گفتار بزرگان در وصف کتاب مقدس
گفتار بزرگان در وصف کتاب مقدس
آبراهام لینکلن: «به اعتقاد من کتاب مقدس بهترین هدیه ای است که خداوند به انسان عـطا فرموده. تمام نعمت های «نجات دهندۀ» جهان (عیسی مسیح) از طریق این کتاب به ما می رسد.»
ویلیام گلدستون، سیاستمدار انگلیسی: «در طول عمر خود افتخار آشنایی با نود و پنج نفر از مردان بزرگ را داشته ام، که از این عده هشتاد وهفت نفرشان پیروان کتاب مقدس بوده اند. مُهر «اصالت خاص» بر کتاب مقدس خورده، و فاصله ای بی حد و حصر آن را از هر کتاب دیگری جدا ساخته است.»
جرج واشنگتن: «بدون خدا و کتاب مقدس غیرممکن است بتوان دنیا را به درستی اداره کرد.»
ناپلئون: «کتاب مقدس یک کتاب صرف نیست، بلکه یک «موجود زندۀ» قدرتمندی است که آن چه را که در برابرش قد علم کند به خاک می مالد.»
دانیل وبستر: «اگر در فکر و قلم من چیزی قابل تحسین وجود داشته باشد، آن را مدیون والدین خود هستم که از بدو کودکی عشق به کتاب مقدس را در من به وجود آوردند. چنان چه اصول آموزندۀ کتاب مقدس را بکار بندیم، کشور ما هرچه بیشتر کامیاب تر خواهد شد؛ اما اگر ما و آیندگان ما از تعالیم و احکام آن سر باز زنیم، هیچ زبانی قادر نخواهد بود مصیبت بی وقفه ای را که گریبان گیر ما می شود و شکوه و عظمت ما را به نابودی می کشد، توصیف کند.»
تامس کارلیت، نویسندۀ انگلیسی: «کتاب مقدس حقیقی ترین بیانی است که به شکل حروف الفبا از روح انسان تراوش کرده است. کتاب مقدس همچون پنجره ای است که خداوند گشوده تا همۀ انسان ها بتوانند از داخل آن آرامش و سکون ابدیت را مشاهده کنند، و از دور، خانۀ فراموش شدۀ خود را به یاد آورند.»
جان راسکین، نویسندۀ انگلیسی: «در آثار من اگر هنر و شایستگی می بینید بدانید که آن را مدیون مادرم هستم که وقتی کودکی بیش نبودم هر روز قسمتی از کتاب مقدس را برای من می خواند و مرا برآن می داشت تا هر روز آیه ای را از برکنم.»
تامس هاکسلی، زیست شناس و نویسندۀ انگلیسی: «کتاب مقدس منشور آزادی فقیران و مظلومان است. نژاد بشر در شرایطی نیست که بتواند بدون آن به سر برد.»
ویلیام سوئرد، سیاستمدار آمریکایی: «تمام امید پیشرفت انسان به توسعه و گسترش نفوذ کتاب مقدس بسته است.»
پاتریک هنری، سیاستمدار آمریکایی: «کتاب مقدس می ارزد به تمام کتاب هایی که تابه حال به چاپ رسیده اند.»
یو.اس. گرانت، هجدهمین رئیس جمهور آمریکا: «کتاب مقدس لنگر آزادی ماست.»
هورس گریلی، روزنامه نگار و رهبر سیاسی آمریکایی: «غیرممکن است بتوان ملتی را که اهل مطالعۀ کتاب مقدس است، از لحاظ ذهنی یا اجتماعی به بردگی کشید. آزادی بشر بر پایۀ کتاب مقدس بنا شده.»
اندرو جکسون، هفتمین رئیس جمهور آمریکا: «ایـن کـتاب صخره ای است که جمهوری ما بر آن قرار دارد.»
رابرت لی، فرماندۀ آمریکایی: «در تمام مشکلات و نگرانی هایم، کتاب مقدس همیشه برایم نور امید و نیرو بوده است.»
لرد تنیسون، شاعر انگلیسی: «مطالعۀ کتاب مقدس، خود یک نوع آموزش و تحصیل علم است.»
جان کوئینسی اَدَمز، ششمین رئیس جمهور آمریکا: «احترامی که به کتاب مقدس دارم به قدری زیاد است که مطمئنم بچه های من هرچه زودتر خواندن آن را شروع کنند، این اعتماد من بیشتر می شود که آنان روزی شهروند مفیدی برای کشور خود و اعضای مورد اعتماد جامعۀ خود خواهند شد. سال هاست که خود را عادت داده ام که هر سال تمام کتاب مقدس را از اول تا آخر بخوانم.»
عمانوئيل كانت: «وجود کتاب مقدس، به منزلۀ کتابی برای مردم، بزرگ ترین سودی است که نژاد بشر از آن برخوردار شده است. هر کوششی در جهت تحقیر این کتاب به منزلۀ جنایتی است نسبت به بشریت.»
چارلز دیکنس: «کتاب عهد جدید بهترین کتابی است که تا به حال در جهان شناخته شده و شناخته خواهد شد.»
آیزاک نیوتون: «در کتاب مقدس بیش از هر کتاب تاریخی مبتذل، آثار حقیقت به چشم می خورد.»
گوته: «بگذار فرهنگ فکری به پیشرفت خود ادامه دهد، بگذار علوم طبیعی از جهت عمق و وسعت ترقی کنند، و فکر بشر هرقدر می خواهد بازتر شود، اما بدان که همۀ این پیشرفت ها به قلۀ فرهنگ اخلاقی مسیحیت، آن گونه که در اناجیل دیده می شود نخواهد رسید.»
هنری وَن دایک: «کتاب مقدس که در شرق زاده شده و با سبک و فکر شرقی آراسته شده است، در جاده های این جهان با پاهایی آشنا قدم می زند و وارد هر سرزمینی می شود در آنجا خویشان خود را می یابد. کتاب مقدس با زبان صدها قوم جهان با قلب آنان سخن می گوید. کودکان با عشق و علاقه به داستان های آن گوش می دهند، و خردمندان از آن ها درس عبرت برای زندگی خود می گیرند. اشخاص شرور و مغرور از هشدارهای آن می ترسند، اما دردمندان در آن صدای مادری دلسوز می شنوند. کتاب مقدس آن چنان خود را در رؤیاهای ما تنیده است که «محبت»، «دوستی»، «همدردی»، «ازجان گذشتگی»، «خاطره» و «امید» از سخنان چون دُرّ آن زینت یافته اند. کسی که از چنین گنجی برخوردار باشد هرگز بی چیز و بی کس نخواهد شد. وقتی جاده تاریک می شود و مسافر ترسان و لرزان به «وادی سایه ها» می رسد، از داخل شدن نمی ترسد، بلکه عصا و چوب دستی کلام خدارا بر می دارد و به دوستان و رفقای خود می گوید: «خدا نگه دار؛ باز یکدیگر را خواهیم دید!» و با برخورداری از این حمایت، به تنهایی از گذرگاهی که پیش روی خود دارد می گذرد، درست همچون کسی که از میان تاریکی به سوی نور می رود.»
برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222
دریافت لینک کوتاه این نوشته:
|
کپی شد! |
