مرکز و قلب کتاب مقدس چیست؟

مرکز و قلب کتاب مقدس چیست؟

عهد عتیق شرح حال یک «قوم» است.

عهد جدید شرح حال یک «انسان» است.

خدا «قوم» را به وجود آورد و تقویت کرد تا از طریق آن، «انسان» را به جهان بفرستد.

خدا، خود «انسان» شد تا مردم بتوانند تصویری کامل و ملموس از خدا در یک شخص داشته باشند. خدا مانند عیسی است. عیسی خدای مجسم شده در شکل انسان است.

ظهور او بر زمین مهم ترین رویداد در سراسر تاریخ است. عهد عتیق دنیا را برای ظهور او آماده می کند. عهد جدید آن را شرح می دهد.

زندگی عیسی به صورت یک انسان، زیباترین و باشکوه ترین زندگی بود که تا به حال وجود داشته است. او مهربان ترین، ملایم ترین، نجیب ترین، صبورترین و دلسوز ترین انسانی بود که تا به حال زیسته است. او انسان ها را دوست داشت و نمی خواست آنان را در رنج ببیند. او دوست داشت ببخشد و مردم را یاری دهد. با معجزه مردم را خوراک داد اما خود در خدمت به مردم فراموش می کرد برای خود خوراک بردارد. انبوه مردم خسته و کوفته و دردمند نزد او می آمدند و تسلی و شفا می یافتند. دربارۀ او، و نه هیچ کس دیگر، گفته اند که اگر تمام کارهای نیکی که او کرده، نوشته می شد، جهان نیز گنجایش آن نوشته ها را نمی داشت. این است انسانی که نامش عیسی است. این است شخصیت خدا.

عیسی بر صلیب جان داد تا گناه جهان را بردارد و بدین ترتیب نجات دهندۀ انسان ها شود.

عیسی از مرگ برخاست و اکنون زنده است! او تنها یک شخصیت تاریخی نیست، بلکه یک شخص زنده است! او مهم ترین رویداد تاریخ و پویاترین نیروی جهان امروز است؟

تمام کتاب مقدس دور زندگانی زیبا و تعالیم حیات بخش «عیسی مسیح» می گردد. کتاب مقدس بدین منظور برشتۀ تحریر درآمد تا مردم به مسیح ایمان آورند، او را بشناسند، محبت کنند، پیروی نمایند و حیات جاوید بیابند.

عیسی مسیح مرکز و قلب کتاب مقدس است. او قلب تاریخ و محور زندگی ماست. سرنوشت ما در دست اوست. با پذیرش یا طرد او، هر یک از ما سرنوشت خود را رقم می زنیم: سعادت در آسمان یا هلاکت در جهنم.

مهم ترین کاری که از هرکس خواسته شده به عمل آورد، این است که در قلب خود، یک بار و برای همیشه، دربارۀ مسیح تصمیم اتخاذ کند. همه چیز دیگر به این تصمیم بستگی دارد.

مسیحی بودن چیز باشکوهی است؛ بزرگ ترین امتیازی است که به انسان ارائه شده، شادترین و منطقی ترین راه زندگی، در پذیرش عیسی مسیح به عنوان نجات دهنده و خداوند، و پیروی از روش زندگانی او یافت می شود. در چنین زندگی آرامش فکر، رضایت قلب، آمرزش گناهان، سعادت، امید و حیات وجود دارد، وافر و بی پایان!

چطور ممکن است کسی این اندازه کوردل باشد که بدون امید زنده در مسیح، زیست کند و بمیرد؟ بدون مسیح، زندگی در این دنیا و در دنیای آینده چه مفهوم و ارزشی می تواند داشته باشد؟ همه خواهیم مرد؛ پس چرا آماده نباشیم؟ منطقی این است که هرکس عیسی مسیح را با آغوش باز پذیرا شود و این را بزرگ ترین افتخار برای خود بداند که نام مسیحی بر او گذاشته شده است.

عزیزترین و شیرین ترین حقیقت در زندگی این است که در عمق وجود خود بدانیم که ما برای مسیح زندگی می کنیم؛ و اگرچه کوشش ما خیلی ناچیز باشد، هر روز برای مسیح کار می کنیم؛ به این امید که در ابدیت چیزی داشته باشیم که با خضوع و خشوع نزد پایهای او بگذاریم و او را ستایش کنیم.

برگرفته از کتاب راهنمای کتاب مقدس از انتشارات شورای کلیسایی 222