ربوده شدن کلیسا در زمان بازگشت مسیح

ربوده شدن کلیسا:

“زیرا خود خداوند با صدا و آواز رئیس فرشتگان و با صور خدا از آسمان نازل خواهد شد و مردگان در مسیح اول خواهند برخاست. آنگاه ما که زنده و باقی باشیم با ایشان در ابرها ربوده خواهیم شد تا خداوند را در هوا استقبال کنیم و همچنین همیشه با خداوند خواهیم بود” (1تسالونیکیان 4: 16-17)

کلمۀ Rapture از واژه ای لاتین raptu به معنی «ربوده شدن» ریشه گرفته است. این واژۀ لاتین مترادف با کلمۀ یونانی harpazo است که در 1تسالونیکیان 4: 17، «ربوده شدن» ترجمه شده است. این واقعه در این قسمت از کلام و در 1قرنتیان باب 15 شرح داده شده و مربوط به ربوده شدن کلیسا از زمین برای ملاقات خداوند در هوا است. ربوده شدن فقط شامل کلیساهای وفادار به مسیح است.

1) درست پیش از ربوده شدن، مسیح از آسمان برای کلیسای خود نزول کرده و قیام مردگان در مسیح اتفاق خواهد افتاد (1تسالونیکیان 4: 16).

این اتفاق با آنچه در مکاشفه 20: 4 بازگو شده یکسان نیست. واقعه موجود در مکاشفه 20: 4 اتفاقی است که بعد از بازگشت مسیح به زمین رخ خواهد داد و منجر به نابودی شریر و اسارت شیطان خواهد شد (مکاشفه 19: 11-20: 3). قیامت موجود در مکاشفه 20: 4 مربوط به مرگ شهدای زمان جفا و احتمالاً مقدسین عهد عتیق است (مکاشفه 20: 6).

2) همزمان با قیام مردگان در مسیح، ایمانداران زنده، متبدل شده و بدنهایشان فنا ناپذیر خواهد گردید (1قرنتیان 15: 51، 53).

این اتفاق در زمان کوتاهی در «طرفه العینی» اتفاق خواهد افتاد (1قرنتیان 15: 52).

3) هم ایمانداران قیام کرده و هم ایمانداران متبدل با هم برای ملاقات مسیح در هوا ربوده خواهند شد، یعنی در جوی که مابین زمین وآسمان است.

4) آنها آشکارا با مسیح متحد خواهند شد (1تسالوینیکان 4: 16-17). مسیح آنها را به منزل پدر خواهد برد (یوحنا 14: 2-3) و با عزیزانشان که در مسیح مرده اند متحد می گردند (1تسالونیکیان 4: 18-13).

5) از تمام رنج ها (1قرنتیان 5: 2، 4؛ فیلپیان 3: 21)، جفاها و ستم ها (مکاشفه 3: 10)، از قلمرو گناه و مرگ (1قرنتیان 15: 51-56) آزاد خواهند شد و ربوده شدن ایمانداران آنها را از غضبی که در پیش است (1تسالونیکیان 1: 10؛ 5: 9) و از مصیبت عظیم رهایی خواهد داد.

6) امید مبارک رهایی یافتگان در مسیح بازگشت خداوند برای بردن آنها از دنیا و بودن همیشگی با خدا (1تسالوینیکان 4: 17)، است (تیطس 2: 13) و راه اصلی خلاصی برای ایمانداران رنج کشیده است (1تسالونیکیان 4: 17-18؛ 5: 10).

7) پولس در 1تسالونیکیان 4: 17 از ضمیر «ما» استفاده می کند زیرا او می دانست که بازگشت خداوند در زمان زندگی ایشان واقع شود و این پیش بینی را با تسالونیکیان درمیان می گذارد.

کتاب مقدس اصرار دارد که همیشه با اشتیاق منتظر بازگشت خداوند باشیم. ایمانداران امروز باید همیشه چشم براه و امیدوار به بازگشت مسیح برای بردن آنها به آسمان باشند (رومیان 13: 11؛ 1قرنتیان 7: 29؛ 10: 11؛ 15: 51-52؛ فیلیپیان 4: 5).

8) قسمتی از کلیسا که خود را از شریر جدا نساخته و نسبت به مسیح وفادار نبوده اسا باقی خواهد ماند (متی 25: 1؛ لوقا 12: 45).

این قسمت از کلیسا به عنوان قسمتی از کلیسای مرتد باقی خواهد ماند (مکاشفه 17: 1 و به موضوع دوران حکومت ضد مسیح، رجوع کنید) و غضب خدا شامل آن خواهد شد.

9) به دنبال ربوده شدن، روز خداوند خواهد بود، یعنی روزی که عذاب و خشم خدا را برای بی دینان به دنبال خواهد داشت (1تسالونیکیان 5: 2-10؛ 5: 2).

بعد از آن مرحلۀ دوم بازگشت مسیح خواهد بود یعنی وقتی که او می آید تا بی دینی را نابود ساخته و بر روی زمین سلطنت کند (متی 24: 42، 44).

برگرفته از کتاب دائرةالمعارف کتاب مقدس