روح القدس و احیاء: بیهودگی مراسم مذهبی و نابودی اعمال دست های انسان

روح القدس و احیاء: بیهودگی مراسم مذهبی و نابودی اعمال دست های انسان

بیهودگی مراسم مذهبی (عاموس 5: 21-23)

چون انسان همیشه فکر کرده است که تأیید خدا را به وسیلۀ عملکرد شخصی خود بدست می آورد، در نتیجه انسانها حتی در مورد رابطۀ روحانی شان با خدا فقط شرایط ظاهری را در نظر گرفتند. آنها فکر می کردند که تنها به وسیلۀ رعایت قوانین و مقررات مشخص، اجرای مراسم خاص و سخن گفتن به کلمات خاص، می توانند مورد رضایت خدا قرار گیرند.

خداوند مستقیماً آنها را متوجه عدم درک کلمات انبیا کرد. او اجازه داد تا بفهمند که از آداب پرستش و قربانیهای پوچ (عاموس 5: 21 و22)، تشریفات دروغین (اشعیا 58: 4 و 5) و محبت زبانی (ارمیا 7: 4) متنفر است. از سرودهای آنها که فقط تکرار کلمات فریبنده ای بیش نبود و معنایی برای ایشان نداشت، بیزار شده است (عاموس 5: 23). او قسم خورد که سرودهای آنها را به شیون و آوازهای آنها را به مرثیه و ناله تبدیل کند.

نابودی اعمال دست های انسان (عبرانیان 12: 26 و 27)

هر چیزی که قوم در طی نسلها با تلاش شخصی بنا می کردند مورد نفرت خدا بود و او به طور منظم برای نابودی همۀ آنچه که آنها به وسیلۀ «اعمال دستهای خود» درست کرده بودند، اقدام می کرد (ارمیا 1: 16؛ 32: 29-36).

پیام عدم درک آنها، امروز با ما سخن می گوید و به نظر نویسنده رساله به عبرانیان، خدا تصمیم گرفته است این نابودی را به مرحلۀ اجرا بگذارد (عبرانیان 12: 26 و 27). خدا قسم خورده است و هر چیزی را که به وسیلۀ دست انسان، از طریق قدرت و حکمت جسم، ساخته می شود، نابود کند. تنها چیزهایی که در قدرت و حکمت جاودانی خدا بنا شده اند، باقی خواهند ماند.

نابودی عظیمی که نویسندۀ رساله به عبرانیان نبوت کرد، آغاز شده است و امروز در کلیسا ادامه دارد. چون همان ارواح پلیدی که قوم یهود را گرفتار کردند، یعنی اشتیاق برای راضی کردن خدا به وسیلۀ اعمال ظاهری، غرق شدن در بت پرستی و فساد اخلاقی، فساد در رهبری و پرستیدن اعمال دست انسان، حتی در کلیسا نیز وجود دارد. اخراج آنها قسمت اصلی مرحلۀ احیاء است.

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس