اعتقادات کلیسای کاتولیک: نظامنامه آیین نیایش مقدس، واتیکان دوم، 4 دسامبر 1963- عشای ربانی

عشای ربانی

نظامنامه آیین نیایش مقدس، واتیکان دوم، 4 دسامبر 1963

فصل دوم: مقدس ترین راز آیین عشای ربانی

47- در شام آخر، در شبی که به او خیانت شد، نجات دهنده ما قربانی سپاسگزاری بدن و خون خود را برقرار نمود. او این کار را انجام داد تا قربانی صلیب را در طول اعصار ابدی سازد تا هنگامی که باز آید و برای اینکه همسر محبوب خود، کلیسا، خاطره مرگ و رستاخیزش را به جا گذارد، راز مقدس محبت، نشانه اتحاد، پیوند خیرخواهی، جشن فصحی که در آن، مسیح صرف می شود، ذهن توسط فیض اشباع می گردد و قول جلال آینده به ما داده می شود.

48- بنابراین، کلیسا با جدیت آرزومند این است که ایماندران مسیح، هنگامی که در این راز ایمان حضور دارند، همچون افرادی غریبه یا تماشاچیانی خاموش نباشند. بر عکس، با درک خوبی از مراسم و نیایش ها در عمل مقدس شرکت جویند و با فداکاری و همکاری کامل، از آنچه انجام می دهند، آگاهی داشته باشند. آنان باید به وسیله کلام خدا تعلیم یابند و از خون بدن خداوند تغذیه شوند. آنها باید سپاسگزار خدا باشند. نه تنها با تقدیم قربانی بی عیب از طریق دستان کشیش بلکه همراه با او باید بیاموزند تا خودشان را تقدیم نمایند. از طریق مسیح، باید روز به روز به سوی پیوند کاملتر با خدا و با یکدیگر کشیده شوند. تا اینکه سرانجام خدا کل در کل باشد.

49- به این دلیل، مجمع مقدس با در نظر گرفتن آن مراسم عشا که با کمک ایماندران برگزار می شود، به خصوص در یکشنبه ها و تعطیلات ایام تعهد، احکام زیر را صادر نموده تا اینکه قربانی آیین عشا حتی در اشکال تشریفاتی (نحوه برگزاری آن) دارای خاصیت شبانی کامل باشد.

فصل سوم: رازهای مقدس و آداب وسنن عبادتی

59- هدف رازهای مقدس همانا تقدیس آدمیان، بنای بدن مسیح و در نهایت، پرستش خداست. چون آنها به صورت شبانه هستند پس تعلیم نیز می دهند. آنها نه تنها مستلزم ایمان اند، بلکه به واسطه کلمات و منظور ها آن راز را می پرورانند، قوت می بخشند و ابراز می دارند. به این دلیل آنها را “رازهای ایمان” می نامند. آنها در واقع عطا کننده فیض می باشند.اما علاوه بر این عمل برگزاری این رازها ایماندارن به طور موثری این فیض را برای نفع خویش و به جهت عبادت شایسته خدا و برای اجرای محبت دریافت می نمایند.

بنابراین این موضوع اهمیت بسیار دارد که ایماندران به آسانی نشانه های رازهای مقدس را دریابند و آن رازهایی را که برای تقویت حیات مسیحی بنا شدند، مشتاقانه دائمی سازند.

60- کلیسای مقدس مادر، همچنین آداب و سنن عبادتی را نیز استوار ساخته است. این آداب نشانه های مقدسی هستند که به رازهای مقدس شباهت دارند. آنها تداعی گر جلوه هایی هستند، به ویژه جلوه های طبیعت روحانی، که از طریق شفاعت کلیسا به دست می آیند. انسانها توسط آنها مستعد دریافت اثر عمده رازهای مقدس می گردند و موارد گوناگونی در زندگی، مقدس گردانیده می شوند.

61- از این رو، آیین نیایش رازهای مقدس و آداب و سنن عبادتی، هر رویداد زندگی مربوط به افراد مستعد ایمانداران را با فیض الهی تقدیس می نماید که از راز فصح آلام و مرگ و رستاخیز مسیح ناشی می گردد. تمام رازهای مقدس و آداب و سنن عبادی، قوت خود را از این سرچشمه به دست می آورند. به ندرت کاربرد صحیحی از مادیات مشاهده می گردد که قادر به جهت گیری به سوی تبرک آدمیان و تسبیح خدا نباشد.

کمک به کودکان جهت درک آیین نیایش مراسم عشای ربانی

دستور مربوط به مراسم عشای کودکان

گرد همایی روحانی برای پرستش الهی، 1 نوامبر 1973، فصل اول.

8- یک زندگی کامل مسیحی بدون شرکت در مراسم راز قربانی مقدس، غیر قابل تصور است. بدین لحاظ دینی آشناسازی کودکان باید همین هدف را دنبال نماید. کلیسا با تعمید اطفال و سپردن عطایایی به ایشان، توسط این راز مقدس، باید اطمینان یابد که آنان در مشارکت با مسیح و با جماعت مسیحی رشد می کنند. نشانه و سوگند این مشارکت ها همانا سهیم شدن در خوان آیین قربانی مقدس است و کودکان یا برای آن آماده می شوند یا به درک عمیق تر معنای آن هدایت می گردند. چنین تشکیل آیین نیایشی و آیین قربانی مقدس نباید از آموزش و تربیت اصلی کودک، به عنوان یک انسان و یک مسیحی جدا باشد. اگر تشکیل آیین نیایشی فاقد چنین اساسی باشد، این مساله زبان بار خواهد بود.

13- مراسم گوناگونی که در درک برخی عناصر آیین نیایش به کودکان کمک می کنند (همچون درود، سکوت، سپاس و ستایش جماعت به خصوص در آوازها) نقش عمده ای را در تشکیل آیین نیایشی آنان و در آماده سازی برای حیات نیایشی کلیسا، ایفا می کنند. اما، باید دقت شود که این نوع مراسم خصلتاً تعلیمی نشود.

15- هر تعلیم آیین نیایشی قربانی مقدس باید هدف خود را بر هماهنگ ساختن هر چه بیشتر انجیل با زندگی روزمره کودکان، قرار دهد. گفتن این مطلب به معنای تکذیب مطالب عنوان شده در بالا نمی باشد.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس