پاسخ به اسلام

الله کیست و با یهوه خدای کتاب مقدس چه تفاوتی دارد؟

5/5 - (2 امتیاز)

الله کیست و با یهوه خدای کتاب مقدس چه تفاوتی دارد؟

الله یک کلمه عربی و به معنای خدا و یا دقیق تر خدای یگانۀ جهان می باشد. باور رایج در جوامع غربی این است که کلمۀ الله توسط مسلمانان برای توضیح خدای خودشان به کار می رود، اما این طرز فکر درست نیست. کلمۀ الله توسط همۀ پیروان عرب زبان ادیان ابراهیمی ( شامل مسیحت و یهودیت) به معنای «خدا» استفاده می شود. با این وجود، بر اساس عقیدۀ اسلام، نام صحیح خدا همان الله است، در حالی که مسیحیان و یهودیان او را با نام یهوه می شناسند. مسیحیان عرب زبان معمولاً از کلمۀ الله الاب به معنای خدای پدر استفاده می کنند، و این روشی برای تشخیص آن ها از مسلمانان عرب زبان است.

اکثر اعراب قبل از ظهور اسلام چندخداگرا و بت پرست بودند و به سرنوشت بی رحم و قدرتمندی اعتقاد داشتند که انسان نمی توانست آن را کنترل کند، تغییر دهد یا تحت تاثیر خود قرار دهد. مسمانان محمّد را آخرین و بزرگترین پیامبر می دانند و او را به عنوان کسی می شناسند که اعراب را به یگانه پرستی اجداد خود بازگرداند. اسلام و یهودیت هر دو از نظر روحانی از نسل ابراهیم هستند، اما مفهوم خدا در اسلام با مسیحیت و یهودیت تفاوت های اساسی دارد. یهوه و الله هر دو قادر مطلق، حاضر مطلق، دانای مطلق و بخشنده در نظر گرفته می شوند. اما در یهودیت و اسلام، بخشندگی و مهربانی خدا تا حدی و در برخی موارد کاملاً به اعمال یک شخص بستگی دارد. مفهوم اسلامیِ الله و مفهومِ یهودیِ یهوه، تثلیث را رد می کنند. آن ها عیسی مسیح را به عنوان پسر خدا و روح القدس را به عنوان خدا در تثلیث قبول ندارند.

بدون عیسی مسیح، نجاتی وجود ندارد. یعنی بدون او نجات بر اساس تلاش و کارهای خود انسان است تا لطف و فیض و رحم خدا. بدون روح القدس، تقدیس و آرامش و رهایی وجود ندارد (رومیان 8: 6، دوم قرنتیان 3: 17). مسیحیان معتقدند با مرگ و رستاخیز مسیح و سکونت روح القدس در وجود انسان گناهان بخشیده می شود، وجدان پاک می گردد و روح انسان آزاد می شود تا به خداوند و خوبی او بدون این که از مجازات بترسد، دست یابد (عبرانیان 10: 22).

یک مسلمان می تواند الله را دوست داشته باشد و در آرزوی خشنود کردن او نهایت تلاش خود را بکند، اما این سؤال همیشه در ذهن او در جریان خواهد بود که آیا این کافی است؟ آیا اعمال من مرا شایستۀ نجات می کند؟ مسیحیان معتقدند که خدا پسر یگانه اش عیسی مسیح را فرستاد تا پاسخ این سؤال را بدهد: «آیا کارهای ما برای نجات کافی است؟» خیر. کارهای ما کافی نیستند (متی 5: 48). این موضوع برای کسانی که همواره سعی کرده اند تا با اعمال خود خدا را خشنود کنند شوکه کننده است. اما این دقیقاً منظور عیسی مسیح در موعظۀ بالای کوه بود (متی 5: 1-48). یهودیانی که عیسی مسیح برای آن ها صحبت می کرد، درست مانند مسلمانان پیرو الله، به این شناخت رسیده بودند که کارهایی که انجام داده اند رضایت خدا را جلب نکرده است. اما زندگی بی نقص مسیح، مرگ او به عنوان کفارۀ گناهان و رستاخیز او، استاندارد کامل خدا را برآورده کرد (عبرانیان 10: 10، رومیان 8: 1-8). پیام مسیح برای یهودیان و امروز برای همه از جمله مسلمانان این است که توبه کنند و ایمان بیاورند (مرقس 1: 1-15)؛ یعنی گناه را رها کنید و به وجود خدا ایمان بیاورید؛ از گناه روی گردان شوید و دیگر سعی نکنید با تکیه بر توانایی های خودتان خدا را خشنود کنید و ایمان بیاورید که مسیح همۀ کارهایی که برای نجات نیاز داشتید را برای شما به سرانجام رساند. به کسانی که به مسیح ایمان می آورند اطمینان داده شده که فرزندان خدا می شوند (یوحنا 1: 12).

الله چنین اطمینانی نمی دهد. مسلمانان معتقدند که خدا بر اساس ارزیابی عملکرد آن ها است که به آنها لطف می کند. اما نجات هرگز تضمین نمی شود و اطمینانی در آن وجود ندارد. جهان غرب با نگاهی همراه با ترس و وحشت به مواردی مانند جهاد و اعمال تروریستی مسلمانان متوجه میزان ترس بسیار زیادی می شود که الله در قلب پیروان خود قرار می دهد. مسلمانان معتقدند با یک انتخاب وحشتناک روبرو هستند: از دستورات خشن خدای قادر مطلق اطاعت کنید، چراکه او تنها به پیروان متعهد و پرشور خود رحم می کند (شاید حتی به آن ها هم رحم نکند) و یا با ناامیدی منتظر مجازات الهی باشید.

مسیحیان نباید با نفرت به مسلمانان نگاه کنند بلکه باید دلسوز آن ها باشند. خدای آن ها، الله، خدای دروغین است و چشم آن ها به روی حقیقت بسته شده است (نگاه کنید به دوم قرنتیان 4: 4). ما باید برای مسلمانان دعا کنیم و از خدا بخواهیم تا حقیقت را به آن ها نشان دهد و اطمینان حاصل از لطف خود و رهایی در مسیح را برای آنها آشکار کند (دوم تیموتائوس 2: 24-26).

برگرفته از وب سایت: www.gotquestions.org

‫9 دیدگاه ها

  1. الله همان خدای پدر در انجیل هست او همان یهوه است که با موسی در کوه قرار ملاقات گذاشت او دیده نمیشود وظرف وجودی انسانی تحمل دیدنش را ندارد همانگونه که بر طبق کتاب مقدستان وبر طبق قرآن خدا به موسی گفت نمی توانی مرا ببینی .خدای پدر در مسیحیت نمیتواند با عیسی در یک سطح باشد چون عیسی گفته که از پدر دستور می گیرد .کسی که مطیع است هم شان آمر نمیشود.دو کس که هم شان نیستند در یک رتبه قرار نمی گیرند شاه و وزیر یکی نمیشوند عیسی وخدا ی پدر در انجیل نقشهای جداگانه دارند این یک تناقض بزرگ هست که سه شخص با نقشهای متفاوت یکی باشند یکی رئیس ودیگری مرئوس وآن دیگر یک فرستاده ویا نیروی مقدس

    1. لطفاً به مقاله های این وب سایت در بارۀ تثلیث و پاسخ مسیحیان به مسلمانان در این مورد مراجعه کنید.

      1. پاره ای از مقالات شما را خواندم وباز هم می خوانم .تشابه برخی قصص قرآنی با منابع تلمودی دلیل بر نادرستی اصل این داستانها نیست.داستانهایی در لوحهای سومری هست که شبیه ماجرای طوفان نوح است آیا این دلیل این میشود که ما ماجرای طوفان در کتاب مقدس یا قرآن را وام گرفته ازاین الواح بدانیم .نه بلکه آنچه که در این لوح ها است تحت تاثیر ماجرای نوح سراییده شده ونه برعکس .پیشنهاد میکنم مناظرات وحوابیه ها وکتابهای استاد مصطفی حسینی طباطبایی را مطالعه کنید.ایشون هنوز زنده هستند وفکر کنم هنوز هم دل ودماغ مناظره یا گفتگو در این باره را داشته باشند

        1. بسیاری از منابع تلمودی هیچ استناد تاریخی ندارند و با مسئلۀ واقعۀ کشتی نوح تفاوت اساسی دارد.

  2. پس نظرتان یا نظر عالمان مسیحی دیگر رادرباره اصحاب کهف بیان بفرمایید ؟ ویا اگر مایل بودید ماجرای رسولان انطاکیه را…. ماجرای اصحاب کهف در قرآن هم مثل ماجرای ابراهیم وآتش یا سلیمان وهدهد که غیر مشترک بین قرآن وکتاب مقدسند .در برخی اسناد وجود دارد .البته ما مسلمانان معتقدیم که چنین داستانهایی توسط راویی بیان شده که خود شاهد ماجرا بوده یعنی خداوند وو جودبرخی از این داستانها در منابع دیگر دلیل بر اقتباس نیست .چون ماجراهایی مثل صالح وهود و قوم تبع هم به احتمال زیاد در هیچ منبع مکتوبی یافت نشوند.

    1. لطفاً به تمام مقاله های ما در وب سایت پرپاسخ که قرآن و محتوای آن نقد شده مراجعه فرمایید.

    2. شیطان تمام هدف خودش رو بکار میگیره تا حتی با کپی کردن آیات و کلام خدا یک شخص خدا دوست رو گمراه کنه و قرآن هم خیلی از آیات و داستان های کتاب مقدس رو کپی کرده تا بتونه ایماندارن حقیقی رو از مسیر ارتباط با خدا گمراه کنه و شخصی مثل شما رو اینجوری تحویل جامعه ایرانی بده

  3. اینکه می‌فرمایید برای بخشش گناهان و آمرزش گناهان، اعمال مهم نیستند و بخشش فقط به واسطه‌ی فیض است، پس چرا سنت اعتراف و توبه وجود دارد؟ سنت اعتراف در مرقس فصل اول آیه‌ی ۵ آمده.
    متی ۶:۱۴ میگه: «زیرا اگر خطاهای مردم را نبخشید، پدر آسمانی شما نیز شما را خواهد بخشید. اما اگر خطاهای مردم را نبخشید پدر شما نیز خطاهای شما را نخواهد بخشید.»
    پس طبق این آیات بخشش فقط با فیض نیست و خود فرد هم درش موثر است. و اینکه می‌فرمایید تثلیث در اسلام رد شده پس اسلام باطله، خب تعداد قابل توجهی از مذاهب مسیحیت هم تثلیث رو قبول ندارند مثل یونیتارین ها، مورمون ها و …
    به نظرم برای رد اسلام این دلیل خوبی نیست اصلاً.

    1. خدا محض فیض و رحمت خود وقتی توبه می کنیم و به عیسای مسیح خداوند ایمان می آوریم ما را از گناهانمان نجات می بخشد و روح خدا در ما ساکن می شود و روح خدا به همراه کلام خدا ما را در زندگی مسیحی به پیش می برند و به شکل مسیح در می آورند. پیش از ایمان به عیسی مسیح به فیض خدا نیاز داریم و نه اعمال ولی پس از ایمان آوردن و بخشش گناهانمان، اعمال ما نتیجۀ ایمان ما می شوند. بدون عمل به ایمانی که آورده ایم، ایمان ما مرده است. در رابطه با تثلیث باید گفت که آموزۀ کتاب مقدس در بارۀ تثلیث بسیار روشن است و در وب سایت پرپاسخ به این مطلب به اندازۀ کافی توجه شده و مقاله های مفصلی وجود دارند. از شما خواهش می کنیم به مقاله هایی که در بارۀ تثلیث در وب سایت پرپاسخ موجود هستند مراجعه کنید و آنها را به تفصیل مطالعه کنید. گروه های کوچکی چون یونیتارین ها و شاهدان یهوه و مورمونها در قیاس با کلیساهایی همچون کلیساهای کاتولیک و ارتدوکس و پروتستان که به تثلیث اعتقاد دارند بسیار ناچیز هستند.
      موفق باشید. در ضمن کسی که بخشش خدا را تجربه می کند به راحتی می تواند دیگران را هم ببخشد اما کسی که نمی خواهد فیض و رحمت خدا را بپذیرد، دیگران را هم به راحتی نمی بخشد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا
x  Powerful Protection for WordPress, from Shield Security
This Site Is Protected By
ShieldPRO