درس های ایمان: برگرفته از 60 سال دوستی و رفاقت با عیسی (قسمت اول)

درس های ایمان برگرفته از 60 سال دوستی و رفاقت با عیسی (قسمت اول)

(این درس ها حاوی تجربیاتی است که کشیش ریک وارِن در طول زندگی 60 سالۀ خود با مسیح داشته اند و با ما در میان می گذارند و در چند بخش ارائه می شوند.)

قبل از نوجوانی ام دو تصمیم مهم را در زندگی ام گرفتم. اولی زمانی بود که قلبم را به عیسی مسیح سپردم، در 24 ژانویه 1959 که هنوز پنج سال هم نداشتم، پیرو عیسی شدم. والدین من و پدربزرگ و مادربزرگم خداوند را دوست داشتند، بنابراین ایمان آوردن من امری بسیار آسان بود.

با داشتن این تجربه، هرگز ایمان آوردن کودکان به عیسای مسیح را حقیر نمی شمارم. بسیاری از مردم این نگرانی را دارند که بچه ها به اندازۀ کافی شناخت و درک تشخیص صحیح را ندارند که زندگی شان را تسلیم مسیح کنند. وقتی ایمان آوردم، نمی توانستم تولد باکره را توضیح دهم؛ حتی نمی دانستم مفهوم باکره چیست! اما می دانستم که عیسی مرا دوست دارد و می خواستم خودم هم به او عشق بورزم. همین دلیل برایم کافی بود تا از مسیر اصلی دور نشوم.

خدا از ما می خواهد که تمام مراحل زندگی مان را تا جایی که می توانیم به او بسپاریم. مطمئناً امروز چیزهای بیشتری در مورد شخصیت عیسی می‌دانم، اما در آن روز در سال 1959، هرچه داشتم به عیسی تقدیم کردم و این  تصمیم بسیار خوبی بود.

شکی نیست که در طول سال ها می بایست ایمان من رشد می کرد. امروز، ایمان من برایم معنای بسیار عمیق تری از دوران 5 سالگی ام دارد، اما این اطمینان را دارم که خدا مرا در آن سن نجات بخشید.

شما را تشویق می‌کنم که بچه ها را به دلیل این که کلمات مناسبی برای بیان مقصودشان ندارند، نادیده نگیرید.

دومین تصمیم مهمی که گرفتم، زمانی بود که به دعوت خدا برای خدمت، در سن 12 سالگی ام پاسخ مثبت دادم. من معتقدم که خدا هر ایمانداری را برای خدمت خوانده است. در کتاب مقدس دعوت خدا برای نجات و خدمت، هر دو یکی است. هر مسیحی دعوت شده تا زندگی خود را در خدمت خدا صرف کند اما خواندگی بعضی افراد، برای خدمت تمام وقت در کلیسا است.

وقتی عضو کلیسایی 75 نفره در کالیفرنیای شمالی بودم، خدا مرا خواند تا در مدرسۀ کتاب مقدس مخصوص ایام تعطیلات، خدمت کنم. یک روز، در یکی از اوقات استراحتمان در چمن های اطراف کلیسا، پسری 12 ساله از من پرسید: «معنی مسیحی بودن چیست؟» و من انجیل را برای او توضیح دادم و به او گفتم که با خوشحالی حاضرم کمکش کنم تا با دعا، زندگی اش را تسلیم مسیح کند. آن روز، وقتی 12 سال بیشتر نداشتم، اولین نفر را به مسیح هدایت کردم.

خوب به خاطر ندارم  که آن روز سخنران بعدی در مدرسۀ کتاب مقدسمان در مورد چه چیزی صحبت  کرد؛ تنها این را می دانم که خدا مشغول کار عمیقی در من بود. خداوند به من فرمود: “از تو می خواهم  تا آخر عمرت به این کار ادامه دهی و از تو دعوت می کنم که واعظ شوی. من تو را برای رساندن خبر خوش انجیل به مردم می فرستم.”

تنها کاری که به فکرم رسید که با این تصمیم خود بکنم این بود که با کشیش محلی خود آن را در میان  گذاشتم پس تصمیم خود را با کشیش کلیسایم در میان گذاشتم و خوب به یاد دارم که او به من چه گفت: “ریکی، این خیلی عالی است. بنابرین برای چند هفته، تو برای ما موعظه می کنی!”

راستش خیلی ترسیدم!  وقتی به او گفتم که خدا مرا برای خدمت موعظه خوانده، فکر می کردم باید برای مدت زمانی در آینده یا بعد از فارغ التحصیلی از دانشگاه باشد و نه بعد از چند هفته! هیچ چیز یک نوجوان 12 ساله را بیشتر از موعظه در برابر یک جمع کلیسایی به وحشت نمی اندازد.

در چهار سال بعدی مسیری مخالف این جهت را طی کردم. بین 12 تا 16 سالگی تصمیم گرفتم وارد سیاست شوم. وقتی دانش آموز دبیرستان بودم، به عنوان دستیار از طرف مجلس سنای ایالات متحده از من دعوت به عمل آمد. داشتم برنامه ریزی می کردم  که بین سال های اول و آخر دبیرستان به واشنگتن دی سی نقل مکان کنم. اما سناتور به من تلفن کرد و گفت: “نیازی نیست که همین الآن بیایی. بهتر است به جای اول تابستان، در پایان آن بیایی.”

این یعنی سه ماه از وقتم می بایست تلف می شد. بنابر این به عنوان نجات غریق در یک اردوگاه مسیحی در شمال کالیفرنیا کار پیدا کردم. آن جا بود که خدا دوباره گریبان مرا گرفت و گفت: “من با تو خیلی جدی بودم و تو را خوانده ام که تمام عمر خود را وقف خدمت به کلیسای من بکنی.”

اینجا بود که دوباره تسلیم خدمت تمام وقت شدم. از آن وقت دویدن های من شروع شد و دیگر هرگز باز نایستاده ام.

پولس خطاب به تیموتاؤس می فرماید: «هیچ کس جوانی تو را حقیر نشمارد، بلکه در گفتار و کردار، در محبت و ایمان و پاکی برای  ایمانداران  نمونه باش.» (اول تیموتاؤس 12:4)

تنها به خاطر این که کسی جوان است به این معنا نیست که خدا نمی خواهد به طرزی شگفت انگیزی در زندگی او کار کند.

کشیشان و شبانان عزیز، به شما فرصت عالی سپرده شده تا بر جوانان کلیسایتان نظارت کنید. ما در دوران کودکی و جوانی باید بعضی از مهم ترین تصمیمات روحانی زندگی خود را بگیریم. بیایید در حالی که این جوان ها در برابر چنین تصمیماتی قرار دارند، آن ها را حقیر نشماریم، در عوض آن ها را برای هر آن چه خدا دعوتشان کرده، راهنمایی و همراهی کنیم.

نوشتۀ کشیش ریک وارِن- 14 ژوئن  2022

ترجمۀ ژاسمن پتروسیان مسیحی