طبیعتِ یک رابطۀ نابِ دو نفره

طبیعتِ یک رابطۀ نابِ دو نفره

انسانها رابطۀ خالق و مخلوق را آنچنان آلودۀ مراسم مذهبی و آیین‌های مسموم کنندۀ قدیس‌پرستی و مرده‌پرستی و مکان‌پرستی کرده‌اند که دیگر هیچ فضایی برای حضور خدا باقی نمانده. به عبارتی همۀ واسطه‌ها در این رابطۀ دو نفره مطرح و مهم و ارزشمندند جز خودِ خدا!!!!!

عده‌ای هم رابطۀ خالق و مخلوق را چنان در جهل و خرافات و سُنَّت‌های قبیله‌ای و عُرف و عادات محلی و فرهنگ محیطی خود هضم کرده‌اند که در پرستش خدا هر چرنده و پرنده و خزنده و جونده و دونده و جهنده‌ای ارزش پرستیدن و جانفشانی کردن دارد جز خود خدا!!!

در حالی که پرستش، یک رابطۀ شخصیِ دو نفره بین عاشق و معشوق است که در اعماق وجود شخص شکل گرفته و با روح و راستی و روش منحصر به فردش آشکار می‌شود.

در نگاهِ مسیح پرستش سالم طبیعت ناب و بکر و بدون واسطۀ یک رابطۀ سالم و ساده و زلال و شفاف بین عاشق و معشوق است.

عیسای مسیح گفت: «خدا روح است و هر که خدا را پرستش کند می‌باید به روح و راستی بپرستد» (یوحنا ۲۴:۴).

این مهم‌ترین حقیقتی است که نسل خسته از روش‌های تحمیلی، نسل دل‌زده از مذهب و مخصوصاً نسل خشمگین از مذهبیونی که بی‌رحمانه مجبورش کردند ناخواسته “نسل خدا گریز” شود، به شناختن آن نیاز دارد تا بداند شکرگزاری طبیعتِ نابِ یک رابطۀ دونفره است که به روح و راستی عمل می‌کند و با تحقیق به یقین می‌رسد و نه با تقلید.

گاندی می‌گوید: خدا هیچ مذهبی ندارد. به عبارتی می‌گوید خدا هیچ نیازی به روش خاصی برای اثبات وجودش ندارد زیرا حضورش دلیل وجودش می‌باشد. به قول مولانا: آفتاب آمد دلیل آفتاب، گر دلیلت باید از وی رو متاب.

بنابرین:
جـز خدا به سجدۀ کس برمخیز
گرچه باشد رُفته و اهل تمیز

جلیل سپهر
@jalilsepehr