چرا خدا اجازه می دهد چیزهای بد برای مردم خوب اتفاق بیفتد؟

 این یکی از سختترین سوالات الهیاتیست (علم خداشناسی). خدا ابدی، بدون انتها، دانای کامل، همه جا حاضر و قادر مطلق است. چرا انسان (که نه ابدی، نه بی انتها، نه دانای کامل، نه همه جا حاضر، و نه قادر مطلق است) انتظار دارد همة طریقهای خدا را بطور کامل بفهمد؟ کتاب ایوب در اینباره صحبت می کند. خدا به شیطان اجازه داد که همه چیز او را بجز جانش از او بگیرد. عکس العمل ایوب چه بود.؟ " اگر چه مرا بکشد برای او انتظار خواهم کشید." ( ایوب 13 : 15) "خدا داد و خدا گرفت و نام خداوند متبارک باد." (ایوب 1 :21 ) ایوب نمی فهمید که چرا خدا به شیطان چنین اجازه ای داده، اما او می دانست که خدا نیکوست بنابراین به اعتمادش به او ادامه داد. همین باید عکس العمل ما هم باشد.

چرا چیزهای بد برای مردم خوب اتفاق می افتد؟ جواب کتاب مقدسی آن این است که مردم "خوب" وجود ندارند. کتاب مقدس این را بطور واضح بیان می کند که همة ما گناه کرده ایم و با گناه ناپاک شده ایم (جامعه 7 : 20 ، رومیان 6 : 23 ، یوحنا 1 : 8 ). رومیان 3 : 10-18 کاملا واضح می گوید که مردم "خوب" وجود ندارد: "کسی عادل نیست یکی هم نی. کسی فهیم نیست کسی طالب خدا نیست. همه گمراه و جمیعا باطل گردیده اند. نیکو کاری نیست یکی هم نی. گلوی ایشان گور گشاده است و بزبانهای خود فریب می دهند. زهر مار در زیر لب ایشان است و دهان ایشان پر از لعنت و تلخی است. پایهای ایشان برای خون ریختن شتابانست. هلاکت و پریشانی در طریقهای ایشانست و طریق سلامتی را ندانسته اند. خداترسی در چشمانشان نیست." هر انسانی که بر روی زمین است همین الان لیاقت انداخته شدن به جهنم را دارد. هر دقیقه ای که ما زنده ایم تنها بخاطر فیض و رحمت خداست. در مقایسه با آنچه که حق ماست، یعنی جهنم ابدی در دریاچة آتش، حتی بدترین مصیبتی که می توانیم بر روی زمین تجربه کنیم رحیمانه بنظر می رسد.

سوال بهتر این است که "چرا خدا اجازه می دهد چیزهای خوب برای مردم بد اتفاق بیفتد؟" رومیان 5 : 8 می گوید "لکن خدا محبت خود را در ما ثابت می کند از اینکه هنگامیکه ما هنوز گناهکار بودیم مسیح در راه ما مرد." علی رغم طبیعت گناه آلود و شریر ما مردم این دنیا، خدا هنوز ما را دوست دارد. او ما را آنقدر دوست دارد که حاضر شد جانش را برای جریمة گناهان ما بدهد (رومیان 6 : 23 ). اگر ما عیسی مسیح را بعنوان نجات دهندة خود قبول کنیم (یوحنا 3 : 16 ، رومیان 10 : 9)، بخشیده شده و حیات جاودانی در بهشت را بدست می آوریم (دومیان 8 : 1 ). آنچه ما لایق آنیم جهنم است. آنچه با ایمان به مسیح به ما داده می شود حیات ابدی در بهشت می باشد.

بله، گاهی اوقات چیزهای بد برای مردمی اتفاق می افتد که بنظر می آید آن چیز حقشان نبود، اما چه ما بفهمیم و چه نفهمیم، خدا اجازه می دهد که بدلایل خودش آن چیزها اتفاق بیفتند. بالاتر از همه، بهر حال، ما باید بیاد داشته باشیم که خدا نیکو، عادل، با محبت، و رحیم است. اغلب چیزهایی به ما اتفاق می افتند که ما آنها را درک نمی کنیم. بهر حال، بجای شک به خوبی خدا، عکس العمل ما باید اعتمادمان به او باشد. "بتمامی دل خود بر خداوند توکل نما و بر عقل خود تکیه مکن. در همة راههای خود او را بشناس و او طریقهایت را راست خواهد گردانید." امثال 3 : 5-6  

منبع: www.gotquestions.org