نذرها و ده یک ها در کتاب لاویان

نذرها و ده یک ها در کتاب لاویان

ده یک ها (پیدایش 14: 20؛ 28: 22؛ لاویان 27: 30-32؛ اعداد 18: 21-28؛ تثنیه 12: 5، 6، 11، 17، 18؛ 14: 23، 28، 29؛ 26: 10). یک دهم زمین و گله ها می بایست به خدا داده می شد.

سه نوع ده یک (عشر) ذکر شده است: ده یک برای لاویان، ده یک جشن، و هر سه سال یک بار ده یک برای نیازمندان. برخی تصور می کنند تنها یک نوع ده یک وجود داشته که بخشی از آن برای جشن ها، و بخش دیگر آن هر سه سال یک بار برای نیازمندان مصرف می شده است. تصور دیگران بر آن است که ده یک جشن ها از 10/9 باقی مانده پس از پرداختن ده یک لاویان، برداشته می شد.

دادن ده یک از مدت های مدید پیش از زمان موسی متداول بود. ابراهیم و یعقوب ده یک پرداختند. در میان یهودیان، دادن ده یک به خاطر حمایت از لاویان بود، و لاویان هم در دولت داخلی و هم در امور مذهبی خدمت می کردند.

نوبر محصول: خدا نه تنها ده یک ها را از آن خود می دانست، بلکه پسران نخست زادۀ همۀ خانواده ها (که به جای آنان قبیلۀ لاوی را برگزیدند)، و نخست زاده های همۀ گله ها و نوبر محصولات زمین را نیز. همچنین نوبر محصولات درو می بایست در عید فصح تقدیم می شد، و قبل از انجام این کار، نمی شد از محصول جدید استفاده کرد (لاویان 23: 14). نوبر محصول یا باغ میوۀ جوان (در سال چهارم) می بایست به خدا داده می شد، و پیش از آن نمی شد از هیچ یک از میوه های آن استفاده کرد. نتیجۀ اخلاقی: در زندگی خود مکان اول را به خدا بدهید.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222