دیروز در کنفرانسی مسیحی در یکی از شهرهای سوئد بودم، زمان استراحت شد، یکی از دوستانی که با ما آمده بود اسپیکری همراه خود داشت و خواست که با آن موزیکی که خودش دوست داشت و سرود پرستشی هم نبود را پخش کند که بعد از چند لحظه چند نفر از دوستان به وی معترض شدند که این کار را نکن و برای ما خوب نیست که این موسیقی را گوش کنی!! من بسیار ناراحت شدم از بابت اینکه لحظه ای احساس کردم در ایران هستم با همان سخت گیری های مذهبی!!! نظر شما چیست؟ آیا این سخت گیری در نگره اصیل کتاب مقدس وجود دارد، یا برخی در حال گذاشتن هنجارهایی شبه اسلامی هستند؟

دوست بسیار عزیزم سلام و روز به خیر،

بر اساس اصول کتاب مقدسی و ایمان مسیحی مسلما" شنیدن موسیقی امری زیبا و دلپذیر است، که تشویق می کنیم مؤمنین مسیحی بیشتر وقت خود را صرف شنیدن سرودهای پرستشی بکنند، چون پرستش فقط مختص روزهای یکشنبه نیست و تمام زندگی ما در واقع می بایست پرستش و قربانی باشد که به خداوند تقدیم می کنیم.

اما در باره سؤالی که کرده اید: کلام خدا می گوید هر چیزی را زیر آسمان وقتی است! وقتی برای رقص وقتی برای ماتم، وقتی برای شادی و وقتی برای غم و…  مسلما" شنیدن موسیقی سالم هیچگونه مغایرتی با کلام خدا ندارد، اما مطابق کلام خدا در کتاب جامعه زمانی هست که ما جمع شده ایم تا خدا را پرستش و خدمت کنیم و زمانی هست که زمان شخصی ماست یا جشن عروسی یا تولد یا غیره هست و مسلما" شنیدن موسیقی مربوط به آن جشنها و وقت شخصی ما امری اشتباه نیست. اما در حالیکه هدف جمع شدن ما پرستش خداست و کنفرانسی مسیحی برای رشد و تعالی افراد ضعیف الایمان و یا حتی افراد قوی الایمان می باشد، گذاشتن چنین موسیقی هایی، نه اینکه اشتباه است بلکه بیجاست و زمان مناسب آن نیست. 

البته منظور من جسارت نبود.

در محبت مسیحایی،

کشیش ورژ باباخانیان