عبرانیان فصل 5: مقایسۀ مسیح با کهانت لاویان و گوش های ناشنوای مسیحیان یهودی نژاد
عبرانیان 5: 1-10. مقایسۀ مسیح با کهانت لاویان
کاهنان می بایستی از سبط لاوی باشند؛ عیسی از سبط یهودا بود. تعداد کاهنان زیاد بود؛ اما او یک نفر بود. آن ها حیوانات را قربانی می کردند؛ در حالی که او خود را قربانی نمود. آن ها همگی مردند؛ او هنوز زنده است.
عبرانیان 5: 11-14. گوشهای ناشنوا
این بخش حاوی پیغامی شخصی به گیرندگان اصلی این رساله است. آن ها قبلاً به صورتی قابل توجه در خدمت گزاری مقدسین از خود غیرت شایانی نشان داده بودند (عبرانیان 6: 10). اما آن ها اکنون، حتی اصول اولیۀ انجیل را به دست فراموشی سپرده اند (آیۀ 12).
اگر این تصور که این رساله خطاب به کلیسای یهودی نژاد نوشته شده است درست باشد، پس به نظر می رسد که آن ها گریبان گیر سقوط روحانی شده بودند و دیگر اثری از محبت برادرانۀ مذکور در اعمال رسولان 4: 32-35 وجود نداشت. رسالۀ یعقوب نیز که چند سال پیش نوشته شده بود، نشان می داد که انگیزه های دنیوی و خودخواهانه، در این کلیسا رسوخ پیدا کرده بود.
با مرور زمان، بسیاری از یهودیانی که عیسی را به عنوان مسیح موعود پذیرفته بودند (اعمال رسولان 21: 20)، دوباره به آن عقیدۀ قبلی خویش مبنی بر دنیوی بودن سلطنت مسیح بازگشته بودند و بر این امر تأکید می کردند که روزی مسیح با ایجاد یک حکومت سیاسی باعث خواهد شد که قوم اسرائیل بر سایر ملل دنیا حکومت نماید. بدین ترتیب ایمان مسیحی آن ها تبدیل به یک شعار سیاسی شده بود.
پس از مرگ یعقوب، این طرز فکر در کلیسای اورشلیم به شکل وسیعی شایع شد تا آن حد که نویسنده به عبرانیان، خاطر نشان می سازد که به عوض آن که در این مدت از این کلیسا، که کلیسای مادر بود، معلمین به جهان مسیحی معرفی شوند، آن ها هنوز مثل اطفال نوزاده محتاج هستند که مبادی انجیل را دوباره به آن ها یادآوری کنند (آیۀ 12).
برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
