مسئولیت های والدین و فرزندان در خانواده

مسئولیت های والدین و فرزندان در خانواده

کولسیان 3: 21 «ای پدران، فرزندان خود را خشمگین مسازید، مبادا شکسته دل شوند«.

یکی از وظایف جدّی و موهبت هایی که به والدین (یونانی پاتِر؛ اسم جمع، پاتِرز، می تواند به معنای «پدران» یا «پدر و مادر» باشد) سپرده شده است، تربیت و پرورش مسیحی فرزندانشان است. والدین باید برای فرزندانشان الگوی زندگی و رفتار مسیحی باشند و به نجات و رشد روحانی آن ها بیشتر از کارها و حرفۀ خود، خدمتشان در کلیسا و موقعیت شان در اجتماع اهمیت دهند. (م.ک. با مزامیر 127: 3):

(1) بر طبق آموزه هایی که در افسسیان 6: 4 و کولسیان 3: 21 از طرف خدا به پولس الهام شده است،  همچنین در بسیاری از متن های عهد عتیق (پیدایش 18: 19؛تثنیه 6: 7؛ مزامیر 78: 5؛ امثال 4: 1-4؛ 6: 20)، والدین وظیفه دارند فرزندانشان را به گونه ای پرورش دهند که برای انجام ارادۀ خدا در زندگی شان آماده باشند. هیچ سازمانی مانند کلیسا، مدرسه یا هر آموزشگاه دیگری، به اندازۀ خانواده در تربیت کودکان نقش ندارد. این اصل به طور خاص در کتاب مقدس و تعلیم های روحانی کودکان نیز درج شده است. کلیسا و حتی مدارس مسیحی نیز در این میان، فقط همکاران کمکی والدین هستند.

(2) کلید پرورش مسیحی کودکان: قلب پدر زمینی باید با قلب فرزندش در ارتباط و هماهنگی باشد تا بتواند به فرزندش بیاموزد که چگونه به سوی قلب پدر آسمانی و پسرش، عیسی مسیح نجات دهنده رو کرده و پاسخ دهند (لوقا 1: 17).

(3) پدر و مادر نباید در پرورش فرزندانشان تمایز قائل شوند و یکی را بر دیگری ترجیح دهند. آن ها باید کودکان را تشویق و اصلاح کنند. آن ها باید با آگاهی و آینده نگری، فرزندانشان را به خاطر رفتارهای اشتباهشان تنبیه کنند، باید زندگی شان را به برباری و حوصله، مهربانی، فروتنی و آرامش، صرف فرزندانشان سازند (کولسیان 3: 12-14 و 21).

(4) ما در اینجا شانزده مرحلۀ ابتدایی تربیت فرزندان را یادآور شده ایم که به شما کمک می کنند تا کودکانتان را خداشناس و در رابطۀ درست با مسیح پرورش دهید:

(الف) فرزندانتان را از همان ابتدای زندگی شان به خدا اختصاص دهید؛ و خودتان نیز متعهد شوید تا آن ها را مطابق معیارهای خدا پرورش دهید (اول سموئیل 1: 28؛ لوقا 2: 22).

(ب) به فرزندانتان بیاموزید که: در تمامی کارهایشان خدا را جلال دهند، از هر امری که باعث بی احترامی به خدا است، دوری جویند، به انجام کارهایی که مطابق معیارهایی الهی درست است، عشق بورزند و از شرارت نفرت کنند. وجدان آن ها را به تدریج نسبت به دیدگاه و قضاوت خدا دربارۀ گناه (یعنی، سرکشی و مقاومت در برابر خدا و پافشاری در رفتن به راه خود، ر.ک. به عبرانیان 1: 9)، حساس و بیدار سازند. (ر.ک. به مقاله های ترس از خداوند و صفات خدا).

(ج) به فرزندان خود بیاموزید که از شما اطاعت کنند و مطابق رهنمودهای درست کتاب مقدسی، از شما پیروی نمایند (تثنیه 8: 5؛ امثال 3: 11-12؛ 13: 24؛ 23: 13-14؛ 29: 15 و 17؛ عبرانیان 12: 7).

(د) فرزندانتان را از اموری که تأثیر غیر روحانی بر ایشان دارد، دور نگاه دارید. از ترفندهای شیطان آگاه باشید زیرا او قصد دارد که روح فرزندان شما را از طریق جذابیت های ظاهری دنیا و هم نشینان بد، هلاک سازد (امثال 13: 20؛ 28: 7؛ اول قرنتیان 15: 33؛ اول یوحنا 2: 15-17). پس به آن ها بیاموزید که دوستانشان را با حکمت انتخاب کنند. (ر.ک. به مقالۀ رابطۀ مسیحیان با دنیا).

(ه) فرزندانتان را از این واقعیت آگاه سازید که خدا همواره رفتار، افکار و سخنان ایشان را ارزیابی می کند (مزامیر 139: 1-12). (ر.ک. به مقالۀ داوری ایمانداران).

(و) فرزندانتان را از همان سال های آغازین زندگی، به گونه ای هدایت کنید که مسیح را بپذیرند، خودشان را به او بسپارند و بدانند که او آمرزندۀ گناهان و رهبر زندگی شان است. سپس به آن ها کمک کنید تا تعالیم عیسی را پیروی کنند، با تعمیدشان در آب، در حضور دیگران به خداوندی مسیح شهادت داده و از این راه پیوندشان را با مسیح به همگان نمایان سازند (متی 19: 14).

ز) فرزندانتان را به عضویت کلیسایی در آورید که در کتاب مقدس به خوبی ریشه داشته باشد؛ کلیسایی که برای انجام فرمان های کلام خدا از هیچ تلاشی فروگذار نکند، معیارهای او را با جدیت محترم بشمارد و روح القدس بدون هیچ مانعی به وسیلۀ عطایا و خدمت های گوناگون در آنجا کار می کند (ر.ک. به مقالۀ عطایای روحانی برای ایمانداران و جدول های عطایای روح القدس و کار روح القدس). این حکمت را به آن ها بیاموزید: «من همۀ ترسندگانت را رفیق هستم» (مزامیر 110: 63؛ اعمال 12: 5).

(ح) فرزندانتان را تشویق کنید تا خود را از باورها و رفتار های غیر الهی معمول در دنیا دور نگاه دارند. آن ها را تشویق کنید و آموزش دهید تا دربارۀ ایمانشان به مسیح به دیگران بگویند و ارادۀ مسیح را در زندگی شان، دنبال کنند (دوم قرنتیان 6: 14-7: 1؛ یعقوب 4: 4). (ر.ک. به مقالۀ جدایی روحانی ایمانداران). به آن ها بیاموزید که اگر چه در زندگی با سختی های زیادی مواجه خواهند شد، ولی هرگز نباید مأیوس گردند (یوحنا 16: 33). کتاب مقدس می گوید که ایشان در دنیا بیگانه خواهند بود (عبرانیان 11: 13-16)، آن ها فقط رهگذرانی هستند که به سوی مکانی بهتر می روند. وطن اصلی و نهایی ایشان در آسمان، نزد مسیح است (فیلیپیان 3: 20؛ کولسیان 3: 1-3).

(ط) اهمیت تعمید در روح القدس را به فرزندانتان بیاموزید (اعمال 1: 4-5 و 8؛ 2: 4 و 39؛ ر.ک. به مقالۀ تعمید در روح القدس).

(ی) به فرزندانتان بیاموزید که خدا ایشان را دوست می دارد و هدفی خاص برای زندگی شان دارد (لوقا 1: 13-17؛ رومیان 8: 30؛ اول پطرس 1: 3-9). آن ها را یاری دهید تا عطایا، استعدادها و توانایی های منحصر به فردشان را کشف کنند و پرورش دهند، و آن ها را به سوی فرصت هایی رهبری کنید که از همۀ این ها برای خدا استفاده کنند (اول پطرس 4: 10؛ رومیان 12: 3-8).

(ک) به آن ها بیاموزید که با تمامی منابعی که در اختیار دارند، خدا را جلال دهند و مرتب از دارایی خود برای پیشبرد کارخدا ببخشند (امثال 3: 9؛ ملاکی 3: 8-10؛ لوقا 16: 10-11؛ دوم قرنتیان 8: 7 و 12؛ دوم قرنتیان 9: 6-7). به آن ها بیاموزید که از هر فرصتی برای نیکویی به دیگران استفاده کنند (متی 25: 34-40؛ اول قرنتیان 10: 24؛ غلاطیان 6: 9-10؛ اول تیموتائوس 6: 17-19).

(ل) کلام خدا را هر روز به فرزندانتان بیاموزید؛ چه به هنگام سخن گفتن روزانه با ایشان و چه در جلسه های مطالعۀ کتاب مقدس و دعای خانوادگی (تثنیه 4: 9؛ 6: 5-7؛ اول تیموتائوس 4: 6؛ دوم تیموتائوس 3: 15).

(م) با سخنان و کارهای نمونه، فرزندانتان را تشویق کنید تا همواره دعا کنند (اعمال 6: 4؛ رومیان 12: 12؛ افسسیان 6: 18؛ یعقوب 5: 16). (ر.ک. به مقالۀ دعای تأثیر گذار).

(ن) فرزندانتان را آماده سازید تا به خاطر تعهدشان به مسیح، در مقابل هر مخالفتی ایستادگی کنند (متی 5: 10-12؛ 10: 22). آن ها باید بدانند اگر کسی می خواهد در مسیح زندگی خداپسندانه ای داشته باشد، جفا خواهید دید (دوم تیموتائوس 3: 12).

(س) همواره برای فرزندانتان دعا کنید (افسسیان 6: 18؛ یعقوب 5: 16-18؛ یوحنا 17: 1) دربارۀ دعای عیسی برای شاگردانش؛ این دعا نمونۀ خوبی است که پدر و مادر می توانند بر اساس آن برای فرزندانشان دعا کنند؛ (ر.ک. به مقالۀ شفاعت و دعای تأثیر گذار).

(ع) چنان محبت و توجهی به فرزندانتان نشان دهید که بدانند شما حاضرید حتی جان خود را برای عمیق تر شدن ایمانشان بدهید؛ و به آن ها کمک کنید تا به طور کامل آن شخصیتی بشوند که خدا برای آن ها از راه رابطه با مسیح در نظر گرفته است (فیلیپیان 2: 17).