پیامی به مناسبت جمعه صلیب: فریاد عشق در اعماق سکوت

فریاد عشق در اعماق سکوت

وقتی عیسی بر روی صلیب مرد، دو اتفاق برای او می توانست بیفتد: اول اینکه جسمش را بر روی صلیب بگذارند تا پرندگان بخورند. دوم اینکه او را مانند سایر محکومین در گور دسته جمعیِ همۀ محکومین در جلجتا دفن کنند.

اما این اتفاق نیفتاد زیرا یوسف رامه ای و نیقودیموس او را با احترام و با رعایت کامل رسوم یهودیان در مورد افراد بی گناه دفن کردند (یوحنا ۱۹: ۴۰)

یوسف رامه ای و نیقودیموس هر دو دولتمند و شریف و نیکو بودند و در خطرناک ترین شرایط جمعه صلیب بهترین های خود را بدون هیچ ترسی برای احترام گذاشتن به مسیح انجام دادند.

آنها به عنوان شاگردان مخفی مسیح:
هرگز در صحنه های هیجان انگیز خدمات مسیحی حضور نداشتند.
هرگز عکس و اسمشان در صفحه اول مجلات مسیحی گذاشته نشد.
هرگز در جلساتِ چند هزار نفریِ افتخار آفرینِ مسیحی دیده نشدند.
هرگز به خدمت و مقام و عنوان خاصی در جمع شاگردان خوانده نشدند.
هرگز کسی از آنها به عنوان خادمینِ مطرح تعریف و تمجید و تحسین ننمود.
هرگز مورد تشویق و احترام اجتماعات مسیحی قرار نگرفتند.

اما احترامی به جسم مرده مسیح گذاشتند که هیچ کس به جسم زنده او نگذاشت. آنها در اعماق سکوتِ آن روزِ اورشلیم به نزد پیلاطس رفته و فریاد احترام به عیسی مسیح را به گوش او، کاهنان، سربازان و همه جهانیان رسانیدند.

چه داستان آشنایی است داستان مدعیانی که در مشکلات سکوت می کنند و افراد بی ادعایی که در تنگی ها ظاهر شده و در صحنه وفاداری مي درخشند.

این همان فریاد عشق است که از اعماق درّۀ سکوت به گوش می رسد و حال آدم ها را خوب می کند. دعا می کنم یوسف رامه ای و نیقودیموس نسل خودتان باشید تا در جایی که همه به آخر خط می رسند شما ابتدای توانایی خودتان را نشان بدهید. آمین.

جلیل سپهر

www.lifespringiran.com
@halilsepehr