تأکید انجیل بر وجود بهشت و جهنم

تأکید انجیل بر وجود بهشت و جهنم

داستان مرد ثروتمند و ایلعازر یکی از اشارات روشن و واضحی است که عیسی در میان تعالیم خود به زندگی پس از مرگ دارد. او بارها دربارۀ حیات آینده صحبت نمود. او امید آسمان و ترس از جهنم را الزامی می دانست. او اغلب در حالی که بی ایمانان و نجات یافتگان را در مقابل هم قرار می دهد، به سرنوشت شوم گروه اول و حیات متبارک گروه دوم اشاره می کند. (متی ۵: ۱۲ و ۲۲ و ۲۹ و ۳۰، ۶: ۲۰، ۷: ۲۱-۲۷، ۱۰: ۲۸، ۱۳: ۲۹-۴۳ و ۴۹-۵۰، ۱۸: ۸-۹، ۲۲: ۱۳، ۲۳: ۳۳، ۲۵: ۲۳ و ۳۰ و ۳۴ و ۴۱ و ۴۶؛ مرقس ۹: ۴۳-۴۸؛ لوقا ۱۲: ۴-۵، ۱۶: ۲۲-۲۸؛ یوحنا ۳: ۱۵ و ۱۶ و ۳۶، ۵: ۲۴ و ۲۸-۲۹ و ۳۹، ۶: ۲۷ و ۳۹-۴۰ و ۴۴ و ۴۷ و ۴۹ و ۵۰ و ۵۱ و ۵۴، ۱۷: ۲). باید توجه داشت که چقدر کلمات «آسمان»، «جهنم» و «حیات جاودان» بکار برده شده اند.

چقدر تأسف بار است که بسیاری از منبرهای کلیساهای کنونی این تعالیم را حقیر شمرده، از کنار آن ها می گذرند و این در حالی است که عیسی بارها به این نکات اشارۀ جدی نمود. یکی از قوی ترین انگیزه ها برای نیکویی کردن و اجتناب ورزیدن از ناراستی در زندگی زمینی، اعتقاد عمیق به واقعیت زندگی آینده است‌. موقعیت ما در آسمان به وسیلۀ وضعیت کنونی ما بر زمین تعیین می شود. شخصی که چشمانش به آسمان دوخته شده اند، قطعاً قدم های مناسب و با احتیاطی در این دنیا برخواهد داشت. زندگی زمینی، روزی پایان خواهد پذیرفت، اما زندگی آسمانی را تا ابد انتهایی نیست.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222