فهرست و توضیحاتی مختصر از مکان های کتاب مقدس: انطاکیه

اَنطاکیِه (شهری در شام)                    اعمال 6: 5                        Antioch

شانزده شهر به این نام توسط سلوکوس (Seleucus) تأسیس شد که فقط به دوتای آن در عهد جدید اشاره شده است. این دو شهر عبارتند از:

1) پنج شهر در سوریه به این نام وجود دارد ولی انطاکیه که در عهد جدید به آن اشاره شده بزرگترین آنها است که در فاصلۀ 15 مایلی از بندر سلوکی (Seleucia) قرار دارد. سومین شهر بزرگ امپراطوری روم با جمعیت بالغ بر 000/500 نفر که به دلیل داشتن ساختمانهای باشکوه به نامهای «زیبای طلایی» و «ملکۀ شرق» معروف بود، انطاکیه نیز خوانده می شد.

انطاکیه شهر مهمی در تاریخ کلیسا محسوب می شود. نیقولاؤس یکی از شماسان کلیسای اولیه اهل انطاکیه بوده است (اعمال 6: 5). بعد از سنگسار شدن استیفان بسیاری از مسیحیان در انطاکیه، قبرس و فنیتیقه پراکنده شده و در انطاکیه به یونانیان نیز بشارت انجیل را رساندند (اعمال 11: 20). جمع بسیاری در این شهر به عیسی مسیح ایمان آوردند و کلیسای اورشلیم برنابا را به آنجا فرستاد (اعمال 11: 25-26). اولین بار شاگردان در این شهر مسیحی خوانده شدند (اعمال 11: 26). اهالی انطاکیه در جمع آوری کمک به مسیحیان اورشلیم پولس را همراهی کردند (اعمال 11: 27-30). بعد از مطرح شدن مسئلۀ ختنه شدن امتها، رسولان از اورشلیم، یهودای ملقب به برسابا، سیلاس، برنابا و پولس را همراه با نوشته ای به انطاکیه فرستادند (اعمال 15: 22 و غلاطیان 2: 14).

کلیسای این شهر دارای معلمین و انبیای بسیار بود. پولس و برنابا از جانب روح القدس از این کلیسا به قبرس فرستاده شدند (اعمال 13: 1؛ 15: 36؛ 18: 23).

2) نام شهری در جنوب آسیای صغیر که به «انطاکیۀ پیسیدیه» مسمی بود. پولس کلیسایی را در این شهر تأسیس کرد (اعمال 13: 13-52) و تمامی منطقه بشارت کلام را از او شنیدند (اعمال 13: 49).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس