فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: اشدود، اشقلون، اشنه، اطینا و افراته

اَشدُود (قلعه)       یوشع 11: 22         Ashdod

یکی از پنج شهر اصلی فلسطین که در شمال شرقی غزه قرار داشته وهمراه با غزه، جت، عقرون و اشقلون به نام فلسطین پنتاپولیس (Philistine Pentapolis) شناخته می شدند. این شهر به قبیلۀ یهودا تعلق گرفت (یوشع 15: 46) ولی تا زمان عزیا توسط ایشان فتح نشد (2تواریخ 26: 6).

در زمانی که یوشع را از کوهستانهای یهودا و اسرائیل منقطع ساخت بعضی از عناقیان در حدود اشدود باقی ماندند (یوشع 11: 22غ 13: 1-3).

بعد از تسخیر تابوت عهد، فلسطینی ها آن را به اشدود آورده و در معبد داجون قرار دادند. صبح روز بعد داجون در مقابل تابوت خداوند رو به زمین افتاده و شکسته شده بود و خداوند اهالی اشدود را به مرض بواسیر مبتلا ساخت. سرانجام فلسطینی ها مجبور شدند که تابوت را به اسرائیلیان برگردانند (1سموئیل 5-6).

آشوری ها این شهر را در قرن هشتم ق.م. فتح کردند و این شهر به وسیلۀ سرگن دوم در سال  711 قبل از میلاد کاملاً تخریب (عاموس 1: 8؛ اشعیا 20: 1) و تبدیل به شهری ضعیف و بی اهمیت گردید (ارمیا 25: 20؛ صفنیا 2: 4؛ زکریا 9: 6).

بازسازی حصار اورشلیم باعث ایجاد حسادت و توطئۀ سنبلط، طوبیا، اعراب، عمونیان و اشدودیان شد (نحمیا 4: 7-8).

فرزندان حاصل از ازدواج یهودیان با زنان اشدود، عمونیان و موآبیان نمی توانستند به خوبی و به طور کامل به زبان عبری صحبت کنند. همین مشکل باعث ملامت ایشان از جانب نحمیا گردید (نحمیا 4: 7-8؛ 13: 23-24).

در عهد جدید فقط در کتاب اعمال رسولان (8: 40) بعد از ظاهر شدن فیلیپس به خواجه سرای حبشی به آن اشاره شده است. نام دیگر آن «ازتوس» (Azotus) است.

اشقلون            داوران 14: 19            Ashkelon

یکی از پنح شهر مهم فلسطین که در سواحل مدیترانه به فاصلۀ 30 مایل از جنوب تل آویو و بین شهرهای غزه، اشدود، جت و عقرون قرار دارد.

در زمان شمشون فلسطینی ها آن را اشغال کردند (داوران 14: 19). صفنیا (2: 4) و زکریای نبی (9: 5) خرابی آن را پیشگویی کردند. در کتاب عاموس (1: 7) در میان سرزنش ملتها به آن اشاره شده است. داود در مرثیه ای که پس از شنیدن خبر مرگ شاؤل و یوناتان سرائید به آن اشاره می کند (2سموئیل 1: 20).

اَشنَه     یوشع 15: 23         Ashnah

دو روستا در یهودا به این نام خوانده شدند (یوشع 15: 33؛ 43) یکی از آنان در غرب اورشلیم و دیگری به فاصلۀ 30 مایلی جنوب غربی اورشلیم بین حبرون و لاکیش قرار داشته است.

اَطینا           اعمال 17: 15               Athenes

مرکز سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایالت آتیکا (Attica) در شرق یونان که به فاصلۀ 4 مایلی از دریای اژه قرار داشته است. بعد از پیروزی بر فارس ها در سال 490 ق.م. در جنگ ماراتن (Marathon) و پیروزی در سالامیس (Salamis) در سال 480 ق.م. ساکنین آتن امپراطوری کوچکی را تشکیل داده که پایتخت آن آتن بود. در زمان پریکل (pericles) ادبیات و معماری این منطقه بسیار پیشرفت کرد اما با وقوع جنگ پلپونسیان (Pelponnesian) در سال 431 ق.م. و محاصرۀ آتن توسط اسپارتا (404 ق.م.) از قدرت سیاسی منطقه کاسته شد و سرانجام در سال 86 ق.م. این منطقه توسط رومی ها تسخیر گردید. در زمان پولس نیز این منطقه زیر نفوذ دولت روم قرار داشت (اعمال 17: 15). در این شهر، مذبح ها، معابد و ساختمانهایی جهت گذرانیدن قربانی وجود داشت و پولس نیز آنان را دیندار معرفی کرد (اعمال 17: 22). تپۀ مریخ یا (Areopagus) در غرب آکروپولیس (تپه هایی که شهر به وسیلۀ آنان احاطه شده بود) محل موعظۀ پولس بود که دیونیسیوس و چند نفر دیگر در آنجا ایمان آوردند (اعمال 17: 34). اما پولس موفق نشد در آنجا کلیسایی تأسیس کند.

اِفراتَه        پیدایش 35: 16          Ephratah

نام قدیمی بیت لحم (پیدایش 35: 16، 19؛ 48: 8) است. در کتاب روت (4: 11) به افراته به عنوان منطقه ای در بیت لحم اشاره شده است. منظور از افراته در مزمور 132: 6 ممکن است قریه یعاریم یا قبیله ای در شمال سهودا باشد.

قبیلۀ افرایم به نام افراته نیز شناخته شده است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس