احترام قرار می دهد. خدا آنها را بطرز شگفت انگیزی طراحی کرده تا زندگی تازه را حمل کنند و پرورش دهند و آنها را به روشهای مختلف برای مأموریتشان مجهز سازند( از نظر فیزیکی، احساسی و روانی). دعوت همسر و مادر بودن یک دعوت عالی است. کتاب مقدس همچنین دعوت زنان مجرد را نیز ارج می نهد (اول قرنتیان 7: 34)،  آنانیکه از نظر طبی نمی توانند دارای فرزندان شوند، می توانند برای بسیاری ” مادران روحانی” باشند. خدا زنان را به نوعی با نقاط قوی مجهز ساخته که این نقاط قوت نه فقط در خانواده بلکه در بسیاری جاهای خدمتی و نیز محل کار می توانند مورد استفاده باشند.

مردانی که کلیسا را رهبری می کنند می بایست اعضای دیگر کلیسا را، که زنان نیز شامل آن می شوند، برای خدمت تجهیز کنند (افسسیان 4: 12). عهد جدید به زنان بسیاری اشاره می کند که در خدمات بسیار مهم شریک بودند. مریم مجدلیه، یوآنا و سوسن با مسیح و دوازده شاگرد مسافرت می کردند و خدمت او را از نظر مالی حمایت می کردند(لوقا 8: 1-3). در حالیکه پس از دستگیری عیسی همه شاگردان بجز یکی مخفی شده بودند، زنان بسیاری شاهدان مرگ عیسی بودند و بدن او را برای تدفین آماده کردند(متی 27: 55). عیسی پس از قیامش اول خود را به زنان ظاهر کرد (متی 28: 1-7). کلیسای اورشلیم در خانه مریم، مادر یوحنای مرقس جمع می شدند که احتمالا” زنی ثروتمند بود (اعمال رسولان 12: 12). پولس از فیبی و همکاران دیگر زن، ستایش کرد (رومیان 16)؛ افودیه و سینتیخی دوشادوش پولس برای کار انجیل مجاهده می کردند (فیلیپیان 4: 3)؛ پریسکیلا و اکیلا همسرش به اپولس تعلیم دادند (اعمال 18: 26)؛ زنان در جلسات کلیسای قرنتیان دعا و نبوت می کردند(اول قرنتیان 11: 5)؛ بیوه های دیندار و خداترس در فهرستی رسمی قرار داده می شدند- احتمالا” برای دریافت کمک و برای خدمت دعا و خدمت عملی (اول تیموتاؤس 5: 3-10). بسیاری اعتقاد دارند که شماسان زن نیز در خدمات رحمت شریک بودند (اول تیموتاؤس 3: 11). مشایخ می بایست زنان بالغ را مجهز می کردند تا زنان جوان را تعلیم دهند (تیموتاؤس 2: 3-5).

آنانیکه تعریف نقش جنسهای مختلف را در کتاب مقدس می بینند، معتقدند که کتاب مقدس معنایی پشت تفاوت جنسی، توضیح می دهد. قدرت بازو می تواند برای محافظت و تدارک دیدن باشد. بسیاری از زنان عطای ” طرح کمک کنندگی” و ظرفیتهای رابطه ای برای پرورش و مراقبت را دارند. این قابلیتهای مشخص و نوع ارتباط ما با یکدیگر، نشاندهنده چیزی عمیق در درون خود خدا می باشد. بطور خلاصه، نگاه عمیق تر به کتاب مقدس نشان می دهد که زنان محترم و مورد تأئید آن می باشند. آنها در نظر او در درجه دوم نمی باشند.

نویسنده: شارون جیمز

مترجم: کشیش ورژ باباخانیان