بگذار خَرَم از پُل بگذرد!

بگذار خَرَم از پُل بگذرد!

یک سیاست رندانه وجود دارد که افراد فرصت طلب تظاهر به همراهی و اظهار دوستی می‌کنند و در سکوت می‌گویند فعلاً “بگذار خرم از پل بگذره”. این سیاست یک توّهم فریبکارانه و تخیّل خلسه‌آور و فرض ناآگاهانه است.

تجربه می‌گوید:
شاید با ترفند و ظاهر سازی خَرَت از پُل بگذرد ولی خودت هرگز از پُل نخواهی گذشت. زیرا پُل اعتماد کسی که خَر فرض کردی تا از پُل مشکلات عبور کنی درهم خواهد شکست و صبر و تحملش تمام خواهد شد، در حالی‌که پُل‌های مشکلات تمام شدنی نیستند. بنابرین پُل‌های بعدی را نه با خَر‌مان بلکه با خودمان باید عبور کنیم.

آن وقت لحظۀ تلخ داستان آخرین فریاد کمک‌خواهی چوپان دروغگو در برابر گرگهای واقعی شروع خواهد شد. دریغا که “پُل اعتماد”ساکنان روستا درهم شکسته و دیگر کسی او را باور نکرد و زمان چشیدن طعم زهر درغگویی و “خَر فرض کردن دیگران” فرا رسید.

لطفاً شدیداً مواظب حفظ سلامتی “پُل‌های اعتماد” باشید زیرا “پُل‌های مشکلات” زیادند و روز به روز باید از آنها عبور کرد تا به فردا رسید.

وقتی پل اعتماد شکست همۀ احساس و عواطف دیگران را با خود به عمق درۀ نیستی می‌برد. آن وقت دوست، همسایه، همکار و هموطن و هر شخصی که انسانیت و محبتش “خَر بودن فرض شد” و مورد سوءاستفاده قرار گرفت، دیگر آن آدمِ قبل از پل باقی نخواهند بود.

داود همواره از زخم دوست‌نماهایی که از اعتمادش سوء استفاده کردند و تا خرشان از پُل گذشت، چهرۀ واقعی خود را نشان دادند رنج می‌بُرد و با ناله می‌گفت: «شخصی که فکر می‌کردم دوست خالص من است و بر او اعتماد می‌داشتم روزی رسید که پاشنۀ کفش خود را بر من بلند کرد» (مزمور 41: 9)

دوست عزیز مواظب چنین زخمی باش زیرا یـا هرگز درمان نمی‌شود و یـا درمانش پر هزینه‌تر از آن چیزی است که بتوانیم تصور کنیم.

جلیل سپهر
@jalilsepehr