طبق متی ۱۲: ۳۱-۳۲ چرا کفر به پسر خدا بخشیده می شود، اما کفر به روح القدس نه! چه تفاوتی بین روح القدس و پسر خدا وجود دارد؟

طبق متی ۱۲: ۳۱-۳۲ چرا کفر به پسر خدا بخشیده می شود، اما کفر به روح القدس نه! چه تفاوتی بین روح القدس و پسر خدا وجود دارد؟

مفهوم “کفر به  روح القدس” در مرقس 3: 22-30 و متی 12: 22-32 آمده است. عیسی تازه یک معجزه انجام داده. یک مرد دیو زده را نزد عیسی آورده بودند، و خداوند دیو را از وجود او بیرون کرد، و مرد را از کوری و گنگی شفا داد. شاهدان عینی این جن‌گیری به این گمان افتادند که نکند عیسی همان مسیح و نجات دهنده ای باشد که منتظر او هستند. ولی هنگامی كه خبر اين معجزه به گوش فريسيان رسيد، گفتند: « به یاری بعلزبول، رئیس دیوهاست که دیوها را بیرون می کند و بس!» (متی 12: 24)

عیسی ادعای فریسیان را با چند استدلال منطقی که چرا او دیوها  را با قدرت شیطان اخراج نمی کند، پاسخ می دهد (متی 12: 25-29). سپس او از کفر به روح القدس سخن به میان می آورد: ” پس به شما می گویم، هر نوع گناه و کفری که انسان مرتکب شود، آمرزیده می شود، اما کفر به روح آمرزیده نخواهد شد. هر که سخنی بر ضد پسر انسان گوید، آمرزیده شود، اما هر که بر ضد روح القدس سخن گوید، نه در این عصر و نه در عصر آینده، آمرزیده نخواهد شد.” (آیات 31-32).

اصطلاح کفر ممکن است به طور کلی “بی ادبی یا بی احترامی یک مخالف” تعریف شود. اما اصطلاح کفر را همچنین می توان برای گناهانی همچون  لعنت کردن خدا و یا نسبت دادن هر ادعای اهانت آمیز به وی نیز بکار برد. کفر همچنین اطلاق برخی شرارتها به خدا و یا انکار خوبیهای ذات او را نیز در بر می گیرد. در این مورد خاص از کفر، اطلاق “کفر به  روح القدس” در متی 12: 31 آورده شده. فریسیان، پس از مشاهده مدرک انکار ناپذیر دال بر انجام معجزه توسط عیسی که به واسطه قدرت روح القدس صورت پذیرفت، در مقابل، مدعی می شوند که خداوند توسط دیوها تسخیر شده است(متی 12: 24). توجه کنید که در مرقس 3: 30 عیسی بسیار روشن در مورد آنچه که فریسیان مرتکب شده اند اطلاق کفر به روح القدس را استفاده میکند: ” این سخن عیسی از آن سبب بود که می گفتند ” روح پلید دارد.” “.

کفر به  روح القدس به این خاطر است که عیسی را به جای پر بودن از روح متهم به تسخیر شده توسط دیوها کنیم. این نوع خاص از کفر در شرایط  کنونی قابل تکرار نمی باشد. فریسیان در یک زمان خاصی از تاریخ می زیسته اند: آنها شریعت و پیامبران را داشتند، آنها پسر خدا را مستقیماً در پیش روی خود داشتند ، و با چشمان خود  شاهد معجزاتی بودند که او انجام داد. هرگز پیش از این در تاریخ دنیا و (نیز  هرگز پس از این واقعه)  چنین نور الهی به انسانها اعطا نشده. اگر کسی میبایست عیسی را چنانکه بود می شناخت، خود فریسیان بودند. ولی با این حال آنها راه مخالفت را برگزیدند. آنها به عمد عمل روح القدس را به شیطان نسبت دادند، با اینکه حقیقت را میدانستند و برایشان اثبات شده بود. عیسی نابینایی خود خواسته ایشان را نابخشودنی اعلام می کند. کفر به  روح القدس عدم پذیرش نهایی فیض خدا برای آنها بود.  آنها تصمیم خود را گرفته بودند، و خدا اجازه داد که بدون هیچ مانعی به سمت هلاکت سقوط نمایند.

عیسی به جمعیت می گوید که کفرفریسیان نسبت به روح القدس  ” « نه در این عصر و نه در عصر آینده، آمرزیده نخواهد شد”(متی 12: 32). به کلامی دیگر گناه آنان هرگز بخشیده نخواهد شد. نه درحال حاضر و نه تا ابدیت. بطوریکه در مرقس 3: 29 آمده، “مجرم به گناهی ابدی هستند”.

نتیجه بلادرنگ رد آشکار مسیح (و همچنین  رد خدا) توسط فریسیان در فصل بعد آورده شده است. عیسی، در برای اولین بار، “بسیار چیزها با مثلها برایشان بیان کرد” (متی 13: 3؛ مرقس 4: 2). شاگردان از تغییر روش عیسی در طرز تعلیم دادنش متعجب شده بودند و عیسی علت استفاده از مثلها را توضیح داد: ” پاسخ داد: ” درک رازهای پادشاهای آسمان به شما عطا شده است، اما نه به آنان … می نگرند، اما نمی بینند؛ گوش می کنند، اما نمی شنوند و نمی فهمند”(متی 13: 11، 13) نتیجه مستقیم و رسمی انکار رهبران یهودی این است که عیسی شروع به پوشانیدن حقیقت با امثال و استعاره میکند.
تأکید می کنم، کفر به  روح القدس نمی تواند امروزه دوباره تکرار شود ، هرچند برخی سعی بر انجام آن دارند. عیسی مسیح روی زمین نیست – بلکه در دست راست خدا نشسته است. هیچ کس شخصاً نمی تواند شاهد عینی یک معجزه از عیسی باشد و سپس آنرا به جای روح القدس به قدرت شیطان نسبت دهد.

گناه نابخشودنی روزگار ما در واقع ادامه دادن مدام به بی ایمانی است. روح القدس امروزه دنیا را نسبت به گناه، عدالت و داوری ملزم می کند (یوحنا 16: 8-11). امروزه مقاومت کردن با الزام روح القدس و از قصد ناتوبه کار ماندن “کفر” به روح القدس است. هیچ گذشتی، در عصر کنونی یا اعصار آتی، برای کسی که دعوت روح القدس را بر ایمان به عیسی مسیح انکار نماید و پس از آن بی ایمان بمیرد، نخواهد بود . عشق خدا به بندگان مشهود است: ” زيرا خدا جهان را آنقدر محبت کرد که پسر یگانه خود را داد تا هر که به او ایمان آورد هلاک نگردد، بلکه حیات جاویدان یابد” (یوحنی 3: 16). و انتخاب نیز روشن است: ” آنکه به پسر ایمان دارد، حیات جاویدان دارد؛ اما آن که از پسر اطاعت نمی کند، حیات را نخواهد دید، بلکه خشم خدا بر او برقرار می ماند” (یوحنا 3: 36)

منبع پیشنهادی برای مطالع بیشتر:  Hard Sayings of the Bible by Kaiser, Davids, Bruce, & Brauch

ترجمه: علیرضا مربی

منبع مقاله: www.gotquestions.org