جلال خدا مخصوص خداست

جلال خدا مخصوص خداست

وقتی موعظه یا هرگونه خدمت موفقی بنام مسیح می‌کنی و مورد تحسین و تشویق قرار می‌گیری بلافاصله به خلوت برو زانو بزن و خداوند را پرستش کن و با فروتنی همۀ جلالی که مردم به‌تو داده‌اند را به خداوند بده و او را به‌عنوان عامل اصلی تشویق‌ها ستایش کن و جلال خدا را به خدا بده و مانند داود بگو: نه نام مرا ای خداوند، بلکه نام خودت را جلال بده (مزمور ۱:۱۱۵).

زیرا که:
پیغام او را موعظه کرده‌ای
روش او را تعلیم داده‌ای
اقتدار او را بکار برده‌ای
راه‌های او را نشان داده‌ای
به‌نام او برای بیماران دعا کرده‌ای
افکار او را به دیگران مشورت داده‌ای

حتی اگر:
در موعظه‌هایت هزاران نفر ایمان بیاورند
در فرمان دادنت هزاران روح شریر اخراج شوند
در دعاهایت هزاران بیمار بدون علاج شفا بیابند
در قدرت ایمانت معجزات باور نکردنی اتفاق بیفتد

باز هم تمام جلال را به‌ خداوند بده زیرا بر خود گرفتن جلال خدا خطرناک است. وقتی موسی به خدا گفت جلال خودت را به من نشان بده خدا گفت انسان نمی‌تواند جلال خدا را ببیند و تحمل کند (پیدایش ۱۸:۳۳-۲۲).

خطرناک‌ترین اتفاقی که می‌تواند برای یک خادم بیفتد این است که جلال خدا را به حساب توانایی خودش بگذارد. این کار او را به ورطۀ غرور روحانی می‌اندازد و به مرور زمان از خودش بتی می‌سازد که او را از اوج مسح الهی به عمق درۀ تکبر و خودشیفتگی مزمن خواهد انداخت. زیرا جلال خدا تنها مخصوص خود خداست.

جلیل سپهر
@jalilsepehr