مزامیر 119: 69-70 متی 5: 21 و 22 در جایی فحاشی با قتل برابر شناخته می شود و در هر دو حال قاتل است خواه برادر ایمانی خواه بی ایمان که اگر غیر از این باشد همانند گروهک تروریستی داعش سخن گفته ام که غیر از هم کیش خود، همه را می کشد. در مزامیر119 راجع به بجا آوردن شریعت خداوند است و پر مسلم اگر شریعت بجا اورده نشود باید کفاره گناهان را بدهد در صورتی که در اول یوحنا2:2 تکلیف کفاره نشان داده شده است و اینکه ما در زیر فیض هستیم. ولی این بدان معنا نیست که فرزندان بدی برای پدر باشیم. اگر مزامیر119 و شریعت درست است، چرا رومیان 6: 14 می فرماید زیر شریعت نیستیم بلکه زیر فیض؟

پولس رسول در رساله رومیان در باره شروع زندگی ایمانی و تولد دوباره و نجات ما از گناه به فیض خدا و قربانی مسیح و ایمانی که خدا به ما می بخشد، سخن می گوید. اما مسلما" آنطرف سکه این است که پس از ایمان به عیسی مسیح یک ایماندار به مسیح می بایست مطابق کلام خدا و شریعت خدا زندگی کند و احکام او را اجرا کند. 

اگر گفته خداوندمان عیسی مسیح را به یاد آورید که فرمودند من نیامده ام تا تورات را نسخ کنم بلکه تا تمام کنم، متوجه خواهید شد که عیسی مسیح با آوردن زندگی جدید توسط صلیب و قیامش در واقع راه را برای انجام شریعت باز کرد. تا آن زمان، کسی قادر به اطاعت از شریعت و انجام آن نبود، اما اکنون ایمانداران به مسیح، به یاری روح القدس و تولد دوباره ای که یافته اند توانایی اجرای شریعت را دارند.

وقتی می گوییم شریعت، می بایست در نظر بگیریم که منظور قسمت اخلاقی شریعت می باشد و نه بخشهای مراسمی مانند قربانیها یا معبد یا کهانت و غیره یا بخشهای قضایی و اجتماعی آن که مختص قوم اسرائیل وضع شده بود و با آمدن مسیح و جهانی شدن دعوت او، این دو بخش شریعت به قول پولس رسول سایه ای بودند که با آمدن اصل محو شد. اما بخش اخلاقی آن یعنی دزدی نکن و یا زنا مکن و یا طمع مورز و یا حسادت مکن و… هنوز به قدرت خود باقی است و می بایست اجرا شود.

در باره سؤال دوم شما که چرا داود در مزامیر 119: 69-70  تهمتهایی به افراد می زند و یا  پولس رسول در رساله اش به تیتوس 1: 12 کرتیان را مردمانی دروغگو و وحوشی شریر و شکم پرستانی تن پرور معرفی می کند، باید دقت کنید که در انجیل متی 5: 22  عیسی مسیح در باره خشم " بی سبب"  نسبت به برادر صحبت می کند و نه هر خشمی. در رساله پولس به تیتوس پولس رسول در باره کرتیان یا اهالی شهر کرت که هنوز هم افرادی تن پرور و بسیار خوش گذران و تنبل هستند صحبت می کند و این خشم او " بی سبب" نبود بلکه امری کاملا" صحیح و بجا برای نکوهش تنبلی و تن پروری بود و سخن داود در مزامیر 119 نیز به همین ترتیب. این امر با آنچه شما به جنایتهای داعش اشاره کرده اید بسیار تفاوت دارد و ما مسیحیان مانند گروه داعش به کشتن و تجاوز و بی عفتی به هیچ عنوان معتقد نیستیم.

در محبت مسیحایی،

کشیش ورژ باباخانیان